Taşlar ağlar çaresiz,
Kırarken dişlerini.
Gözlerinden akan yaş,
Diriltiyor çölleri…

Ebutalib hasreti, rüzgar rüzgar eserdi
Müşriklerin sözleri, seni çokça üzerdi
Hatice’nin özlemi, buğulanıp zihninde
Gözlerinden damlalar, dua dua inerdi

Güneş isyanda çölde,
Karanlıklar şahına..
Gölgeler üzer seni,
Sonsuzluğun rağmına..

Burası bir kumistan, baharlar diriltiyor
Müjde olsun evrene, nurlu mesaj geliyor
Nadanlar bilmese de, kıymetini „yar“ senin
On sekiz bin kainat, seni tebrik ediyor

Dikenler gül olmuşlar,
İncitirken bedenin..
Leşler dirilmiş birden,
Hürmetine secdenin..

Kanlı bir Taif günü, dilinde hoş sadalar
Bedduadan eser yok, af dileyen dualar
“Afvet onları Rabbim, rahmetinle yarlıga
Onlar da senin kulun, gerçeği bilmiyorlar”

Başından akan kanlar,
Yıkamış insanlığı.
Alnında parlayan nur,
Ak etmiş karanlığı.

Akabe’de bir destan, ne silah var, ne ölüm!
Gülistanlar doğurdu, Gül’e yapılan zulüm
Medine çiçek çiçek, O’nlu günlere doğru
Sarı kum taneleri, gülzar oldu ey Gül’üm

Gül oldu koca bir çöl
Gülistandı yürekler
Baharlar doğururdu
Lebinden çıkan sözler

Bir gece yatağından, göklere yürümüştün
Sen yetimler yetimi, Rabbinle görüşmüştün
Burak’la kainatı, dolaşıp karış karış
Refrefle ötelere, Sonsuza süzülmüştün

Gökler selam duruyor
Nur-u Muhammedi’ye
Müşriklerse yarasa
En şerefli Nebi’ye

Gezegenler dönüyor, senin nurun hatrına
Fani dünya seninle, döndü ebed kasrına
Bilmese de gafiller, varlığının kıymetin
Sidret’ül müntehada, oturdun sen tahtına

Melekler pervaz eder
Nebinin çevresinde
Sevgilinin izi var
Nur olmuş çehresinde

Sonsuz Olanı gördün, insanlığın namına
Cebrail’den öteye, ‚ev edna’dan yakına
Mekansız ve zamansız, bir boyuta yüceldin
Doyamadın belki de, “refik’ul âla” tadına

Zaman durmuştu o an
Mekan lamekan idi
Adım attığın heryer
Ezel ile ebeddi

Cennet yurduna varıp, gördün güzellikleri
Anlattın insanlığa, o sonsuz nimetleri
Cehennem zindanları, zalimlerle doluydu
Ağlamıştın belki de, duyunca „ah“ sesleri

Ölümü öldüren yar
Ümitsin korkulara
Sonsuzluk ülkesini
İspat ettin kullara

Ümmetin de peşinden, Mirac etsinler diye
Rabbin gönderdi bize, beş vakiti hediye
Demiştin ya sevgili, „Gözümün nuru namaz“
„Sidre’tül münteha“dan, köprüler var secdeye

Açtın Mirac yolunu
Şu garip ümmetine
Namaz kılan yükselir
Göklerin ötesine

Kıtmirindir şu Oğuz, şefaatin gözler daim
Sen gülmezsen yüzüme, ne olur garip halim
Yeni bir Mirac ile, yücelt bizi Sonsuza
Secdeden köprülerle, merhamete erelim

Ey Allah’ım afvet sen
Biz günahkâr kulların
İşittik, iman ettik
Miraca hakkal yakin
Resul’ünün yoludur
En doğrusu yolların
İşittik, iman ettik
Mirac hakkal yakin
Ey Allah’ım afvet sen
Biz günahkâr kulların