• İzEdebiyat > Öykü > Soyut |
181
|
|
|
|
rüya..."gün dolanıyor bana, sendeliyor ve bir yüktür üzerime deviriyor..." |
|
182
|
|
|
|
"başka bir günü görebilmek için can atıyorum..." |
|
183
|
|
|
|
Biçim nedir sorusunu irdelerken bu yazının doğması çok şaşırtıcı, bir o kadar da doğaldı! |
|
184
|
|
|
|
gerçek bir olay birinin başından geçen ve onda derin izler bırakan bir daha yaşamak istemediği bir olay..hayatın yaşamaya değer olduğunu bilen biri iyi biri kötü bi insan bunlarda kahramanlar |
|
185
|
|
186
|
|
|
|
Küçücük düşlere sığamayacak kadar büyüktü ve onun kadar büyük düşler de yoktu hiç. Bir öpücük kondurdu karanlığın kör gözlerine… İşte böyle başladı yolculuk düşsüzler ülkesine.
Alçak basamaklar, geniş uzayan bir yol. Aramaya çıktı dibe ittiği düşünülen her şeyi. Bir elinde oltası bir elinde verilen öğütleri ile.
|
|
187
|
|
|
|
...Gözlerim oraya kilitlendikçe , kirlenen ruhum özgür kaldı... Temizlenmeye mi gitti -bilinmez- ama beni terk etmişti.. Ben oradaydım... Gözlerim çoktan o siyah noktanın derinliklerinde kaybolmuş, bilinmeyenin gizemini yaşıyordu... Ve ben halen yatağımda |
|
188
|
|
|
|
Siz, yarı naylonlaşmış aşklarınızı saklamaya çalıştıkça deniz feneri parlaklığını yitirmişti... |
|
189
|
|
190
|
|
|
|
anılarımı hiç bir zaman silemem kalbimden |
|
191
|
|
|
|
Önce bir çocuğu ağlattım sebepsiz yere.. Düşlerini kabusa çevirdim, şeker istedi, vermedim. Kötü karakter bulamamıştım o ana kadar, onu da buldum.. Bendim kötü karakter. |
|
192
|
|
|
|
Bazen bir yağmur damlasıyım, gökten usulce süzülen... Sabırsız bir yağmur damlası... Bir an önce toprakla bütünleşmek adına yerçekimi ile işbirliği yapan, küçük, masum bir yağmur damlası... |
|