..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Mutlu köle çoktur. -Darwin
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Öykü > Toplumcu > Yûşa Irmak




1 Ocak 2021
Aldanıyor Muyuz? Aldatıyor Muyuz?  
Yûşa Irmak
Yaklaşık 20 sene önce bir abimizin 5 yaşındaki oğlunu gece 3, 4 sularında apar topar acile götürmüştük… Minik Burağın ateşi bir hayli yüksekti. Yavrucuk yükselen ateş sebebiyle kusmaktan, kusmaya çalışmaktan bitap düşmüş, burnu ile nefes almakta zorlanır hale gelmişti. O pempecik yanakları sararıp solmuş, gözlerimizin içine yarı baygın bir şekilde bakıp duruyordu…


:BDAJ:
Yaklaşık 20 sene önce bir abimizin 5 yaşındaki oğlunu gece 3, 4 sularında apar topar acile götürmüştük… Minik Burağın ateşi bir hayli yüksekti. Yavrucuk yükselen ateş sebebiyle kusmaktan, kusmaya çalışmaktan bitap düşmüş, burnu ile nefes almakta zorlanır hale gelmişti. O pempecik yanakları sararıp solmuş, gözlerimizin içine yarı baygın bir şekilde bakıp duruyordu…
Ramazan abi gelene kadar ağlamaklı ses tonuyla dua okumaktan sesi tamamen kısılmış, alnından su gibi terlerler akıtıyordu.
Nihayet acile hızlı bir giriş yapıp hemen nöbetçi doktora minik Burağı teslim ettik.
Abinin, oğluna duyduğu sevgi ve merhameti o zaman bekar olduğum için tam olarak anlayamamıştım belki ama yaşadığı derin üzüntü ve endişeyi 1 km öteden anlayabiliyordum…
Her ne ise, Doktor kısa bir muayeneden sonra;
– Çocuğa yediği bir şey dokunmuş.- dedi.
Ramazan Abi;
– Buzdolabındaki 1 kiloluk dondurmanın hepsini tek başına yemiş hocam- dedi.
Mesele artık anlaşılmıştı! Doktor hemen gerekeni yapmaya ve çocuğu tedavi etmeye başladı…
Ancak zaman ilerledikçe abiyi teskin etmek, çocuğu iyileştirmekten daha zor bir hal almaya başlamıştı…
Ağlamaklı konuşmalar, kendi kendine kızmalar, eşine sitem, kendine sitem ilaahir…
Doktor Ramazan abinin bu haline daha fazla dayanamadı:
– Ramazan Bey, oğlunuza karşı duyduğunuz sevgiyi, muhabbeti, merhameti ispat ettiniz. Ancak çocuğu siz hasta etmediniz. Yediği dondurma hasta etmiş lütfen artık üzülmeyin…- dedi.
– Elbette öyledir hocam ancak bizde de kabahat çok- dedi.
Doktor, Ramazan Abi’nin verdiği bu cevabı beğenmedi.
Minik Burağı kucağına alıp:
– Burak oğlum, babanı mı yoksa dondurmayı mı daha çok seviyorsun?- diye sordu.
Burağın Cevabı Netti: – Dondurmayı…- dedi…
Burak o zaman 5 yaşındaydı. O sevdiği şeye fazla düşkünlüğün kendisine zararı olacağını, ayrıca onu temin edenin babası olması cihetiyle, öncelikle onu sevmesi gerektiğini, onun için hiçbir şeyi esirgemeyenin, dondurma gibi bir şeyle kıyas bile edilemeyecek bir varlık olan babası olduğunu bilecek, idrak edecek şuurda değildi. Sadece nefsinin sesini dile getirmişti.
İşte biz bugün o 5 yaşındaki Burağın düğününe gittik. Nihayetinde sevdiği kadına kavuşup dünya evine girdi.
Görüyorsunuz 20 yıl gibi kısa bir süre içinde Burak okulunu bitirdi, işinin başına geçip para kazanmaya ve nihayetinde evlilik nimetine kavuştu… Peki biz büyükler?
Biz büyükler ise çoğu zaman 5 yaşındaki şuursuz Burağın durumuna düşüyoruz…
Bize her türlü nimeti nasip eden Hakka, bize değer veren, nimet veren, O Rahman’a yönelmemiz gerekirken; dünya hayatını ve dünya nimetlerini çok daha sever hale geldik gibime geliyor…
Bu hayatın süsleri, sanki herkese asıl görevlerini unutturmuşa benziyor. Başta bana!
Şu üç günlük dünya hayatına olan düşkünlüğümüzün huzuru ilahide hesabını vereceğiz hep birlikte…
Bilmiyorum siz ne düşünüyorsunuz…




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.


Yazarın öykü ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Balatlı Deli Behram’ı Kaybettik
Ehram Yokuşu, Beşiktaş
Dörtnala
Bir Şey
Esre Ânı, Hâr Ânı…
Mavi Deniz Marmara ve Sen
Kim Bilir?
Bir Ziyafet
Tarziye / تَرْضِيَه
Bir Canım Benim

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Geldim [Şiir]
Sakin Bir Acı [Şiir]
Sözün Çiçeği [Şiir]
Sevgiliye Hasretle [Şiir]
Geceye Kâside [Şiir]
Benimle Ölür Müsün? [Şiir]
Gözbebeği Turşusu [Şiir]
Beste-i Nigar [Şiir]
Bilemezsiniz [Şiir]
Bir Hicran Nağmesi [Şiir]


Yûşa Irmak kimdir?

Felsefe ve edebiyat aşığı! Yayıncı, gazeteci ve kitapsever. . .


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Yûşa Irmak, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.