Ne zaman bir yetkili, bir vatandaþ memleket meseleleri ile ilgili iktidarýn görüþüne karþý görüþ belirtse; sayýn baþbakan hemen esip gürler: Sen kimsin! Haddini bil. Bu konuda konuþmak istiyorsan parti kurarsýn, seçime girersin, sonra meclise gelir, orada konuþursun." Milletvekili deðilsen, konuþamazsýn yani.

Siyasi konularda konuþan, görüþ belirten, iktidarý eleþtiren herkes parti kurup meclise girecek olursa; parti sayýsýnýn birkaç yüz’e, milletvekili sayýnýn da birkaç bine çýkarýlmasý gerekir. Baþbakanýn insanlarý aþaðýlayan, küçük gören, hatta alay eden tavrýna; ikide bir “Sen kimsin?” diye karþýsýndakini aþaðýlamasýna alýþamadým bir türlü. Örneðin, Kemal Kýlýçdaroðlu’na “ CHP’nin Genel Müdürü” demesi, baþbakana yakýþýr bir ifade mi?

Sadece T.C. vatandaþý olarak bizler deðil, yabancýlar da alýr, baþbakandan nasiplerini. Yurt dýþýndan Türkiye’yi eleþtirdiklerinde, “Onlar kendi iþlerine baksýnlar.” der. Ama hakkýmýzda olumlu görüþ belirttiklerinde; dünya milletleri arasýndaki saygýnlýðýmýzdan bahseder.

Kendisi gibi düþünmeyen herkes baþbakanýn gözünde deðersizdir. Onlar ki; hiçbir þey bilmezler, hiçbir þeyden anlamazlar. Kimi ayyaþtýr baþbakanýn gözünde, kimi darbe yanlýsýdýr, iþbirlikçidir, en iyi ihtimalle provokatördür. Baþbakanýn yaptýklarýný hayal edemeyecek kadar vasýfsýz kiþilerdir. Hatta bazýlarý dýþ mihraklarýn adamýdýr, bazýlarý da faiz lobicileridir. Kýsacasý, her türlü kötü vasýf bu kiþilere yapýþtýrýlýr sayýn baþbakanýmýz tarafýndan.

Ýktidarý, baþbakaný, bakanlarý eleþtirmek için ille de üstün vasýflý olmak mý gerekiyor? Hani daðdaki çobanýn oyuyla, profesörün oyu birdi. Geçiniz efendim, geçiniz.

Diyelim ki marketten aldýðýmýz etten memnun kalmadýðýmýzda; marketi eleþtirmek, eti beðenmediðimizi söylemek için ille de kasap mý olmamýz gerekiyor? Çocuðumuzun eðitim gördüðü okuldan ve öðretmenlerinden memnuniyetsizliðimizi söylemek için eðitimci, idareci ya da milli eðitim müfettiþi mi olmalýyýz? Gittiðimiz lokantanýn yemeklerinin kalitesinden söz etmek için, aþçý veya gurme olmamýz þart mý? Okuduðumuz bir yazýyý, bir kitabý eleþtirmek için; mutlaka yazar, eleþtirmen mi olmalýyýz? Sýradan bir okur olarak, bizim görüþümüz olamaz mý? “Omletten anlamak için, yumurtlamak gerekmez.”demiþ atalarýmýz. Göz var, izan var; akýl var, fikir var.

Bakalým sayýn baþbakanýn “Sen kimsin?” dedikleri arasýnda kimler var? Ne yazýk ki liste kabarýk. Ben sadece birkaç örnek vereceðim: TÜSÝAD Baþkaný, muhalefet partilerinin genel baþkanlarý, muhalif köþe yazarlarý, sendika baþkanlarý, HSYK Baþkaný, Cumhuriyet Savcýlarý, Emniyet Amirleri, Vatandaþlar, Gazeteciler, Sanatçýlar, vs vs vs.

Hal böyle iken, yukarýdaki kiþilerin; kendilerini yok sayan, önemsemeyen, kendisi gibi düþünmeyenlere saygý duymak bir yana hakaret eden, aþaðýlayan, en küçük bir olumsuz eleþtiriyi hemen darbeye baðlayan bir baþbakana ya “Sen kimsin? Seni oraya biz getirdik, biz varsak sen varsýn, biz yoksak sen de yoksun.” deme haklarý yok mu ? Unutulmamalýdýr ki, hiç kimse vazgeçilemez, yeri doldurulamaz deðildir. Sayýn baþbakan þu atasözünü unutmasýn ki, “Yer yarýlýr, aslan çýkar.”

Sayýn baþbakanýn sürekli küçümsediði, aþaðýladýðý biz, kim miyiz? Biz, T.C. Devletinin vatandaþýyýz. Yetmez mi? Unvanýmýz bakan olmuþ, müsteþar olmuþ, parti lideri olmuþ, dernek baþbakaný, öðretmen, doktor, iþçi, memur, çiftçi, ev hanýmý olmuþ, ne fark eder? Her birimizin kendimize göre hayata bakýþ açýmýz, kariyerimiz, tecrübemiz, aklýmýz, fikrimiz var. Anayasada belirlenmiþ haklarýmýz, özgürlüklerimiz var. Hiç kimse, bu hak ve özgürlüklerimizi elimizden alamaz, bizi hafife alamaz. Baþbakan olsa bile. Ayrýca; iktidarlar fani, halk ise bakidir. Bu böyle biline.