Ýnsan erdemleriyle yücelir. Erdemler içinde ilk sýraya: “kendini bilme”yi koyabiliriz. Belki borsalarda, kurlarda deðil ama gerçeði bilen gönüllerde kendini bilenin deðeri yükselir…

Kendini bilmek bir erdemse,
bir o kadar ustalýk ve ciddi bir gayret gerektirir.
Evvela; kendini aramak, kendini bulmak gibi…
Kendini aramak süreklidir.
Bazen son nefes bile yetmez kendini bulmaya.
Ýnsan, inildikçe derinleþen giz galerilerinde,
çözüldükçe düðümlenen yollarda kaybolur.
Yeryüzünde insan olabilmek,
kendisi olmak, kendini yaþamaktýr.
Bilmek, kendini yaþamanýn þartýdýr.
Ýçindeki hüzün mavi bir renkle çoðalýyorsa eðer,
mavi mavi gözyaþlarý dökmelidir insan.
Ruhunun dizeleri hicaz naðmelerde hayat buluyorsa,
hicaz söylemelidir þarkýlarýný o zaman.
Ferahnak, bir baþka ruhun makamadýr çünkü.
Ýnsan yoksulsa, yoksulluðun onurunu korumalýdýr.
Yarý aç yaþamalý, az konuþmalý, alçakgönüllü olmalýdýr.
Yoksula atlas libas giyinmek, zebercet takýnmak, büyük sözler söylemek yakýþmaz.
Kalemin ucundan gelincik mevsiminin þiirleri dökülüyorsa,
bir baþka mevsimin þiirlerini yazamaz insan.
Hazan bir baþka kalemden dökülür.
Bir baþkasýnýn mevsimidir çünkü hazan.
Kendini bilmek, kendini yaþamaktýr.
Bir o kadar bilmek, insanlýðý anlamaktýr.
Yeryüzü her gün, yeni bir sýkýntý çaðýna gebe;
insanlar her gün, yeni bir sorunun çözüm arayýþýna giriyorlarsa,
insanýn kendi olamamasý, kendini yaþamamasýdýr bütün sebep.
Bir baþkasýný yaþamaya, bir baþkasý olmaya heveslidir insan.
Kendine yaklaþamaz, kendisini bulamaz ve kendisini beðenmez.
Kendini bilmek, dünya gerçeðini fark etmekle baþlar.
Dünya gerçeði, binlerce yýllýk yeryüzü gerçeðidir ve bu bir alemler gerçeðidir.
Ýnsan da bu gerçekler içinde küçükte olsa bir gerçektir.
Önce büyük gerçek fark edilir ve sonra insan kendini bulur.
Ýnsanýn düþüþüne neden olan yanlýþ öyle bir yerden baþlar ki,
o, kendini ait olmadýðý bir mekânda, kendisine yakýþmayan bir kýlýfta,
kendisini kuþatan gerçeðin dýþýnda bir yerde aramaktýr.
Kendini bilmek, büyük bir erdemdir uzun lafýn kýsasý.
Bu erdem, önce Hakk’ý tanýmak,
O’na inanmakla baþlar.
Ve insan, Haktan yansýyan kendi ýþýðýný bulur eninde sonunda…