Meydanlarda haykýrmadýk mý günlerce?
Direndik de duymadýlar mý sesimizi ?
Ne dýþarýda, ne içeride
Kirletmediler mi kanlý elleriyle
Gözyaþlarýmýzý, acýlarýmýzý?

Ana babamýzla sabah kahvaltý yaparken
Teker teker toplanmadýk mý evlerimizden ?
Vermediler mi bize en aðýr cezalarý
Dýþarý salýp katilleri ve sapýklarý ?

Bilmezdik ölümden beter
Bu kadar çirkin ve yalancý
Bu kadar iðrenç
O doymak bilmeyen
Kin dolu aymaz suratlarýn
Hýrsýzlýklarýný görmeden önce.

Bir gün gelecek biliyoruz
Çok uzak yýldýzlar kadar parlak
Çok yakýn güneþler kadar sýcak
Kurþundan türküler yürek baðlarýnda
Gönül gömütlerinde sona erecek aðýtlar
O gün gelecek biliyoruz sonunda

Çürümüþ gübre gibi
Çukurlara süpürülüp hepsi
Alanlarda yakýlmadan cesetleri
O gün gelmeden önce
Yine de sesleniyoruz son bir kez
Duyan var mý sesimizi?