Hayatı ıskalama...

Iskaladın mı hiç hayatını bilerek ya da bilmeyerek? diye sordu yaşam çizgim bana... Şöyle bir duraksadım, düşündüm ince ince... "bilmem" diyebildim sadece, donuk bir sesle sessiz bir bakışla...

Sonra ünlem yükleyemediğim bir durgunlukla, başımı ellerimin arasına alıp uzun bir geçmiş yolculuğuna çıktım...

Film film, kare kare başa sardım hayatımı... Bazı sahnelere anlam yükledim, bazı karelere düşler ekledim, içimi acıtan bazı görüntüleri ve renkleri silip arşivimden "delete" ledim...

Beni kamçılayan hatalarla göz göze geldim, sevinç ve çığlıklarla selamlaşıp, eski dostluklarla hasret giderdim...

Eski yaşanmışlıklarımla tekrar buluşmak, bazen gülümsememe, bazen de göz pınarlarımın ıslanmasına neden oldu...

Ama herşeye rağmen bu düş gibi yolculuk, bana bir sandık dolusu "artı" getirdi... Artık en büyük sloganım; "hayatı ıskalama" oldu...

Herşeye rağmen... Herkese rağmen...