DİLLERDE BİR ŞARKI GÖKYÜZÜNÜN SAĞNAĞIYIM
İçimdeki korkularımı esen rüzgarlara bıraktım,
Coştum bir ırmak misali sığmadım yatağıma hiç durmaksızın aktım,
Her gece yıldızlara kurduğum hayallerimi nasıl hayata geçireceğimi anlattım,
Dost bildiklerimden yediğim vurgun oldu bana en çok koyan.

Yüreğime ağırlık olduğuna inandığım acılarımı küle çevirmesi için üzerine bir kibrit çaktım,
Bir el salladım karanlık mazime sıkıca tutundum hayata düştüğüm yerden yeniden kalktım,
Dostluğun kıymetini bilmeyenlere bütün kapılarımı kapattım,
Güvenip sır verdiklerim oldu beni yüreğimin orta yerinden yaralayan.

Emrettim gözlerime hiç durmadan rüzgarda savrulan küllerimin arkasından baktım,
Yazdığım her satırıma beni bir hamur misali yoğuran acılarımı anlattım,
Hayatıma yön veren yüzümdeki hüzünü sonlandırmasını istediğim o beyaz sayfayı açtım,
El verip kol kaptırdıklarım oldu kurduğum küçük dünyamda yeşerttiğim hayallerime kıyan.

Kadir kıymet bilmeyen menfaatçi insanlara kalp kapımı kapattım,
En büyük acılarımı dost görünüp sırtımdan vuranların yanında tattım,
Her yüzüme güleni kendim gibi sanmakla hayatımın hatasını yaptım,
Bir tek gök yüzü oldu yüreğimin sesine kulak verip dilimden dökülen mısralarımı duyan.