"Susmak erdemdir" dediler konuşmadık.

"Su küçüğün, söz büyüğün" dediler üstüne su içip sadece dinledik.

"Söz gümüşse, sükut altındır" dediler, ifadeyi, iletişimi tenekeleştirdiler.
Vardır bir bildikleri deyip "altın"ı seçtik.

"Konuşanlar" diye adımızı yazıp kara tahtada ifşa ettiler yine gıkımız çıkmadı.

"Bir, iki, üç tıp", diye başlardı oyunlarımız. Tıpa tıkıştırılmış gibi ağzımıza, nasıl da kitlerdik sımsıkı dudaklarımızı.

Yıllara sari düğümlendi boğazımızda neler neler.

Damlaya damlaya göl, susa susa kelime deryası birikti içimizde.

Taşamadık bir türlü, dudaklarımız kıpırdasa sabırları taşıyordu.

Yazdık biz de gürül gürül, çığlıklarımız ünlem, sorguladıklarımız soru işareti, saklı kalanlar ise görüntüde küçücük üç nokta.