Bana uzaklardan anca duyabildiğim bir şarkı bıraktınız
Köşebaşında saat ikiyi beş dakika geçerken dikildiğimde

Sağanak yağmurlu ve sağanak güneşli iki ayrı günde
Köşebaşında saat ikiyi beş dakika geçerken dikildiğimde

Rengi solmuş mavi tişörtlü bezgin adamın avcunda evine gittim, çocukları için
Köşebaşında saat ikiyi altı geçerken sıkıldığımda

Korna sesinden nefret ettim, insan gürültüsü her yerdeydi
Köşebaşından saat ikiyi beş dakika geçerken ayrıldığımda

İllaki umuyordum biraz yaşamın tadını balıkçıların önünde balıklara bakarken
Köşebaşında saat ikiyi beş dakika geçerken

Hoteller ağırlayamaz beni, aklım ağırdır sıkılırım kalmaya para vermekten
Köşebaşında saat ikiyi altı dakika geçerken

Güzel olmak üzere yaratılmış her çirkin insana bakarken bir dakika durdum
Köşebaşında

Ben zaten köşeleri ve vurgulu başları çok severim
Saatin ikiyi geçmesine nasıl sevineyim
Hele ki tam yedi dakika geçmişken

Ben orda, o köşede, o köşeninbaşında, öylece dikilirken
Bilseniz, aklımdan neler neler geçirdim