Meydanlarda haykırmadık mı günlerce?
Direndik de duymadılar mı sesimizi ?
Ne dışarıda, ne içeride
Kirletmediler mi kanlı elleriyle
Gözyaşlarımızı, acılarımızı?

Ana babamızla sabah kahvaltı yaparken
Teker teker toplanmadık mı evlerimizden ?
Vermediler mi bize en ağır cezaları
Dışarı salıp katilleri ve sapıkları ?

Bilmezdik ölümden beter
Bu kadar çirkin ve yalancı
Bu kadar iğrenç
O doymak bilmeyen
Kin dolu aymaz suratların
Hırsızlıklarını görmeden önce.

Bir gün gelecek biliyoruz
Çok uzak yıldızlar kadar parlak
Çok yakın güneşler kadar sıcak
Kurşundan türküler yürek bağlarında
Gönül gömütlerinde sona erecek ağıtlar
O gün gelecek biliyoruz sonunda

Çürümüş gübre gibi
Çukurlara süpürülüp hepsi
Alanlarda yakılmadan cesetleri
O gün gelmeden önce
Yine de sesleniyoruz son bir kez
Duyan var mı sesimizi?