bu da ne demeyin sakın!..çünkü önce ben dedim, sizin “ne” deme hakkınız yoktur, baylar bayanlar!..çünkü ben herkesten üstün, ne dediği belli olmayan bir deliyim!..bir dakika önce söylediğim şeyi, bir dakika sonra unutur; o öyle değildi diyebilirim!..dil bu,her bir tarafa dönebilir de mi yani!..lakin dilin, ters dönüp boğaza kaçması tehlikelidir...dışarı çıkıp, birilerine nanik yapması ise, çok ayıptır da; bazen de açlığın, kıtlığın göstergesi olur ya, işte o zaman acı ve hüzün verir insanoğluna!..tam da şimdilerde çoğu insanımızın yaşadığı durumdur bu!..

benciform, iki kelimenin nikah kıyıp, evlenmesidir benim dilimde!..ben ile re/form sözcüklerinin Türkiye arenasında yaptığı düğün sonucu ortaya çıkan, bana has bir sözcük yani!..eeee bu durumda,madem öyle,kendimi ilgilendiren reformlar yapmalıyım...hem de hepsi,kendi lehime dair olmalı, de mi!.

işe “hayat benimdir” diyerek başlıyorum.

benciformuma dayanarak, yemek masasının baş köşesine ben oturuyorum!..yaptığım yemekleri tabaklara koyarken kendime iki kepçe,ötekilere bir kaşık dolusu koyuyorum!..kendime en kocaman dilimi alıp, ötekilere kedilere verdiğim kadar veriyorum!..

bitmedi!.

benciformuma dayanarak, evde yaşayan hiç kimseye söz hakkı vermiyorum, hep kendim konuşuyorum!..birisi ağzını açacak olsa, hemen elimle kapatıyorum!..daha da olmadı, kapıdan dışarı atıyorum!..hatta, tuvalete kapatıyorum!..

bitmedi!..

benciformuma dayanarak, yatttığım yatağı ikiye bölüyorum!..bölerken kendime geniş, eşime daracık yer bırakıyorum!..bıraktığım yer o kadar dar ki, eşim ancak yan, ben sereserpe yatıyorum!..hele bir durumunu bozacak olsa “yan yatan balıksın sen, yan yatmaya devam et!.” diyerek uyarıyorum!..😀

bitmedi!..

benciformuma dayanarak, pencerelerden sadece ben dışarıya bakıyorum!..ötekileri evin en kuytu, en loş yerinde oturmaya tabi tutuyorum!..güneşlenmek, hava almak, hava atmak sadece benim hakkımdır deyip, onları karanlığa alıştırıyorum!..

gerçekten de alışıyorlar valla!..

nasıl ama!.benciformuma diyecek yok de mi!..

😀😀 Benciform!..