• İzEdebiyat > Öykü > Modern |
101
|
|
|
|
|
...Bir an için odayı sessizlik kapladı.Oda zaten yeterince sessizdi.Pencereler yalıtılmıştı.Kapı bile ses geçirmeyecek şekilde tasarlanmıştı.
Doktorun,her hastasında olan “Acaba bu odada konuştuklarım bu odadan dışarıya çıkar mı?” sorusunun Handan'ın kafasını meşgul ettiğini anlaması uzun sürmedi.
-Lütfen rahat olunuz.Burası sadece bize acı veren hayatla değil,aynı zamanda kendinizle yüzleştiğiniz bir odadır.Ve eğer ki söyleyemeyeceğiniz bir şey olduğunu düşünüyorsanız size yardım edemem.Kendinizi dünyadan soyutlanmış bir odada düşünün.Burası sizin mahşeriniz!!!
Handan,bu konuşmadan sonra soru işaretlerinden kurtulmuş gibiydi.
-Ben kocamın öğrenmiş olmasından korkuyorum...
-Neyi???...
Bir avukat ve bir doktor.Yaşamları iyiydi.Ancak beklenmeyen bir olaydan sonra düzenleri bozuldu.Handan tekrar hayatını bulabilecek mi?Yoksa mahvettiği hayatların acısına katlanabilecek mi?
|
|
102
|
|
|
|
|
İçindeki sızı ancak bu böyle uslanırdı. Bütün bunları hatırlamaya hiç gerek yoktu halbuki! Birazdan, buz gibi kaygan asfaltın üstünde bir oyana bir bu yana savrulup, demir bariyerlere çarparak duracaktı araba. |
|
103
|
|
|
|
|
Dengi olmayan insanlarin muhabbetlerini kulaklarina yükleyerek, dengesiz olmamak icin bilerek susmustu.
Konustugunda, söylediklerinin yasadiklarina denk gelmesini istediginden, konusmadan yasamayi ve yasadiktan sonra
konusmayi yeglemisti.
|
|
104
|
|
|
|
|
...Bir an için odayı sessizlik kapladı.Oda zaten yeterince sessizdi.Pencereler yalıtılmıştı.Kapı bile ses geçirmeyecek şekilde tasarlanmıştı.
Doktorun,her hastasında olan “Acaba bu odada konuştuklarım bu odadan dışarıya çıkar mı?” sorusunun Handan'ın kafasını meşgul ettiğini anlaması uzun sürmedi.
-Lütfen rahat olunuz.Burası sadece bize acı veren hayatla değil,aynı zamanda kendinizle yüzleştiğiniz bir odadır.Ve eğer ki söyleyemeyeceğiniz bir şey olduğunu düşünüyorsanız size yardım edemem.Kendinizi dünyadan soyutlanmış bir odada düşünün.Burası sizin mahşeriniz!!!
Handan,bu konuşmadan sonra soru işaretlerinden kurtulmuş gibiydi.
-Ben kocamın öğrenmiş olmasından korkuyorum...
-Neyi???...
Bir avukat ve bir doktor.Yaşamları iyiydi.Ancak beklenmeyen bir olaydan sonra düzenleri bozuldu.Handan tekrar hayatını bulabilecek mi?Yoksa mahvettiği hayatların acısına katlanabilecek mi?
|
|
105
|
|
106
|
|
|
|
|
"Gitmek isteyenler, aslında gitmeyi hiçbir zaman beceremeyecek olanlar…" |
|
107
|
|
|
|
|
Ellisine yakındı Sakine hanım ama hala güzel ve bakımlıydı. O kadar işinin arasında kendine nasıl vakit ayırabildiğini anlamak güçtü doğrusu. |
|
108
|
|
|
|
|
Gerçekten çok şaşırmıştım. Bir anda kendimi o kadar mutlu ve rahat hissettim ki; şimdi karşımda uzanan adamın bir doktor olduğuna inandım. Beyinlere çakılan cam parçacıkları ve çivileri çeken bir doktor. |
|
109
|
|
|
|
|
Kaybedenlerin sessiz çığlıdır bu öykü,bütün kaybedenlere şapka çıkarırım... |
|
110
|
|
|
|
|
"Bir tutam bulut kopararak uzaklaşıyorlar benden." |
|
111
|
|
|
|
|
Hayatın akışının çok çabuk değişebildiğine inanalar var mı acaba?Hergün gördüğümüz yüzlerin bir gün hatta bir saat içinde bambaşka olduklarını fark edebilenler var mı?Kaçışın kurtuluş olduğuna inanlar için... |
|
112
|
|
|
|
|
Aniden ay konuşmaya başladı. Dedi; “ Evet, aklından geçeni yapabilirsin. Korkma! ”. Rüzgar; “Sadece kendini bırakacaksın. Zor değil. Sonra bir daha acı çekmek yok, özlem yok. Pişmanlık, ümitsizlik, hayal kırıklığı… Hiç biri yok! &# |
|
113
|
|
|
|
|
Açıyorsun gözlerini yatağında, bembeyaz tavana bakarak. Günün ilk sahnesi: tavana beyaz soğukluğunda bir merhaba!
|
|
114
|
|
|
|
|
Ölümün yaklaştığını hisseden bu kadın için...zor değildi böceklerle dost olmak... |
|
115
|
|
|
|
|
Her aşkın bir sesi vardır mutlaka. Kendi sesini bir bir notalaştıran sesler. Gewre’nin ney sesine benzeyen nefesinde, aşkın bir gün bu şehirden Eskişehir’e kıdemli bir polisin karısı olarak gideceğine kim inanırdı. Gewre’nin de İkbal |
|
116
|
|
|
|
|
Bir düş sigara paketimin orta yerine kondu... |
|
117
|
|
|
|
|
'... Yalnızlıktandı tüm rakı şişelerinin kapağını açmalar ve oturtmalar masanın sen olmayan tarafına. Yalnızlığını…' |
|
118
|
|
119
|
|
|
|
|
Başka şeyler düşünmeliydi. Zamanı geçirmeliydi sadece. İki saat daha bekleyebilirdi. Ne vardı ki? Daha önce de beklememiş miydi? Birinin çıkıp ona al işte, bu hayat senin. Doya doya yaşa, demesini beklemişti |
|
120
|
|
|
|
|
Bir erkek, bir kadına niçin ilgi duyar? Yoksa, bu ifadeyi, bir kadının hangi özellikleri bir erkeği etkiler olarak mı değiştirmeli?
Güzel ya da feminen ya da cinsel-çekicilik ve kadınlar ve erkekler ve etkileşim... |
|
Anasayfa
