*Yeşilliğe,tomurcuğa,meyveye,çiçeğe hayranlığını hiç bitirme.Onların her birinde yaratılışın sırrı saklı.Düzenleyen öyle güzel düzenlemiş,planlayan öyle detaylı planlamış ki , en ufak bir tesadüfe bile yer bırakmamış.Doğa kanunlarını bildiğini sananlar hem kendilerini hem de bizi kandırmış yıllardır,çünkü bunlardan bir tanesine bile aslında vâkıf olamamışlar.Onun için yaratılışın sırrını çözmeye uğraşmak yerine yaratılanlara hayranlık duymak insanoğlunun sahip olabileceği en büyük erdem ve bilgi demektir.
*Bu dergâha gönlünde yalnız sevgi olanlar girerler ve bu dergâhtan gönlünde sevgi olanlar çıkabilirler.Çünkü dergâhın kapısını açan anahtar sevgiden yapılmıştır.
*Yazgı,yazgı dedikleri nedir ki! İnsanoğlunun yıllardır başına gelen kötü olayların sorumluluğunu yıktıkları,olur olmaz suçladıkları bu yazgı denen şey ne ola ki! Değiştirememekten, iyileştirememekten söz ederiz yazgımızı...Doğru.Bunu yapabilme güç ya da yeteneğimiz maalesef yok.Biz zavallı yaratıklar ancak yazgımızın izin verdiği sınırlar çerçevesinde hareket edebilir,bir şeyler yapabiliriz.Çoğu yazar bu sınırı demir bir çemberin belirlediğini söylese de bu çember değil bir kementtir.Boynumuza takılı kemendin ucu da meçhul bir uzaklığa bağlanmıştır.Aslında bu mesafe bize çok uzak olduğu kadar,çok da yakındır.Kişi bunu yakınlaştırabilir veya uzaklaştırabilir.Ayrıca yazgımız,diğer insanlarla da ilgilidir.Tüm yazgılar iç içe geçmiş daireler oluştururlar.Yalnız çapları birbirinden farklıdır. İsyan edip yazgımızı,dairesel dünyamızı değiştirmek istediğimizde boynumuzdaki kement de daralmaya başlar.”Bu yazgıyı ben istemedim,ben doğmadan evvel yazılmış.Onu değiştirmek için savaşacağım.” gibi savunmalar da durumu zorlaştırmaktan başka bir işe yaramaz.Acaba yazgı,rast gele mi çizilmiştir,insan da acımasızca karalanmış mıdır?
*Ektiğiniz “umut” tohumlarının yeşermediğini görürseniz bir kez daha ekiniz,eğer yine yeşermezse tekrar ekiniz.gene mi yeşermedi,vazgeçmek yok:Bir kez daha ekiniz...
*Büyük adam,asla büyüklüğünün farkında olmayan adamdır.