Ben hep ayný kadýný sevdim
Unutulmuþ þairlerin
Unutulmuþ þiirleri vardý aklýmda
Uzun kaþlarý uçuk renkli ruju dalgalý saçlarýyla
Kahkahasýyla bir de yaþama inat

Ben hep ayný aðacý sevdim
Unutulmuþ sevda þarkýlarýnýn
Unutulmuþ melodileri vardý dilimde
Hala o eski siyah-beyaz resmin var elimde
O büyük aðacýn büyülü yapraklarý arasýnda
Her dalda bin yaprak, her yaprakta yine senin hayalin

Ben hep ayný treni sevdim
Unutulmuþ þehirlerdeki
Unutulmuþ istasyonlara uðrardý birer birer
Haber götürürdü bir sevgiliden en deðerlisine
Her tren bir parçaydý senden
Her istasyon bir sevda yükü sanki

Ben hep ayný türküyü sevdim
Unutulmuþ çalgýlarýn
Unutulmuþ notalarý vardý telinde
Her türkü bir sevda hikayesi
Birbirine kavuþamayan aþýklarý anlatýr
Seni severken hep türküler dinledim
Her türküde seni yeniden sevdim

Ben hep ayný þiiri sevdim
Unutulmuþ duygusallýklarýn
Unutulmuþ duygularý vardý aklýmda
Her þiir seni anlatýyordu herkese
Ve her þiir yeni baþtan yaratýyordu seni
Ben hep sevdalarý anlatan þiirleri sevdim

Ben hep ayný yolu sevdim
Unutulmuþ yolcularýn
Unutulmuþ hanlarý vardý üzerinde
Her yolun bir sevda yolcusu vardý
Her yolcunun gönlünde delikanlý bir bahar
Her baharda baþka bir hancý, baþka bir yolcu
Ben hep sevdaya giden yollarý sevdim

Ben hep ayný þeyleri sevmiþtim
Unutulmuþ hayatlarýn
Unutulmuþ öykülerini belki de...
Ben hep ayný kadýný, ayný aðacýn gölgesinde,
Ayný treni, yine ayný türküyü dinlerken,
Ayný þiiri de, yine ayný yollarda sevmiþtim
Ama... ama baharýn kýzý,
Ben en çok da seni sevdim.