- NECAT'IN YERI -
Ne mutlu bu kütüphaneye girebilene ve bana.
|
|
|
Hayal Kafesi
(Didem Duruöz) |
Düşler |
| |
 Eski bir şiirimsimi okurken, duygu ve düşüncelerimi farklı bir bakış açısıyla gözden geçirdiğimde aklımdan geçenleri sizlerle paylaşmak istedim.
Renkler Alemi
Bu renkler aleminde bir gezi.
Belki mutsuz bir kızın hayali.
Siyahlar, beyazlar bütün renkleri yok etti.
Yeşil gri ve mavi içimdeki tek özlemdi.
Güzellikler ve çirkinlikler içiçeydi.
Ruhum siyahı seçti.
Griyi paylaşmayı bilemedi.
Oysa istediğim mavi ve yeşildi.
Gözyaşlarımı serbest bıraktım bu gece, bir hayalimi daha kafese tıkmanın şerefine. Artık o hayal başka bir evrende yaşıyor dilediğince, gönlünce. Gecikmiş bir hayale vedayı da gerçekleştirdim ardından. Ben hayallerimi seviyorum, kafesinde bile olsa onları sımsıkı kucaklıyorum. Gerçekleşme ihtimali olsa, yaşantının ardından belki de bana verdiği mutluluk bir süre sonra ilk günkü etkisini yitirecek.
Hayatın gerçeklerinin içinde ilk gün yaşattığı heyecan sönecek. Hayal kırıklıkları, yanlış anlamalar, başarısızlıklar karşısında kendi değerinden değilse de, başkalarının gözünde etkisini kaybedecek. Oysa şimdi o, en engin yerde; hayal gücümde, zihnimde, yüreğimde. Kimse karışamaz ona, kimse son veremez onu düşünürken yaşadığım mutluluğa.
Aslında hiçbir hayalin kafese tıkılmaması taraftarıyım. Ancak gerçekler ışığında düşünüldüğünde, kişilerin sağlık problemleri gibi önemli nedenlerle kendi hayatlarını riske atacakları durumları gerçek hayatta yaşamaktan kaçınmaları gerektiğini düşünüyorum. Ve yansıtma burda devreye giriyor, ben bu yazıdaki karaktere hayalgücünü kullandırmayı seçtim, hedefi benzer olguya yönlendirmek de başka bir çözüm olurdu sanırım. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.
|
|
|
Ben...
(Necat Dilaver) |
Yaşam |
| |
 'Ben' dedikleri: Dedikleridir...
'Ben' dediğimiz: 'An'lardan oluşur...
'Ben': Yaşadım...
'Ben': Sevdim...
'Ben': Öldüm...
'Ben': Tanrı oldum... |
|
|
Tanrı Gülümsemesi
(osman demircan) |
Yaşam |
| |
| Yemeğe içmeğe insan çok.Dostluk mideden geçmekte boğazda düğümlenmekte.Açlık bütün maskeleri söküp atan en önemli Tanrı gülümsemesi olarak zuhur etmekte. |
|
|
Hayat, Yazı, Hüzün, Mutluluk, Sözler, Beklenti, İlham, Ego
(Utku KOÇAK) |
Post-Modernizm |
| |
 Hangi bölüme koysak? Hangi bölümde yazsak? Yazar olsak, başarılı olsak, onu yapsak, bunu yapsak, dertlerle uğraşsak, mutlu olsak, mutlu oluyormuş gibi yapsak. Ne yapsak bu garip dünyada? Evet doğru bildin! Yazmak olsun diye yazıyorum! Bir amacım yok. Bir sebebim yok. İçimi satırlara döküyorum. |
|
|
De'meler II
(Nezihe Ecevit) |
Post-Modernizm |
| |
| Sen anlak! Seçim eline verilseydi neyi yaratırdın tin’den önce, ya da neyi ulaştırırdın yokluğa? Hadi! Dediler: tanrını yarattın. Hadi yarat şimdi kendi erdemini Tanrı olmaksızın.
|
|
|
Kurân'ın Kökeni Sümerde mi?
(Oğuz Düzgün) |
Toplum |
| |
 Biz de bu çalışmamızla tamamen özgür bir şekilde Tevrat’ın, İncil’in ya da Kur’an-ı Kerim’in kökenlerinin Sümer’e dayandığı yâni bu kutsal kitapların Sümer’den alıntılandığı tezini sorgulayacağız. |
|
|
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Eser sahipleri, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları
yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin
izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin
izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin —kısa alıntı ve tanıtımlar
dışında— herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.
|
|
