Asansörün digital donanýmý pek bi havalýydý.Her kat duruþunda, seksi, gezi rehberini andýran kadýn gibi anons veriyor.Bulunduðu kat ile ilgili kýsa bir bilgilere ilaveten,hava durumunu kalabalýk ziyaretçi kitlesine fýsýldýyordu. Çoðu zaman gazete personelinden bazýlarýnýn özellikle erkek çalýþanlarýn bu anons sistemi ile ilgili seksüel þakalar yaptýðýna þahit olunabiliyordu.
Erkekler konuþan kadýnýn çok seksi bir italyan lolitasý olduðu hayalini kuruyor. Hayatlarýnda böyle seksi bir tonla konuþacak kadýn için nelerini verip vermeyeceklerinden bahsediyorlardý. "Yemeyip yanýnda yatarým" "Ömrüm boyunca hava durumunu bana söylesin,tek kelime bile etmesin" gibi bir sürü geyik seksüel þaka hemen hemen her gün konuþulan þeylerdi.
8 Katlý gazete binasýnýn en üst katýnda patronlar klübü,onun bir altýnda cavitin þahin tepesi olarak adlandýrýlan kimilerine göre týmarhanesi.Daha bir altýnda toplam 2 kattan oluþan yazý iþleri müdürlüðü ve departmanlýðý. 4 Kat'ta yemekhane ve dinlenme kýsmý.3 ve 2 kat gazeteye maddi kaynak saðlayan reklam ve halkla iliþkiler bölümü.1.kat'ta ise eskiden kupon iþleri cumhuriyeti olarak adlandýrýlan halkýn genelde ayak bastýðý karþýlama dert,þikayet dinleme katý yer alýyordu.
Yerin en dibi ise gazetenin otoparký olarak ayrýlmýþtý.Gazete genellikle kýdemli muhabirlere gidecekleri yerler için araba tahsis ediyordu. Jale ekseriyetle araba kullanmayý pek sevmediði için çok mecbur kalmadýkça bu kata inmezdi.
Ama cavit, her nasýlsa Jale ve Ali'ye izini sürecekleri haber için kýytýrýkda olsa bir araba tahsis etmiþti. Emir büyük yerden olunca Jale hiç istemediði bu kata yanýnda salakça sýrýtan Ali ile inmek zorunda kalmýþtý.
Asansörün kapýlarý açýldýðýnda Ali jalenin yiyecek gibi olan sinirli bakýþlarýndan kurtulmak istercesine kendini dýþarý attý.
Elinde Jale tarafýndan tutuþturulan bir dosya vardý.
Birlikte arabaya doðru ilerlerken sormadan edemedim kývamýnda bir ürkeklikle jale seslendi.
"Þey jale bu dosya nedir.Ýçinde ne var acaba?..."
"Kes sesini Ali, araba kullanmayý biliyor musun?"
Cebini karýþtýrdý Ali.
Yokladý yokladý.
Siyah beyaz benekli hýrkasýnýn iç ceplerini karýþtýrdý.
Ardýndan yoklamayý unuttuðu pantolonunun diðer cebinden katlanmýþ bir mendil çýkartarak mendili açtý. Gözlerinde çocuksu bir gülümseme ile
Ferahlatan nane aromalý bir sakýzýn ambalajýný yavaþ,yavaþ açarak aðzýna atýp çiðnedi.
Ali tüm bu iþleri yaparken jale, onu meslek icabý sümsüklükle idare eden soyunduðunda ise; Süper yeteneklere sahip bir kahraman olabilme ihtimalini düþündü.
Kendine gelmesi ise,
"Sende sakýz ister misin jale " demesinin ardýndan bir kaç dakika sürdü.
"Ya sen gerçekten gerzek misin? yoksa baþka bir kafa bulma yöntemi bu?"
"Allahým, Allahým adama araba kullanmayý biliyor musun diyorum, adam cebinden sakýz çýkartýp ikram ediyor"
Aliyi anlamaya gerek yoktu.
Bilmediði ya da korkudan cevaplayamadýðý bir çok konu ve soruyu bu yöntemle geçiþtirmede ustaydý.
Belki gazetede hiç fark edilmeden bunca zamandýr yaþamasý ayakta kalmasý bu yüzdendi.
Neyse ki jale durumu çabuk kavradý.
Cebinden arabanýn anahtarýný çýkartarak otopark'ýn en dip köþesindeki 1973 model yeþil renkli tosbaðaya yöneldi.
“Aðzýný gerdire, gerdire çiðneme þu sakýzý.”
Olanca siniri tepesinde iken bu adamýn dünyayý umursamayan gerzekliði Jale’nin sinirlerini alt üst ediyordu. Yaptýðý her hareket ve hatta yanýnda su içmesi bile ona batacak sebepsiz bir nedenden ötürü bile kavga çýkarmasýna olanak saðlayacaktý. Hoþ kavga denilen þey karþýlýklý yapýlan bir eylemdi. Bu adamla kavga etmenin imkaný ise; hiç yoktu. Kendine yönelik gelebilecek her türlü tehdidi ya anlamayarak ya da anlamamazlýktan gelerek sanki yutuyordu. Jale bu anlamsýz sinirini aslýnda tamamýyla ondan da çýkartmýyordu. Bir çok þey ile beraber ona kýzýyordu. Müdürünün adaletsiz kararýna, boyalý kuþun kuyusunu kazmasýna ve elinden kayýp giden gençliðine… bir çok þeyi ekleyerek olanca hýrsý ve nefreti ile abanmak istiyordu Aliye. Aslýnda onun için Ali gerzek ve onu hiç anlamayan ve bazen de anlamak istemeyen hayatýn ta kendisiydi.
