Kýz arkadaþýnýn ona inanan arkadaþlarýný da kandýrmasý sonucu bozuþtuðu için eve de gidemez. Ýþyerinde geceler bir süre. Daha sonra bir kenar mahalleden ucuz bir ev bulur. Ev resmen topraktan yapýlmýþ bir gecekondudur. Yaðmurlu havalarda çatýdan sýzan sular toprak kokusunu da getirir ona gecekondunun en güzel yaný da budur. Evin tahtadan giriþ kapýsý birinci odaya açýlýr. Odadan ikinci odaya bir baðlantý kapýsý, oradan da küçük bir mutfaða açýlan kapý vardýr.

Sonuçta okulu býrakmak zorundadýr ve eve geri dönemez. Hiçbir zaman ailesine anlatamayacaðý ve onlarýn anlama ihtimali milyonda bir bile olmayan bu durumda bir iþ bulup hayatýný idame ettirmelidir. Babasýnýn onun okumasý için gönderdiði paralarý almaya eli gitmez.

Tren vagonlarýna benzer ilginç bir ev vesselam. Tuvalet evin dýþýndadýr. Soðuk kýþ günlerinde ne kadar zor olsa da tuvalette banyo yapmak zorundadýr. Elektrikli ýsýtýcýnýn ýsýttýðý sular ile sýcacýk bir banyo yapmak gibisi yoktur. O çalýþan biridir ve gün içinde terlemektedir, sýcacýk banyo tüm kirini ve yorgunluðunu alýr.

Ýþyerinde çalýþanlarýn en gediklisi bir yarým akýllýdýr. Saf bir çocuk iþyerini erkenden o açar anahtarlar ýn birer tanesi de onda durur. Patron un en güvendiði adamdýr. Zaaflý zayýf bir kiþilik ama güvenilir ve sadakatli. Patron onu hafta sonlarý oyun salonuna götürür. O kadar mutlu ve kaygýsýz ki dünya yansa kurtaracak eski bir hasýrý yok derler ya iþte öyle.

Ýþyerinde çalýþýrken radyo dinlenir. Bir gün radyo da Nilüfer söylemeye baþlayýnca, duygulanmasýndan anlaþýlýr ki Ali hayatýnda bir kere görmüþ ve âþýk olmuþ, toz kondurmazmýþ. Bu saf çocuk patronun habercisidir ayný zamanda. Ýþyerinde olan biteni patron bu kiþiden öðrenir. Patron iyi biri aslýnda da, Sercan gecekondu semtinden iþyerine gelene kadar patron bürosuna yerleþir iþçi giriþini rahatlýkla görebileceði bir yerde olduðundan kimin erken kimin geç geldiðini görür. Sercan’’ý birkaç defa uyarýrýlar. Ama o aldýrmaz. Eþek olana semer vuran çok olur ya orasý olmazsa baþka bir yerde çalýþýr. Ta ki öðle saatinde çay servisi yaparken, çayý iþçilere daðýttýðý ve patrona çayý soðuk getirdiði için fýrça atana kadar bazý eziyetlere katlanýr.

Yeni biri iþe baþladýðý yerde, sümüðünü bile atmasýný bilmeyenler patron kesilir. Kraldan çok kralcý olurlar. Bazý insanlar çok iþ deðiþtirir bu tip sebepler yüzünden. Sercan çok sabýrlý olmasýna karþýn onun da bir dayanma gücü var tabi. Ýþte çay olayýndan sonra iþyerinden de kovulur.

Kýz arkadaþý bir pazar günü Sercan’ý bulur ve þehrin en merkezi caddesinde yürürken konuþurlar. Kýz onun þehirden gitmesini istemektedir. Sercan bunun kabul edilebilecek bir durum olmadýðýný. Þehri asla terk etmeyeceðini söyler. Ýnsanlar bir þeyler istemeye baþlayýnca sonu gelmez. Her insanýn kiþilik haklarý var. Kimsenin bu haklara müdahale etme hakký yok.

Sercan, ne kadar inatçý olsa da bu kiþinin psikolojik baskýlarýna karþý dirençle kendini savunmasý, evet savunmasý boþa çýkar. Direncini kaybeder. Teslim olmuþtur zamanýn akýþýna.

Çalýþmak Sercan’a iyi gelmiþtir aslýnda, nerede baþlayacaðý nerede devam edeceði ve nerede sona ereceði belli olmayan yaþamda onca þeyi unutturmuþtu. O bir þeyleri insanlara anlatma zorunluluðu hissetmiyordu artýk...