Ruhumuza Bakan ATATÜRK ve Korkut Uluğ
Seval Deniz Karahaliloğlu

İzmir Bornova Işık Kent Eğitim Kampüsünde muhteşem bir Atatürk tabloları sergisi açıldı. Geçtiğimiz aylarda, İzmir ArtShop'da açılan bu sıra dışı sergi o kadar beğeni topladı ki yoğun istek üzerine tekrar sergilenme kararı alındı. Serginin bu kadar sevilmesinin nedeni Atatürk portrelerinin sanki canlı gibi olması. Bir an dile gelip sizinle konuşmaya başlayacaklarını zannediyorsunuz. Ama onlar zaten konuşuyorlar. Tablolara, size baktıkları kadar samimi bakarsanız Kurtuluş Savaşı destanını, Laik Türkiye Cumhuriyetinin nasıl ve hangi şartlar altında kurulduğunu ve Cumhuriyet Devrimlerinin öykülerini dinleyebilirsiniz. Yeter ki kulak verin.

İnsanın yüreğini titreten bir çift göz size bakıyor. Ruhunuzun derinliklerine işliyor.
Atatürk resimlerine duyulan bu ilgi Mustafa Kemal’in gözlerinden kaynaklanıyor.
Gözlerde yoğunlaşan bütün duygular yüze mükemmel bir duyarlılıkla dağılıyor. O nedenle, tablolara bakanlar büyülenmiş biçimde Atatürk'ün gözlerinde kayboluyor. Yakın plan Atatürk tabloları insanı çarpıyor. Karşımızda etten kemikten bir insan var. Dokunma mesafesindeki büyük ebatlı tablolardaki bakışlar insanı delip geçiyor.

İnsanın ruhuna dokunan bir şeyler var bu gözlerde. Binlerce kelime sadece duygu olup insanı ele geçiriyor. Bunu yüreğinde hisseden bir Fransız soylusu geçtiğimiz yıllarda Mustafa Kemal Paşa’nın tablosunu satın almak ister. Bundan bir kaç yıl önce, Paris Louvre Müzesi Carousell Salon Sergisinde yer alan Atatürk portresi Fransız soylusunu yüreğinden vurur. Fakat ressam Korkut Uluğ Çanakkale Şehitleri Sergisinde sergileyeceği için tabloyu satmaz. Çünkü bunlar, insanın ruhuna bakan duygu yüklü tablolar.

Sadece duygu yok. Bir hayat tarzı da var. Mesela fötr şapkasıyla gördüğümüz Atarürk şapka devriminden hemen sonra Anadolu’yu gezer, Türk insanını çağdaş medeniyet çizgisine çekebilmek için şapkasıyla, kılık kıyafetiyle ama en önemlisi tavrıyla örnek olur. “Fötr Şapkalı Atatürk”’e bakarken düşünmeden edemiyor insan. Sevgili Atatürk, bu milleti karanlık yobazların pençesinden kurtarıp aydınlık, müreffeh bir Türkiye kurma hayaliyle yaşadın. Hep öncü oldun. Asil ve vakur tavırlarınla bir devlet adamının nasıl olması gerektiğini gösterdin. Giyimindeki ince zevk, ağırbaşlı beyefendi tavrınla hep saygı gördün ve sevildin. Sen daima çağdaşlığın simgesi fötr şapkanla anımsanacaksın. Ama bugün bazı kişiler başlarına sütyen geçirmekte beis görmezken, tablodan bize soru soran bakışlarla bakıyorsun? Türkiye'nin nereden nereye geldiğini sordurtan, düşündüren bakışlarla içimize bakıyorsun. Tek bir bakışınla her şeyi anlatıyorsun.
Kalpaklı Tablo. Milli Mücadele yılları. Tam anlamıyla yokluk, sefalet, yobazlık, cehalet, dize kadar ihanet ama asla umutsuzluk değil. Mustafa Kemal Paşa vatanı kurtarmak için 72 cephede 7 düvele karşı savaşıyor. Bu ölümüne bir savaş. “Hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır”. Mustafa Kemal Paşa ileriye, uzaklara bakıyor. Geleceği görüyor. Kuracağı Laik Türkiye Cumhuriyeti’nin temelleri o gözlerde atılıyor. Bu bakışlardan kaçmak, saklanmak mümkün değil. Bazı kansızlar o nedenle Atamızın yüzüne bakamıyorlar. Gözlerindeki anlamdan kaçamadıkları için....

Profilden bir tablo. İnsancıl, sıradan bir baba. Bu bizim milletimizin, Türk Milletinin babası. Sıcak sevecen, kızı Ülkü’yle oynayıp, ona yeni Türk Alfabesini öğretecek kadar ilgili bir baba. Düşünceli, asil ve vakur... Mavi Atatürk. Mavinin hüznü vurmuş Mustafa Kemal Paşanın üzerine iç düşmanlar, dış düşmanlarla çepeçevre sarılmışken direnmek kolay mı? Dış düşmanlar neyse, ama iç düşmanlar? Vatan hainleri? Onları ne yapacaksınız? O nedenle, bu hüzün. Kendinden olanın, mübarek Anadolu topraklarında yetişmiş, beslenmiş olanların ihanetine katlanmak daha ağırdır çünkü...
Mehmetçik ve Anzak Askeri. Mustafa Kemal Paşa Çanakkale Savaşı sonrasında hayatını kaybeden Anzak askerleri için “oğullarını bu topraklarda kaybeden anneler evlatlarınız için üzülmeyiniz. Onlar şimdi Mehmetçik ile koyun koyuna yatıyor. Artık onlar bizim çocuklarımızdır” der. İşte bu olağanüstü insancıllık ve duyarlılık Korkut Uluğ’un fırçasında tabloya dönüşür. Bir zamanlar karşı taraflarda savaşan Mehmetçik ve John şimdi aynı topraklarda koyun koyuna yatan kardeştirler.

Ressam Korkut Uluğ Mustafa Kemal Atatürk’ün resimlerini yaparken yaşadıklarını şöyle anlatıyor. “ …Mustafa Kemal'imizin portrelerini yaparken gözü için kullandığım bir lacivert boya damlası ya da ''Çanakkale, Kuva-yı Milliye'' serisini yaparken kullandığım bir kırmızı fırça vuruşu beni ağlatmaya yetiyordu. O an Mustafa Kemal 'i yaşıyordum, benim için çarpışan ve şehit olan Anadolu insanını minnetle anıyordum. Yıllarca süren bu çalışmalarda tüm bu güzel insanların yaşadığı dehşetli olaylar hep içimdeydi, tabloları yaparken hep benimle birlikteydi…”

Burada amaç, bir şeyler satmak değil. Zaten satmayı, çalmayı başımızda bulunan çok sesli bir koro mükemmel bir biçimde beceriyor. Hayır, burada amaç bir şeyler "paylaşmak". İnsani bir şeyler "paylaşabilmek" ! İnsani duyarlılığın ortak paydasında buluşabileceğimiz bu sergi, gelecek kuşaklara miras olarak kalabilecek bir hazine olma özelliğini taşıyor. Anneler babalar, çocuklar, gençler şimdi Laik Cumhuriyetin değerini anlayabilmek için Atatürk’ü bir kez daha hatırlama ve onun ideallerini anımsama zamanı. 18 Mart Çanakkale Şehitlerimizi anma haftası kapsamında açılan Atatürk Resimleri sergisi İzmir Bornova Işık Kent Eğitim Kampüsünde Nisan ayı sonuna kadar gezilebilir.