Roş ve Devletçi Kapitalizm

Günümüzde dünyada sanıldığı gibi “kapitalist piyasa”nın egemenliği yoktur. Yerküremizde her geçen gün egemen olan anlayış “devlet oranı her geçen gün yükselen karma ekonomi piyasaları”dır. Varolan uygulamaların “kapitalist piyasa” kurum, kuruluş ve hukukuyla uzaktan yakından ilgisi kalmamıştır. Kafasına esenin vurduğu “kapitalizm” mevcut hem ekonomik hem siyasi hem de sosyal uygulamaların tamamen karşısındadır.
Artık sap ile saman iyice karıştırılmış, atlar et itler ot yer hala getirilmeye çalışılmaktadır. Tamamı ile katıldığım “neo- emperyal” sıfatını hak eden bir süreç içinde yaşadığımızı düşünüyorum. Bu sürecin kaos olarak adlandırılabilecek ilk aşamasında olduğumuzu söylemek çok yanlış olmayacaktır.
Kaos döneminde de olsak; bize yeni ölçüler de sunulsa gerçekler yadsınamayacak biçimde ortadadır. Ve örnekler de!
En güzel örnek ROŞ skandalıdır. Burada “halk adına” SSK aracılığı ile ALICI olan devlet ve ROŞ firmasının yöneticilerinin kurduğu bir düzen –anlaşıldığı kadarıyla bunu cümle aleme duyurma şantajı dikkate alınmayan bir eski çalışanın marifetiyle- dava konusu edilmiştir. Bu bahsettiğimiz “karma ekonomi modelinin” klasikleşmiş örneklerindendir ama biz vaka “taze” diye servise sunuyoruz.
Burada en ciddi hata bu örneğin “kapitalist piyasa” uygulamalarının bir sonucu imiş gibi gösterilmesidir. Bu vakanın bir tarafında “özel bir şirket” var diye suçlu kapitalizm değildir. Burada foslayan dünyada da duvara toslayan “karma ekonomi” modelidir.
Neden?
Tüm iyi niyete rağmen neden bu model akıldışı ve yanlıştır?
Suistimal edilmeye açıktır.
Rüşveti azdırır.
Sahtekarlığı çoğaltır.
Yatırımları azaltır.
Hortumları çoğaltır.
Tembelleri besler.
Kayıt dışını büyütür.
Sosyal güvenliği finanse edemez.
Sağlığı düzeltemez.
Gelir dağılımını dengeleyemez.
Çünkü.
Bu sistem üçlü saç ayağına inanılmaz ve akıldışı bir yönetme ,denetleme ve kendini aklama görevi verir.
Kim midir bu üçlü?
Siyaset, asker- sivil bürokrasi ve besleme burjuvazi’dir.
Bu o kadar ahlaksızca bir ekonomik sistemdir ki; alenen ve gözünüzün içine baka baka yapılan bir soygun düzenidir.
Utanmazlık o boyuta varmıştır ki aleni bir rotasyon sistemi ile çarklardaki tüm dişliler bundan nemalandırılır.
“Rekabet ve verimlilik” diye bir kaygı bu sistemde gerçekte yoktur.
Bu sistem ile ulusların zenginliği diye bir birikim ortada kalmaz. Zenginlik yukarda belirtilen üçlü saçayağının oluşturduğu zümreye akıtılır. Bu “rahmetli” SSCB’de de böyleydi ve günümüzde “sosyal piyasa azmanı” Çin’de de böyledir.
Piyasa denilen yapıda devlet ve temsilcileri; ihale açan, fiyat belirleyen, alım-satım yapan bir aktör olamaz! Olmak zorunda kaldığı zaman ise bu noktada piyasa içinde etkili olduğu/olabildiği oran gerçekten “denetlenebilir” olmalıdır: % 10 – 15 gibi.
Bizim gibi ülkelerde ekonominin % 80’i devlet yada devletin beslediği kişi, kurum ve firmaların kontrolü altındayken ne “verimli” ne “akılcı” ne de “yatırımcı” olabilirsiniz. Sadece her gün gazetelere çaresiz yansıtılan “soygun, rüşvet, sahtekarlık vb” haberlere bakıp nasıl “enayi” yerine konulduğunuz düşünürsünüz. “Böyle gelmiş böyle gider” diye karalar bağlar yada “Aman bana ne canım üç günlük dünyada bunu mu dert edineceğim?” diye kendi türkünüzü söyleyebilirsiniz.
Ama unutmayın “gerçek” ağır da ilerlese “vakti gelince” olanca gücüyle size “yüklenecek; gerekirse ezecek” bir doğrudur! Ondan kaçamazsınız.
Beni en çok bu “devekuşu” pozisyonumuz üzüyor.