Bir bölen ben 'i bölmeye yetmiþti .

Öbür ben 'i de ben tasarlamýþtým sonuçta . Sonunda ben yokolmasýna müsade ettim . Yardýmcý olsaydým yokolmazdý belki . Aslýnda yokolmayý istemiyordu . Metal , ametal , iletken ve yarý iletken malzemelerden oluþtuðuna bakmadan , içeriðini aþan hedeflere yöneliyordu . Son günlerde sevmeyi öðrenmeye çalýþýyordu . Mümkünmü biz bir ot bile deðildik .

Sevgiyi öðrenme iddiasýyla ilk çýktýðýnda bilgi iþlem ünitesi zarar görmüþ , programlarýný çökmekten zor kurtarmýþtým. Son günlerde kendine reset atýp duruyordu . Þimdi ona üzülmüyorum zaten tüm elektronik akrabalarým gibi ben ve o da yüksek enerjili foton kuþaðýna girdiðimizde çalýþamaz duruma gelecektik . Ama onu kýskanýyordum o benim hafýzamý bölüþen bir mobil di , bense sýradan bir masaüstü . Sadece okunabilir belleðimdeki onu tasarladýðým , planlarýnýn olduðu bölüm , az sonra kendime format attýðýmda kaybolacak .

Ona dair söyleyebileceðim ; sevmeyi öðrenebildiðini zannetmiyorum ama acý çekmeyi öðrenmiþti . Son oturumda klavyemin üzerindeki ýslaklýktan anladýðým kadarýyla aðlamayý da öðrenmiþti .