İş hayatı, aile, toplum, kurallar, kariyer, para, hırs...

İş hayatının doruk noktasında anne ve babasının ölümünden sonra hayatı değişmeye başlayan başarılı bir kadın.

Neye göre , kime göre başarı? Yaşamda gerçek başarı ne?

Film iki bölümde incelenerek belki de bu soruları kendi kendimize tekrar tekrar sormak mümkün. Filmin ilk bölümünde insan – mekan arasındaki bağa değinerek; iş kadını Irene ile aile yadigarı 30 yıldır görmediği evi arasındaki ilişki, geçmişle hesaplaşma, kendi varlığını sorgulama ve bir kayıpla gelen kendini bulma süreci anlatılırken; ikinci bölümde ise insan - insan kavramı kullanılmış. Belki de filmin ikinci bölümü olarak tanımlayabileceğimiz bu bölüm küçük hırsızlıklarını, büyük mutluluklar haline getiren Benny ile iş kadınından azizeye dönüşecek olan Irene’in karşılaşmaları ile başlıyor.

Tek düze yaşamımız ruhumuzu ne kadar doyuruyor, Maddi tatmin nereye kadar...


Filmde kullanılan tanrı, din kavramları belki de birer sembol filmin asıl derdi iyi ve kötüyü keskin hatlarla ayıran temel kurumları sorgulamak. Filmin, kesinlikle güldürmek, korkutmak, heyecanlandırmak gibi bir amacı yok belki de bu yüzden popüler sinema izleyicisi filmden beklediği keyfi bulamayabilir. Filmin anlatım biçimi dışında oyuncu yönetimi seçimi, çekim yapılan mekanlar, kullanılan ışık seçimi gerçekten etkileyici. Müzikler tüm Özpetek filmlerinde olduğu gibi ön planda.

Hamam, Cahil Periler, Harem Suare, Karşı Pencere gözümde farklı birer yerde olsa da bu film insanın silkinip, kendine gelebilmesine sarsılıp duygulanmasına yüreğinin içinde bir sıcaklık hissedebilmesine kabuğundan sıyrılmasına yarıyor diyebilirim.

Ferzan Özpetek “eşcinsellik” olmadan film yapamıyor diyenler bu kez yönetmen, filmin başrol oyuncusuna aşık olmuş, bu yüzünden Irene’i (Barbora Babulova) öpüştürmemiş , seviştirmemiş deseler de, film sinemada cinsellik olmadan da insana duyulan sevginin anlatıldığı güzel bir örnek...

Kısaca İtalyan sinemasının Oscarları olarak bilinen David di Donatello ödüllerinden En İyi Kadın Oyuncu ve En İyi Sanat Yönetmeni ödüllerini alan "Kutsal Yürek" izlenmeye değer.

Ferzan Özpetek’in de söylediği gibi; “Umarım hoşunuza gider.”



Ömür İsfendiyaroğlu
24.11.2005

http://www.cuoresacro.com/