Salya sümük transa girmek istediğim bir dönemdeyim. İçi boşalmış kavramları doldurmaya çalışmak, kavram karmaşasına girmekten başka bir şey değil. Abesle iştigalin ta kendisi!

Aşkı saydamlaştırdığım anıların, olağanüstü yavaş adımları yüreğimi terk etti bile… Nekahet içeren sohbetlerden de tat alamaz oldum. Oysa sohbetin her türünü severdim.

Neler oluyor bana?

Bahar’ın gelişiyle de pek ilgilenmez oldum. Yüzlerce hesabın kitabın olduğu bir bilgisaray ekranı karşısında ne üretkenliği? Hangi cıvıltıya kayıtlı kapanımsız bakabilme direnci. Laklaktan öteye gitmeyen kargaların leş peşine düştüğü, yüreğimin sürgün günlerinde süründüğü bir boşluğun içindeyim.

Okyanusun sınırlarına yükseldiğim hatta hiç inmek istemediğim acıyı bile sevdiğim, yıprandığım, kalp atışlarıma isyan ettiğim yıllara ne selamı göndereyim.

Almazlar ki !