Türkiye toplumunun kültürsüz, kolay lidercilik ve oy kullanmayý demokrasi görmesinin esas nedeni, Ýslam'ýn bilimdýþý Arap Aþiret kabilelerin günlük uydurduklarý mahalli söylencelere dayanmasýdýr. Örneðin Hz. Muhammed, Halifeler, Þeyh ve Sahabelerle ilgili anlatýlan hikayeler o kadar basit, düzmece ve komik ki, insan dinlediði zaman kendisini gülmekten alamýyor. Bunlarý ifade ederken inananlara saygýsýzlýk þeklinde anlaþýlmamalý. Sadece Ýslam kültürünün dayandýðý gerçek temeli tespit etmektir amaç. Ýslam her yönüyle gerçekleþmesi imkansýz soyut uçuk hayallere dayanýyor. Gerçekten akýl ve mantýða dayalý insaný geliþtirecek iðne ucu kadar bir düþünce görülse, bunu memnuniyetle ifade edeceðimizden herkes emin olabilir. Bu yüzdendir ki, Müslüman toplumlarda huzurdan bahsetmek mümkün olmadýðý gibi, bilimsel ve kültürel açýdan her þey yerinde sayýyor.

Orta Doðu toplumlarýnda Ýslam'dan önce bazý ilkel bilimsel icatlar epeyce geliþkindi. Ancak bunu Ýslamcýlar deðil Sümer, Babil, Mýsýr, Hitit, Urartu, Asur, Pers ve Medler icat etmiþlerdi. Bu Krallýklarýn içerisinde yaþayýp bazý icatlarý olan Arap bireyler elbette bulunuyordu. Fakat Ýslam bunlarýn çoðunu þeytan iþi görüp reddetti. Bazýlarýný ise kendi icadýymýþ gibi sahiplenirken olduðu gibi býraktý. Sürekli Arap Dili ve mahalli hikayelere dayanmasý, gereðinden fazla hayalciliðe sürüklüyor insanlarý Ýslamcýlýk. Ýslam'ýn Peygamberi, Sahabe ve Halifelere kadar hepsi okuma yazmasý olmayan kültürsüz insanlardý. Bu kültürsüzlükle dünyayý Ýslam'ýn kurtaracaðý iddiasýyla, bin beþ yüz yýldýr ne kendileri kurtuldu ne de baþkalarý.

Ýslam'da böyle bir gerçeklik varken, buna sarýlarak yaþayan her toplum cahil ve geri kaldýðýný artýk kabul etmelidir. Bilimsel düþünceden uzak, Türkiye gibi bazý ülkelerde þekilsel deðiþiklikler, Müslümanlarýn kültürlü olduðunu göstermiyor. Yaþanan kavga, çatýþma ve gerilikler bunun en açýk kanýtý niteliðinde. Esasýnda Ýslam Arap kültürüyle hiçbir baðý olmayan Kürt ve Türklerin, Ýslam'da ýsrarcý olmalarý en büyük darbeyi kendilerine vurdular. Halbuki Türkler arayýþçý bir toplumdu. Ayný þekilde Kürtler Mezopotamya'nýn temeli olan edebiyat, tarým ve el sanatlarýnda çok geliþkinlerdi. Ermeni ve Rumlarýn zenginliklerini de buna kattýðýmýzda, Anadolu Ýslam'dan önce, Avrupa'dan yüzyýl ileride yaþýyordu. Söz konusu halklar Araplarýn baský ve aldatmasýyla Ýslam'ý kabullenmeleri, kendi elleriyle her türlü kötülükleri baþlarýna getirmiþ oldular.

Gelinen noktada Türkiye Cumhuriyetinin, Araplardan tek farký, Anadili ve Avrupa soslu olmasýdýr. Araplar kendi mahalli aþiretçi ilkel kültürüyle Halife ve Þeyhlerden lider çýkarýp, dünyadaki deðiþimleri umursamadan þükrederek yaþamaktan hiçbir rahatsýzlýk duymazlar. Ancak Türkiyelilerin böyle bir anlayýþla yaþamalarý coðrafi ve temel kültürleri açýsýndan uygun deðildi. Kendi gerçekliðini önemsemeyip Müslümanlaþan Türkiyeliler, Araplarýn hikayeleri üzerine ilave düzmecelerle birlikte, Avrupa taklitçiliði ile kendilerini geliþmiþ sandýlar. Böylece dini bütün imanlý kültürsüz liderlerle bölge ve dünyaya akýl vermeye çalýþmalarý tam bir mizansen. Kim olursa olsun Ýslam'a baðlý liderlerler, bilimsel teoriden uzak olduklarýndan duygusal, dinci, ýrkçý ve taklitçi yerel þovenizmle yerinde sayar. Bunu Cumhuriyetin ilke ve inkýlaplarýndaki bilimdýþýlktan rahatlýkla anlayabiliyoruz.

