kýrýldýðým dallarýný aþýlama artýk
meyve vermez sürüklenen yaðmurlar
yalnýzca götürür silip
sen bahçe kapýmý süpürürsün

eteðinin renklerini akýtýrým elime deðen nehire
temiz olmak için ne kadar pislendiðimi söylemeden
süpürüþünün dalgalarýný hissederim gövdemde

neden sonra sen gidiþe yanaþýnca
sustuðum zaman susmamak üzerine düþen kavruk buðdaylarý
masamda görmek için ve seni
alýp gitmek için buradan
öyle kuþlarý uçurdu ki kalbim
tekrar toz ve is yaptý yerlerimi

aþýk kaldým bir gece daha yatýya

"göðsünün inip kalkmasý insandan gösteri
çalakalem bir çalýþma gibi tuval gösteriþli"

derken lafa girer þiirimi gasp edersin
iki anlamlý kelimeler, tezat ve tevriyeyle

-bu kim ile kimi alýp giden bir kýsýklýktýr
boðazýmýz ve kalplerimiz üzerine denemeler yazanlar
siz ne bilirsiniz gökkuþaðýnýn düþünü?

düþün gücüne, hýrçýn göðsüne inip kalmak kalýr,
seninle birlikte sorarým hesabýný molyerlere

aþýk kalýrým psikoz bir bakýþ ile boþ duvara

hesapsa veririm:
"ýstýrap çeken tersanelerde kaybettim ben yalnýzlýðýmý
çok olmaya çalýþýr dururum kalabalýklarý severim
yalnýz, yaþamak için yaþarým bazen"

aklým kalbini doðuruyor dakika baþý yüz yirmi kere

sende,

sanki alýp götürecekmiþ gibi bakma bana
içim kabarýyor sulak alanlarda besleniyor insanlarým
yalnýz görmek için bakarým bazen

bazense bakakalýrým...