“Bu araba çalýþýr mý sence jale” sorusu aðzýnda gerdire gerdire sakýz çiðneyen bir adamdan gelince kabusa geri döndü.
“Kullanmasýný biliyorsan çalýþýr Ali, arka koltukta gitmeye alýþmýþýn sanýrým.”
Basit ve umursamaz bir cevapla karþýlýðýný aldý jale.
“Rahmetli annemden bu yana arabaya binmedim be jale…”
Bir an duraksadý. Düþündü. Yalnýz ve gerzek bir adamýn hayatý nasýl geçerdi acaba?
“Annen ile mi yaþýyordun? Ne zaman kaybettin?”
“Çok oldu jale sanýrým tornistaný almamýzdan iki sene sonra.”
Anlamadým?
“Tornistan kim?...”
Olaðan bir anlatýmla ailesinin annesinden sonraki ikinci ferdiydi tornistan. Ve annesinin Ali’den sonra sevdiði en çok þey.
“Tornistan bizim tekir kedimiz jale..”
Önce bir duraksadý. Ardýndan küçük bir gülümseme ve freni boþalmýþ bir kamyon gibi gelen bir kahkaha çýnlattý otoparký.
Gülmekten merak duyduðu soruyu zar zor soru verdi.
“Tornistan mý? Bu sizin kedinizin ismi mi?...”
Ali sinirlendi. Aile yadigarý olan ferdi ile dalga geçilmesine hem sinirlenmiþ hem de açýkçasý içlenmiþti.
“Evet jale, adý tornistan ama komik olan nedir anlamadým?”
“Yani … yani… bir kedi için tuhaf bir isim…”
Gülmekten kendini alamýyordu.
“Annem onu çok severdi jale…”
“Ýyi ama neden tornistan?”
Ali’nin ilk defa bir konuyu ciddiye alýp savunmaya geçtiðini görüyordu.
“Babam denizciydi benim. Uzun süre denizlerde kalmýþ. Ben çok küçükken ölmüþ ya da annem için ölmüþ jale. Limana her uðurlamaya gidiþinde duyduðu hatýrladýðý bir þeymiþ.”
Dokunaklý bir hikayeye benziyordu. Önce yüzündeki göz yaþlarýný sildi. Ýnsan gülerken aðlardý.
Ardýndan kendisini toparladý.
“Annen ve baban için üzüldüm Ali. Kusura bakma kedi ismi olunca…tuhaf geldi.”
“Önemli deðil be jale. Hepsi geride kaldý. Annem araba kullanmayý severdi onunla ve tornistanla tatillerde þehir þehir gezerdik biz ”
Aðýzýndan kahkaha ile soru ayný anda çýktý.
“Bir kedi ile tatile mi çýkýyordunuz?.”
Ali jalenin yüzüne her zamanki gibi anlamsýzca bakarak sakýzýný daha da sinirli bir þekilde çiðnemeye baþladý.
“Tamam tamam Ali susuyorum…”
Arabanýn önüne geldiklerinde yaþlý bir teyze ile karþýlaþmýþlardý. Uzun zamandýr görev icabý kullanýlmayan ama yine de karþýdan çok sevimli duran pers yeþili kaplumbaða otoparkýn en köþesinde günlerini öldürmeye devam ediyordu.
Gün ýþýðýna çýkmaya hazýrlanan yaþlý bir teyze gibiydi. Zamanýn ve hatta bu zamanýn en sevimli arabasýydý o. 1303 VW Klasik Volkswagen… Halk dilinde kaplumbaða olarak adlandýrýlan tosbaða.
“Bu arabayý çalýþtýrabilecek misin jale?”
“Defalarca çalýþtýrdým Ali ama çok merak ediyorsan sen çalýþtýrabilirsin.”
Alinin cevabý aðzýndaki sakýzý patlatmak oldu.
“Þu sakýzý çiðnemeyi kes!”
Jale bu iðrenç sesi dinlememek için arabaya hýzla bindi.
“Gelmeye niyetin yok sanýrým Ali.”
Ali bir an tereddüt ederek kapýyý açtý ve tedirgin bir þekilde arabanýn her yanýný incelemeye baþladý.
Tam o sýrada yaþlý teyzenin motoru saat gibi çalýþmaya baþladý.
Topuklu bir ayakkabý ile araba kullanmak… Mümkün deðildi. Araba çalýþýr çalýþmaz jale topuklu ayakkabýlarýný çýkartarak Aliye uzattý. Hayatýnda kadýna ve kadýnlara dair ilk kez gördüðü bir þeymiþ gibi jalenin yüzüne baktý Ali.
Ayakkabýlarý almakla almamak arasýnda gitti geldi.
“Geri zekalý al sana þu ayakkabýlarý arka koltuða at.”
“Alsana oðlum….”
“Merak etme bomba deðil bu. Ya da bulaþýcý bir hastalýk.”
Ali hala donuktu.
“Ali ali orada mýsýn? … Topuklu ayakkabýlarýmý arka koltuða at!”
“Annende hiç görmedin mi Ali”
Ali elindeki bomba ya da bulaþýcý hastalýðý arka koltuða fýrlattý.
Sert bir kalkýþla geriye doðru akmaya baþladýlar. Otopark yaþlý teyzenin motor sesi ile yankýlanýyordu.
Geriye doðru bir süre gittiler. Ardýndan tam bir dönüþle gün ýþýðýna doðru yol aldýlar.