Ýçeriði tamamen boþ hayal ürünü mevcut siyasal Ýslami strateji, Türkiye'de sürekli uygulanmakta olup son bir örneði 31 Mart 2019'daki Yerel Seçimlerde sergilendi. Kendi anayasa, yasa, kanun ve görevlendirdiði personeline güvenmeyip, kendisini yalancý, hýrsýz tutan tek devlet Türkiye'dir. Hýrsýzlýk var dediði halde yalnýzca Ýstanbul Büyük Þehir Belediye Baþkanlýðý'ný iptal edip, diðerlerini incelemeden onaylamasý tam bir kepazelik. 23 Haziran 2019'da yeniden Ýstanbul Büyük Þehir Belediye Baþkanlýðý seçiminin yapýlmasý, ülkeyi uçurumun eþiðine getirmiþ bulunuyor. Bütün bunlara sebep olansa yaþanan ekonomik, kültürel ve siyasal krizler iken, yerel seçimlerde Ekrem Ýmamoðlu'nun “Her þey çok güzel olacak” gibi alçak gönüllü ve umut vaat etmesi, iktidardakileri çýldýrttý adeta. Ancak Ekrem Ýmamoðlu ve partisi temel stratejide Ýslam ve Kemalist Milliyetçiliði henüz aþamadýklarýndan, demokrasi adýna birçok belirsizlik ve uçuruma iþaret ediyor.

Buna raðmen Adalet ve Kalkýnma Partisi'nden (AKP) epeyce yýlmýþ kitlelerle birlikte, Kürt ve sosyalist muhalif düþünceler, bu zulüm düzeninden kurtulmak için Ekrem Ýmamoðlu'nu desteklemekten baþka çare bulamadýlar. Aslýnda siyaset bilimine göre, birbirine zýt muhalif düþünceler temel bazý ilkeler üzerinde resmi anlaþma yapmadan, spontone geliþen dalgaya umut baðlamasý büyük risktir. Yerel Yönetim gibi önemli bir temsiliyette, demokrasi kurallarýna uygun herkesi kapsayan demokratik protokollün yapýlmamasý, Türkiye'nin uçuk demokraside ýsrar ettiðini gösteriyor bir kez daha.

Halklý olarak bu eleþtiriler yapýlýrken diðer taraftan ülke, bölge ve dünyadaki anormal geliþmeler, Kürt ve Türk Sol muhalefetini uçurum demokrasisini kullanmaya mecbur býrakmýþtýr. Bilindiði gibi demokrasi, Türkiye'de her zaman bilimsel teoriden uzak, taklitçi, neyin ne olduðu belli olmayan karmaþa ve çeliþkilere dayanýr. Halkýn böyle bir kültürle demokrasi ve lider yaratýlacaðýna inanmasý, birçok alternatifi etkisiz kýlýyor. Örneðin Kamuoyunda “Her þey çok güzel olacak” sloganýný kullanan Ekrem Ýmamoðlu ve partisi CHP, medyatik duygusal propaganda ile sol muhalefete hiçbir garanti vermiyor. Yinede halkýn çoðunluðunun umut baðlamasý, klasik Türk siyasetinin tekrarý niteliðinde. Tüm beklentimiz halkýn tercihi doðru çýkar ve umutlarýnýn karþýlanmasýdýr. Çünkü resmi yapýnýn bugüne kadar uyguladýðý siyasi politikalar hep ikiyüzlüce olmuþtur.

Ýkiyüzlü politikalardan en dikkate deðer bir örnek, Adalet ve Kalkýn Partisi (AKP) gibi Türkiye'deki tüm iktidar olanlar, cambaz politika misali her sýkýþtýklarýnda Kürdistan Ýþçi Partisi (PKK) Yöneticileriyle barýþ adý altýnda sürekli görüþmeleri. Bunu yapabildikleri kadar halktan ve kamuoyundan gizleyerek gerçekleþtirirler. Daha sonralarý her çýkmaza girdiklerinde birbirlerini suçlayarak, sen PKK'lisin, PKK ile iþbirliði içerisindesin deyip, yaptýklarý çirkinliði kendileri deþifre etmekten utanmýyorlar. Bu tür davranýþlar dünyanýn en alçak siyaset örneðidir. Ýnsanlýktan uzak bu ikiyüzlülük dünyanýn geri toplumunda dahi görülmez. Sonuçta kýrk yýldýr yenemediðin bir siyasi güçle, eninde sonunda hepiniz masaya oturacaksýnýz. O zaman tüm dünya bu uçuk demokrasi lafazanlarýnýn yüzüne tükürecektir.

Türkiye halký biraz kültürlü, bilimsel ilkeli hareket edebilse, bu uçuk demokrasiden rahatlýkla kurtulacak. Fakat halkýn çoðunluðunun kültür seviyesini Arap Ýslam Aþiret düzmeceleri belirlediðinden, iþ görünenden çok daha zor. Halk bin yýldýr Ýslam Arap Aþiret, ve Türk Ýslam Irkçýlýðýna dayanan siyasetten bunalmýþ çaresiz durumda. Birazcýk demokratik söylem ve duruþu gösteren insanlara Hýzýr gibi sarýlýyor halk. Bu da öne çýkan kiþileri civa gibi anýnda yükseltmeye yetiyor. Umarýz halk kazanýr bizler yanýlýrýz.


Cemal Zöngür