Galiba bu hikayenin basi sonu yok... O yüzden neresi denk gelirse oradan baslayacagim anlatmaya...
    Kibrisli "sakinleri Yesbe annem!" diye ciktiklarinda meydanlara, onlari da irdelemekle ancak bu isin sonuna varabilecegimizi düsündüm. Gözü kapali, aslinda sonuçlari apaçik ortada olan "bu" plana evet diyen "Türkler"in ne hissettigi de önemli degil miydi dügümün çözülmesinde? Önemliydi... Dinledik onlari: "Çocuklarimiza daha iyi bir gelecek birakmak için : evet" diyorlardi. Çocuklara daha iyi ve onursuz bir gelecek birakmak için... Peki torununa ne birakiyorsun? Ona da iyi bir gelecek mi kaliyor verdigin kararin sonunda? Tartisalim mi?
    Bana en çok dokunan meslegi bu protokolleri okumak olan "yetkilelerimiz"in hiçbirinin bu protokolleri tamamen okumadigini duymakti... Bir milletin gelecegine dair verecekleri karari böyle bastan savma nasil verirlerdi? Nasil "saçma" amaçlar ugruna bagimsizligimi sürüklerlerdi orada burada...
    Peki neden "Evet" çikiyordu Kibris'tan,Türkiye basbas "hayir" diye bagirirken... Elimize gelen tüm sucu onlara atmak ne kadar dogru? Bence sadece Kibris Türkleri degil benligini kaybeden, Kibris'in Türklerin omzundaki yük oldugunu savunan "aydinlarimiz" da kaybetmis, onlar ek olarak onurlarini da yitirmisler...
    Tüm bu Kibris görüsmeleri sirasinda aydinlarimiz çiksin "hayir" desin diye, bagimsizligimizi, Türklügümüzü savunsun diye bekledim, bir umut... Ama onlar en basi çektiler, umutlarim çöktü... Simdi gelecegimi nasil düsünecegimi düsünürken, bugünün sonucunu bekliyorum... Çikan sonuç eger "evet" yönünde olursa da bilecegim ki, bunun bir sorumlusu "aydinlarimiz"dir.
    En son bir hikaye anlatacak ve bitirecegim, bugüne kadar yazsinlar diye bekledim, yazmadilar... Simdi ben yaziyorum...
    Bir ormanda, boga sürüleri ve aslanlar beraber yasarlarmis. Aslanlar aciktikca bogalara saldirir, bogalar birlik oldugu için bir türlü aglarina içlerinden birini düsüremezlermis. Bir gün aslanlardan biri elçi olarak bogalara gitmis. Bogalar önce korkmuslar. Aslan bogalari toplamis ve konusmaya baslamis: "Benden korkmayin, sizinle bir anlasma yapmaya geldim. Su içinizdeki sari boga var ya, biz aslinda onu görünce kuduruyoruz, o yüzden size saldirip caninizi sikiyoruz, en iyisi onu bize verin, biz de sizi rahat birakalim". Bogalarin en yaslisi hiç konusmazmis, ama söz istemis:" Vermeyin" demis. Bogalar yasli bogayi dinlememisler, sari bogayi vermekle refaha kavusacaklarini düsünüp sari bogayi vermisler aslanlara.
    O ay bogalar için çok güzel geçmis. Aslanlar onlara hiç saldirmamis, ama aslanlar gene acikacaklarmis. Aslan elci yeniden bogalari toplamis. "Biz" demis," su kahverengi bogaya sinirleniyoruz, verin onu bize, kurtulun". Yasli boga gene" Vermeyin" demis. Boga heyeti yasli bogayi dinlememis, vermisler kahverengi bogayi aslanlara...
    Günler geçmis, aslanlar aciktikca bogalarin arasindan birini götürüyor, sonra tekrar acikana kadar bogalari rahat birakiyor, sonra tekrar acikiyorlarmis. Böyle böyle aslanlar bogalarda bir avuç kalana kadar devam etmisler. Bogalar toplanmis bu sefer "nerede hata yaptik" diye düsünmeye baslamislar. Yasli boga söz almis, üzüntüyle konusmus: " Biz yanlisi sari bogayi verirken yaptik!"
* Bu hikayenin sahibi ben degilim, ama eger kendisi okursa yazimi, ismini ögrenmekten onur duyarim.