Bugün bana "AFAD"dan bir mesaj geldi; "Yangın ve sel yaralarının sarılmasında *BenDeVarım diyoruz. YANGIN veya SEL yazn1866'ya gönder. Bir SMS 10 TL B003"

Daha birkaç gün önce yangınlara yangın söndürme uçakları bulunamadığı, olan yangın uçaklarının da onarımı yapılamadığı için yangınlara müdahalede geç kalınmıştı. Yangınlarda çeşitli nedenlerden dolayı kontrol edilememiş, yaklaşık bir İstanbul kadar orman yanmıştı. Arkasından başlayan seller ve neredeyse haritadan silinmiş olan Bozkurt...

Covid-19 salgını başladığında "Biz bize yeteriz" kampanyası başlatıldı. Kızılay Başkanı bütün yüzsüzlüğüyle katıldığı canlı yayında sunucuyu konuşturmamaya çalışıp, hep aynı şeyleri adeta bir papağan gibi tekrarlayarak, herkesten on lira dilenmeyi ihmal etmemiş, program boyu birkaç kez tekrarlamıştı. Şimdi AFAD aynı görevi üstlenmiş durumda.

IMF'ye borç veriyoruz. Somali'ye 30 milyon dolar veriyoruz. Özel uçaklar alıyoruz. Saraylar yaptırıyoruz. “Kanal İstanbul” yaptırıyoruz. Her kademeden bürokratlara son model zırhlı makam araçları alıyoruz. Neredeyse her üç beş yılda bir doğal gaz buluyoruz. Yerli uçak, yerli otomobil yaptırıyoruz. Afgan ve Suriyeli sığınmacıların bakım ve onarımını saymıyorum bile.

Yangınzedelere, selzedelere yardım yapmak için para bulamıyor, IBAN numarası veriyoruz yardım yerine. "Buyurun buradan yakın."

Yangınların, sellerin alenen gösterilmesi halkı galeyana getirebilir endişesiyle haberlerde ayrıntılara magazin programları kadar süre ayrılması RTÜK tarafından yasaklanıyor. Halk tarafından uluslararası düzeyde yangın söndürme yardım çağrısı sosyal medyada "Türkiye Devleti'nin İtibarını zedeliyor" gerekçesiyle yasaklanıyor.

Halka İBAN numarası verip 10 lira istemek, halkın pazar artıklarından gıda malzemeleri toplamaları, her ürün yüzde üç yüz, yüz de beş yüz artarken memur ve işçiye yüzde üç ile yüz de altı oranında zam vermek, öğretmenlik sertifikasın alıp atanamadığı için intihar eden gençlerin varlığı, yanlışlıklarla dolu ders kitaplarının okutulması, alt üst sınırın bir türlü belirlenemeyen yüksek öğrenim geçiş sınavları her nedense ülke itibarına zarar vermiyor. Ülke itibarını halk zedeliyor, ama birçok kesim tarafından kandırılanların yaptıkları yanlışlıklar ülke itibarını nasıl oluyorsa kurtarıyor. Acaba kendi ülkesinin çocuklarının nefes almasını sağlayacak ormanların korunması için yardım istenmesi mi ülke itibarını zedeliyor?

Sadece, "İBB cami için aydınlatmadan temizliğe, güvenlikten bakım ve onarıma kadar toplam 290 milyon 601 bin 510 dolar harcadı. Sadece cami mimari aydınlatma işinin 6 milyon 640 bin 617 dolar tuttuğu belirlenirken, caminin inşaat maliyeti ise 66,5 milyon dolar olarak hesaplanıyor." Şimdi soruyorum, İstanbul'da neredeyse her yüz metrede bir cami varken bu camiye ne gerek vardı? Bu cami için harcanan parayla kaç tane yangın söndürme uçağı alınabilir, sel felaketi mağdurlarının kaçına ne kadar yardım yapılabilirdi?

Kiminin içi kan ağlıyor, kimisi işlevini kaybetme durumuna gelmiş bir devletten medet umuyor, kimisi, bir evliya zannettiğinin peşinden cennet hayalleri kuruyor. Biz de cellat ile musalla arasında adalete güvenmenin bir yolunu arıyoruz.

Bakıyorum da Çanakkale'de verilen iki yüz elli küsur bin şehit bu vatanı, bu şekilde hor kullanıp, satılsın diye mi bıraktı? Bu vatanı bıraktıkları kişiler şimdi neredeler? Bu itibar kaygısından başka bir şey düşünmeyen adamlar vatanseverlerse, biz neyiz?

Aziz Nesin’in ölümünden önce söylediği bir söz var beni çok etkileyen, mealen, "Ey sevgili halkım, size Allahaısmarladık demeyi çok isterdim, ama öyle güzel uyuyordunuz ki, uyandırmaya kıyamadım."

Ben de çok kızsam da kıyamıyorum; bu millet, bu vatan ve bu egemenlik benim. Kaybedersem sığınacağım bir ülke yok. Ne mizacım, ne karakterim buna elverişli, ne başka ülkeler buna fırsat tanır.

Umarım bu uyuma numarasından çabuk vazgeçersiniz benim sevgili milletim.

17 Ağustos 21
Gölcük