“Yazmaya Dair”

Malatya Kent Konseyi hakikaten güzel şeyler yapıyor.
Hatırlayacaksınız; “2011 Malatya Yazıyor Kampanyası” kapsamında, kampanyanın ilk ayağı olan mektup yazma ve kartpostal atmak ile bize bir nostaljiyi yaşatmıştı.
Malatya Kent Konseyi, bir de 'Malatya Yazıyor' gazetesi çıkarttı.
En son da “Yazmaya Dair” konulu bir konferans düzenledi.
Konferans Malatya Halk Eğitim Salonu'nda gerçekleşti.
“Yazmaya Dair” konulu konferansa konuşmacı olarak Zaman Gazetesi yazarı Mehmet Kamış katıldı.
Kamış, yazar kimliğinden çok gazeteci kimliğini konuşturdu ama güzel mesajlar verdi.
Kamış’ın konuşmalarından belki de en çok ben etkilendim.
En çok ben etkilendim çünkü Zaman Gazetesi yazarı Mehmet Kamış sanki benim içimdeki duygulara tercüman oluyordu…
Kamış “Yazmaya başlamazsak yaşadığınız kenti, hatıraları, yaşananları anlamanız mümkün değildir.” diyordu ki, bu benim hep sessiz düşünüp de dillendiremediğim bir konuydu…
Zira Kamış’ın altını çizerek ifade ettiği gibi ;“Yazmak kayıt altına almaktır.”
Ben de yıllardır aynı şeyleri düşünüyordum. Yaşadığım güzel şehrim Malatya’nın dağını taşını, karış karış çarşı veadım adım toprağını yazmak istiyordum…
Çünkü Kamış’ın da ifade ettiği gibi yazmak; “Bugünü yarına aktarmaktır”
Kamış, konferansında bir de Malatya Belediyesi Başkan Yardımcısı Ertan Mumcu’ya bir öneri de bulundu…
Kamış, şehrin yöneticilerinden Ertan Mumcu’dan; kentin (Malatya’nın) sokaklarını, hatıralarını, yaşananları yazdırmaya teşvik ediyordu…
Kaldı ki; konferansın açış konuşmasında, Ertan Mumcu da otuz yıl öncesi aile içi mektuplaşmalarından ve mektuptan bahsederek yazmanın önemine ve yazmanın kayıt altına almak olduğuna dikkat çekmişti.
İşte konferansın tam burasında bir heyecan tuttu beni…
Ayağa kalkıp; ‘Sayın Başkanım, şehrin/Malatya’nın yazma görevini bana veriniz” şeklinde bağırmamak için zor tuttum kendimi…
Çünkü “Biz bugüne tanıklık ediyoruz, yazıyoruz. Yazmazsak; yarını kayıt altına alamamış oluruz”
Yazmak bu günü kayıt altına almaksa; ben neden Malatya’yı yazmayayım…
Malatya’nın (bu günkü) caddelerini, sokaklarını yani yaşadığımız şehrin bu günkü nefes alışverişlerini, kalp atışlarını yazma işi ben neden üslenmeyeyim ki?
Örneğin, bir sevgilinin yüreğinden yürür gibi bir baştan diğer başa yürüsem ve sevdalısı olduğum bu şehri/Malatya’yı sokak sokak, cadde cadde, taş taş yazsam…
Çünkü dünün Malatya’sını yazmak istediğim halde yazamamıştım, içimde bir ukte kalmıştı…
Örneğin eski Söğütlü Caminin kerpiçten yapıldığı halini, caminin önündeki o kara parke taşlarını, altında arık akan tuvaletlerini, Akpınar meydanındaki o sütbeyaz taştan yapılı aslan heykellerini ve aslan heykellerin ağzından fışkırıveren çeşmeleri yazamamıştım…
Şimdi; değil çok uzak yıllara gitmek, bir iki yıl öncesi Malatya’sından bahsetsem kimler hatırlar?
Hâsılı kelam, tüm gelişmekte olan şehirler gibi Malatya da baş döndürücü bir hızla yenilenmekte ve değişmektedir.
Zaman Gazetesi yazarı Mehmet Kamış’ın da önerdiği gibi “Yazmak kayıt altına almaktır. Bugünü yarına aktarmaktır”
Öyle ise; bu günkü Malatya’yı yazarak kayıt altına alıp yarına aktarmak görevi neden bana verilmesin ki…
Bu konuda şehreminimiz görev verirlerse; asla ‘yok’ demem….