Herkes bazen birazcýk zýr deli olmalý. Sevdiði için istediði için birazcýk canýný ortaya koymalý. Öyle tek düze, monoton bir hayat yýllar sonra yorgunluktan baþka bir þey vermez ki insanýn eline. Azcýk heyecan hayatýn tadý ve tuzu olmalý, yaþ hiç önemli deðil yeter ki; insan kalbinde birazcýk kýpýrtý duysun ve korkmasýn çekinmesin gitsin cesaretle gideceði yere. Düþsün hayallerinin ardýna.
Sýnýrlarýmýz ne kadar ya da cesaretimiz? Hayatýn içinde renkten renge mi giriyoruz yoksa gittikçe sararýp soluyor muyuz? En ufak sorunda dibe mi vuruyoruz, dünyayý zindana mý çeviriyoruz yoksa baþ etmesini bilip “geçer” mi diyoruz.
Hayat bizimle dalgasýný geçiyor her ne kadar biz onu ciddiye alsak ta. Evcilik oyunu misali biz sahiplendikçe gerçek sandýkça o gülüp geçiyor bize. Ýþte beklide biraz da bu yüzden hayatta bazen biraz zýr deli olmalý. O kadar da ciddiye almamalý dertleri sorunlarý. O kadar da takýntý yapmamalý yabancý bakýþlarýný, kim ne der lakýrdýlarýný.
Sonuçta birazcýk zýr deli olmanýn kimseye bir zararý dokunmaz. Hem demiyoruz ki hissiz duygusuz olalým, demiyoruz ki dünya yansa gülüp geçelim. Elbette ki bir kalp taþýyoruz ve sevgi besliyoruz bu kalpte bu yüzden hissiz olmamýz zaten imkânsýz. Sadece gerçekten bizi ne üzmeli neye gülüp geçmeliyiz bunu ayýrmak lazým. Hayata sitem etmek yerine dik durmayý bilmek lazým.
Gökkuþaðý misali renkli olmak en güzeli. Umudu olanlara mavi tonlar vermeli, hayalleri olana pembeden daðýtmalý, samimiyetin olduðu yerde kýrmýzý olmalý, masumane duygulara beyazlar giydirmeli. Ama illa ki umut kaynaðý olmalý, neþe daðýtmalý. Herkes zaten akýllý geçinirken biz bari zýr deli olalým. Herkes dertlerin sorunlarýn altýnda eziliyorken ve sürekli þikâyet ediyorken biz bari neþe daðýtalým. Herkes umudunu kesmiþken biz son bir hamle daha yapalým, en olmaz diye düþünülen yerde biz sýkýca tutunalým.
Þu hayat nasýlsa bitip tükenecek bir gün, iþte bu yüzden dolu dolu yaþamak lazým. Yaþýyor olmanýn ve elimizdekilerin kýymetini bilmek lazým. Mazide solgun yüzlerle, silik izlerle hatýrlanmaktansa; geriye rengârenk anýlar býrakýp yüzlerde tebessüm ve gülen gözlerle anýlmak lazým. Belki de bu yüzden birazcýk ta zýr deli olmak lazým. 