Olgular görmezden gelindikleri için var olmaya son vermiyorlar. -Huxley |
|
||||||||||
|
diyordu Romen şair Nichita Stanescu, İkinci Ağıt adlı şiirinde ve devam ediyordu şiirine: "bir taş yarılsa, o saat içine bir tanrı. bir köprü ikiye ayrılsın yeter o saat, içine bir tanrı. asfalt yollarda, bir gedik mi açıldı hop içine bir tanrı." şiirin ötesini yazmadım ama bu bölümler çok düşündürdü beni açıkçası..boşluğa gelip oturan tanrı'yı biz mi bulup getirmiştik; yoksa, tanrı'yı oturtabilmek için biz mi yaratmıştık boşluğu!..insan ruhunda gizlenen boşluk,nasıl ve hangi koşullarda meydana geliyordu böyle? işsiz-güçsüz kalışın,duygu yoksunluğunun,nefret etmenin,kendinden tiksinmenin,sevmekten kaçınmanın,korkularımızın,sağlıkla ilgili sorunlarımızın,sosyal ve cinsel doyumsuzluğun,yalnızlığın,hüznün; yani insana dair olumsuzlukların yarattığı bir şey miydi boşluk?dipsiz bir kuyuya mı benziyordu ya da uçan bir buluta mı?yoksa, boşluğun adı biz miydik?bu bilinmezliğe gelip oturan tanrı,kimden alıyordu peki iznini? bir yığın sorular ürete ürete yanıt aradım kendime,buldum da;reytink!.. bir düşünün hele,"reytink"denen şey olmasaydı, boşluğa oturabilir miydi tanrı;oturamazdı değil mi?çünkü;reytinki yüksekler oturabilirlerdi koltuk denen kırmızı,arkalıklı,kolluklu,dört bacaklı sandalyelere...paranın gücüyle gerçekleşiyordu zamanımızda koltuğa oturma hakkı! "parası olan,koltuğu kapar" gibi bir anlayışın önünde elpençe yaşıyordu halk ki;koltuklara oturanların kılı kıpırdamıyordu gördüklerinden dolayı..hatta,oturarak şişiniyorlar,önlerinde diz çökenlerin kemiklerini sayarak eğleniyorlardı!.. siyaset denen şey,boşluğumuzun bir öğesiydi demek!..hem de en önemlisi!.. ey boşluğumuzu dolduran tanrı!.. sende mi onlara benziyorsun yoksa? sakın inkar etme!..inkar etmek benim hakkımdı!..yalan ve tevekkül koydum "inkar"ın adını...yalanın yüzünde Polyanna'yı boyadım,tevekküle umudu aşıladım; yaşamak bir hoş geldi bana!.. şimdi "yık" desen bütün dağları yıkarım.. lakin bir türlü açmıyorsun ağzını!.. açacaksın diye korkarım... sahi,ne zaman korkuya kapılsak,sesimize söz olur tanrı..gök gürlediğinde mesela,mesela çakarken şimşek,ıslanıp üşüdümüzde ve kokusunu duyduğumuzda toprağın...ölümün yani! lacivert elbisesini giymiş fırdöndü dünyanın,bizi esir alan yaşama sevinci midir acep,ölümdten korkutan şey?..zor bir soru!.. neden çığlık atar bebeğini doğuran anne? düşündüm çözemedim doğrusu!.. oysa insan,durmadan bölünen,parçalanan canlıdır. bu sayede çoğalır ve kalıcılık kazanır.zamana karşı bir duruştur,inatlaşmadır bu!..hepsi aşk ile!. ölümsüzlüğün tek iksiri aşkta gizlidir bana kalırsa...bu iksirden içmeyi bilenler en kötü zamanlarda,en ölümlü çağlarda bile geleceğe hükmedecek canlılar üretmişlerdir kendilerine benzeyen...bu yüzdendir gülün güle,sineğin sineğe benzerliği ve de bebeğin bize!.. aşk boşluktur desem değil aşk doluluktur bence... "evet" diyorsan eğer veto hakkımı kullanıp inkar ediyorum öyleyse... çünkü aşk boşluktur en kaba mindere biz kılığında gelip tanrı oturur... aslında tanrı aşk yüzlü insandır kendini vurur... bir şiirin ardına takılıp,söylendim biraz...kendime dokundum;kimseler yoktu!..tutunacak bir el aradım sonra;bulamayınca,kayboldum... dilimde tek bir soru: "neredesin"?!.. Tayyibe Atay
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Tayyibe Atay, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |