*Şarap testisini getirme bana ey güzel;gönlüm o aşk şarabından zaten mest!Vereceksen bana şarap değil,kalbinin köşesinden bir yer ver!
*Ölümü kabullendiğin an,ölümün sana en çok yaklaştığı andır.
*Kalbinin canlılığını sanki ellerime almış gibiyim.Senin kokunu duyuyorum,ciğerlerim sevinçli;vücudunu okşuyorum ,ellerim heyecanlı ;tenin tenime değiyor,vücudum duyarlı.Ruhlarımız,vücutlarımız tek oluyor bütünlük etrafında.Bu mu aşk,bu mu sevgi,bu mu mutluluk,bu mu orgazm?Hayır bunlardan öte bir şey var titreyen sinirlerimin içinde...Çünkü güzele,düzenliliğe giden bir yoldayız birlik içinde...
*Rüzgârın önüne kattığı bir kâğıt parçası gibiyim.Bazen yerlerde sürünüyorum,bazen de göklerde uçuyorum.Delicesine savruluyorum,yalnızlık dünyasının sınırsızlığında.Düşüyorum,düşüyorum bataklığın tam ortasına, ah, diyorum işte şimdi sona erecek her şey;fakat ne mümkün,zalim rüzgar yükseltiyor tekrar göklere.Yükseliyorum,yükseliyorum,öyle ki değmek üzereyim mavi gökün kubbesine...Ah,diyorum eriştim gerçek cennete;ama gene o hain rüzgar her şeyi mahvediyor.Başlıyor indirmeye aşağılara...Bir çıkarıyor,bir indiriyor,sonra tekrar çıkarıyor...Ya düşüklük,ya da yücelik...Ortası bulunamaz mıydı sanki!...Zıtlıklar üzerine mi kuruluydu yaşam?...