canlı olmanın en büyük nimetlerinden biri de tükürük çıkarma gibi bir yetiye sahip olmaktır.özellikle biz insanlar tadını çıkarmalıyız bunun. nasıl mı? işte yanıtı, yanıtları desem daha doğru olur, neyse! ..

hemen hemen her bulaşıktan sonra,ocağı şilerim. çok dikkat etmeme rağmen yemek taşar,ocak batar çünkü...zaten derim, kadınlık bana göre değildi! ..Allah yanlış yaratmış beni, erkek olmalıymışım! ..

başka evlerde,başka kadınların ocakları pırıl prıl..hiçmi yemek yapmazlar,hadi yaptılar diyelim hiçmi taşırmazlar yaptıkları yemekleri...belki de hiç sulu, taşan yemek yapmıyor onlar! .herkes ben gibi fakir mi, yarım kilo fasulyeye beş litre su koyup kaynatsın! ..onlar suyu az, tanesi bol yemekler yapıyorlar şüphesiz! ..ya da tam tersi; yemek yapacak hiç bir şeyleri yok, böyle bir telaşları da! ..soğan ekmek yiyorlar durmadan..tuzla tuzla at ağzına; bir ekmekten bir soğandan...yok canım, olur mu hiç! ..belki de yemek yapmayıp, hep lokantalara gidiyorlar karın doyurmak için, orasını bilemem..beni ilgilendiren onların pırıl pırıl ocakları! ..

kim ne yaparsa yapsın, nasıl karın doyurursa doyursun banane!..ben işime gücüme bakayım de'mi yani!..ha nerede kalmıştık; benim ocakta! ..

yine batmış ocağım! ..mahzun mahzun bakar yüzüme:'beni sil, temizle' diye. ağzı karışmış burnuna, kaşı gözü kaybolmuş..yüzündeki kirler gözyaşı gibi duruyor sanki! ..ilahi! ..neye baksam ağlamaklı bir yüz görüyorum bu günlerde! ..mevsim mi vurdu beni ne!..kırkikindi mevsimi ya dışarısı; yağ bakalım yağ...kalmamış ıslanmadık bir yerim...sık sık damla, sık sık damla... diğer yanda bir hüzün ki, sormayın gitsin...boğazım yumruk yukruk...sinirlenmişim de üstelik bu ocak yüzünden, dokunsalar bağıracağım valla!..tüküreyim bu hayatın içine!..

oh be!..içim rahatladı işte! ..yaşasın tükürük! ..

'devam edecek'