Bülbüller Şehridir İstanbul

Işıklar şehridir İstanbul, âşıklar şehridir
Güneşin doğduğu yerdir, her sabah
Her günü rengârenk yaşayanların
Her anları ebem kuşağı gibi
Kelebekleşen dedelerin
Bekleştiği maaş kuyruklarında,
Ağlaşan anaların kapkaçlardan,
Kâbus görenlerin uykularında,
Korkanların dev araçlardan,
Gariplerin şehridir İstanbul, garipler şehridir..

Yanıklar şehridir İstanbul,tanıklar şehridir…
Koşuşan çocukların sokaklarda
Aydınlığı aradığı,
Bali sofralarında beyinleri pişirilen
Bebelerin ağladığı,
Annelerin buram buram
Hasret kokladığı varoşlarında
Galata Mevlevihane’sinin bahçesinde
Kedilerin mırmırlarıyla raks ettiği
Yalnızların şehridir İstanbul, yalnızlar şehridir..

Câmiler şehridir İstanbul, gemiler şehridir
Nur yüzlü dedelerin şadırvanlarda
Yüzlerinden nurlar damlarken
Sonsuz huzuru hissettikleri
Meçhule giden gemilerin
Musalla taşlarından her öğlen
Kâfile kâfile ruhlarla
Sonsuzluğu deldiği,
Eyüp Sultan’ın, Fatih’in, Sinan’ın,
Her ağlayışında gök yüzü,
Damla damla, katre katre
Yeryüzüne indirildiği
Sultanların şehridir İstanbul,sultanlar şehridir…

Şiirler şehridir İstanbul, şâirler şehridir.
Mürekkepleri damarlarından çeken,
Beyinleriyle yazan melali, memleketi,
Ebedler doğuran her mısralarında,
Sonsuzluğa her uyakla,
Her heceyle güneşler eken,
Süleymaniye’de her bayram sabahı,
Rûhânilerle sarmaş dolaş…
Otel odalarındaki gâibin
İçine giren yavaş yavaş…
Cinnetin sıkletini yüreklerinde
Mızrak mızrak hissedenlerin,
Bir şiir uğruna yüreklerini
Ateşin bağrına gömenlerin,
Her seher vakti durmadan
Gülistân-ı İstanbul’da şakıyan
Bülbüllerin şehridir İstanbul,bülbüller şehridir..

Oğuz DÜZGÜN