Yalnýzlýk nedir?
Yanýmýzda hiç kimsenin olmamasý,tek baþýna kalmamýz mýdýr?
Bu þekilde kabul edenler olabilir.Bu kabule ititrazým yok.
Ama kalabalýklar içinde de yalnýz kalamaz mý insan?
Mesela þehirlerdeki apartman hayatý bu kalabalýklar arasýndaki yalnýzlýðýn kanýtý olarak kabul edilemez mi?
Yaþadýðýmýz apartman ya da sitede çoðunlukla bitiþiðimizdeki,altýmýzdaki veya üstümüzdeki komþumuzu bile tanýmadýðýmýz olmuyor mu?Apartmana girerken ya da çýkarken insanlarla karþýlaþtýðýmýzda selam verme,selam alma her defasýnda gerçekleþiyor mu?
Gazetelerden okuyoruz,bir apartmanda tek baþýna yaþayan bazý kiþilerin cesetleri öldüklerinden haftalarca hatta aylarca sonra fark edilebiliyor.O da cesetleri kokup etrafa rahatsýz edici kokular yaydýðý için.Koku da olmasa belki de yýllarca anlaþýlmayacak öldükleri.

***
Yalnýzlýk deyince bir de evlerimizde,hayvanat bahçelerimizde beslediðimiz hayvanlar aklýma gelir nedense.
Sevdiðimizi söyleyip de kendi cinslerinden ayýrdýðýmýz hayvanlarýmýz.Yani yalnýzlaþtýrdýðýmýz hayvanlarýmýz.50-60 santimetrekareden 30-40 metrekareye varýncaya kadar çeþitli kafeslerde tuttuðumuz hayvanlarýmýz…
Onlara yaptýðýmýz bu haksýzlýðý düþündükçe evde,hayvanat bahçesinde hayvan bakmaya/beslemeye þiddetle karþý çýkýyorum.
Býrakalým onlarý doðaya,yaþasýnlar gönüllerince doya doya…
Onlarý gerçekten çok seviyorsak doðal yaþam alanlarýný iþgal etmekten vaz geçelim.

***
Yalnýzlýk korku da verir kimi zaman.
Bazýlarý yalnýzlýktan dýþ dünyadan gelecek tehlikeler nedeniyle korkarlar.
Bazýlarý hortlak,cin gibi hayali varlýklar nedeniyle korkarlar .
Bazýlarý ise vicdanlarý ile baþbaþa kalacaklarý için korkarlar.
***
Yalnýzlýðýn güzel yanlarý da vardýr.
Kendinle hesaplaþýrsýn.
Hatalarýný görürsün.
Kendini tanýrsýn.
Dingin bir kafaya kavuþursun.
Ruhun özgürleþir.
Düþünce dünyan deðiþir.

***
Ben yalnýzlýðý severim.
Ama yalnýzlýðý yalnýz yaþamayý severim.

***
Yattýðýmda oynadýðým hayali bir oyunum var.Bakýn anlatayým:
Yalnýzlýðýmý yalnýz yaþarken bazen uzay aracýma bir düþünce sinyali gönderip onu çaðýrýrým.Anýnda gelir.Kocaman bir uzay gemisidir bu araç.Bir büyük uçak kadar vardýr.Hiç tükenmeyen kullanýldýkça yenilenen cep telefonu büyüklüðünde bir enerji kaynaðýna ve bir evdeki her türlü konfora sahiptir.
Onunla uzayda dolaþmak bana zevk verir.Aya ve Marsa gittim.Güneþe çok yaklaþtým.Güneþteki patlamalarý izlemek istiyorum,ama bir türlü kýsmet olmadý.Ne zaman güneþe en yakýn noktaya ulaþsam hemencecik uykuya dalýyorum.
Güneþi iyice gördükten sonra Samanyolu’nu da izlemek istiyorum.

***
Uzay aracýmdan çýkýp uzayda tek baþýma dolaþmayý merak etmiyor deðilim,ama yapamýyorum.Neden mi?Çünkü itiraf etmek gerekirse:Korkuyorum.
Belki de kendimle de çeliþiyorum,çünkü hani “yalnýzlýðý,yalnýz yaþamayý” seviyordum!...