ï¿½zEdebiyat - Ahmet Zeytinci - ï¿½letiï¿½im Fakï¿½ltesinin Bahï¿½esinde

O büyük ve yurdun sayýlý üniversiteleri arasýnda olan üniversitenin tam on dört tane fakültesi ve bunlara baðlý sekiz adet de meslek yüksek okulu vardý. Nisan ayý sonlarý mayýs ayý baþlarýna doðru zaman hýzla akýp gidiyordu. Vizeler neredeyse bitmiþ finaller baþlamak üzereydi. Ýletiþim Fakültesi'de bünyesinde barýndýðý üniversitenin önde gelen fakültelerinden birisiydi o gün için. Öðle tatilinde Ýletiþim Fakültesinin her sýnýfýndan öðrenciler yemekhane de yemeklerini yedikten sonra, bahçede ki çimlerin üstünde gruplar halinde yayýlmýþlardý. Önlerinde uzun bir öðle tatili vardý...

Ýletiþim Fakültesi ikinci sýnýf öðrencisi Hikmet, yanýnda yine ikinci sýnýf öðrencisi Nejad, yanlarýnda sýnýf arkadaþlarý Necla olduðu halde ellerinde cep telefonlarý bir þeyler ile uðraþýyorlardý. Hikmet kýz arkadaþýna mesaj yazarken, Nejad akýllý telefon ile oyun oynuyordu, Necla da yine erkek arkadaþý ile mesajlaþmaya çalýþýyordu... Onlarýn beþ on metre kadar ilerisinde ayný fakültenin dördüncü sýnýf öðrencisi Furkan, yanýnda ayný sýnýftan Ayþegül ile Esma ve diðer tarafta Ýbrahim. Hepsinin elinde akýllý telefon dedikleri alet, bir þeyler ile uðraþýyorlardý. Aralarýnda çok fazla konuþma olmadýðý gün gibi ortadaydý. Sadece çok mecbur kalýp da birbirlerine soru sorduklarýnda gelen cevap nadiren evet, hayýr ya da çoðunlukla baþ sallamaktan, kaþ göz oynatmaktan ibaretti... Aralarýnda beþ on metre mesafe olmasýna raðmen birbirleri ile konuþmak yerine mesaj atýyorlardý...

Ýletiþim fakültesinde baþka baþka öðrencilerde vardý haliyle yine sayalým bunlardan bir kaçýnýn adýný. Burhan ile Yasemin ayný sýnýfta olup birbirleri ile okulun baþladýðýndan beri de çýkýyorlardý, ayný þekilde yine Meltem ile Cem de beraberliklerini pekiþtirmiþ ve çimlerde yan yana oturuyorlardý... Hemen anladýnýz tabi ki hepsinin elinde yine son model cep telefonlarý, hani þu aklý olanlardan vardý. Burhan cepten Ýnternet'e girmiþ maillerine bakýyordu. Ayný þekilde Yasemin de maillerine baktýktan sonra bir arkadaþý ile mesajlaþmaya çalýþýyordu... Meltem ile Cem de yan yana oturmalarýna raðmen farklý arkadaþlarý ile mesaj yaðmuru altýnda sýkýntýlarýný, düþüncelerini ve duygularýný karþý tarafa aktarma uðraþý içindeydiler...

Burasý iletiþimin bilimsel olarak anlatýldýðý tanýnmýþ bir üniversitenin Ýletiþim Fakültesiydi. Tabi ki öðrencilerin dinlenme saatlerinde bahçe de stres ve sýkýntý atmalarý gayet yerinde ve güzeldi. Bahçe de ki öðrencilerden Hikmet karþýda ki aðaca yaslanmýþ olan Burhan'a eliyle ve kaþ göz iþareti ile ''nasýlsýn birader?'' der gibi bir hareket yaptý. Burhan da yine eliyle hiç konuþmadan saða sola sallayýnca elini o da ''Ne olsun iþte sallan yuvarlan gidiyoruz.'' manasýna geliyordu... Daha sonra Burhan eli ile Hikmete iki üç rakamýný gösterip, eli ile de yazý yazýyormuþ gibi yaparak, saat 15.30'da sýnav olduðunu anýmsatmaya çalýþýyordu. Hikmet de baþ parmaðýný aþaðý doðru göstererek, az çalýþtýðýný ve kendisi için sýnavýn zor geçeceðini iþaret dili ile anlatmaya çalýþýyordu...

Tablet bilgisayarýnda bir aðacýn dibinde tek baþýna satranç oynamaya çalýþan üçüncü sýnýf öðrencilerinden Tunç vardýr. Hamle sýrasý Tunç'dadýr. Biraz düþündükten sonra, hamlesini yapar ve tablet bilgisayarýna bakarak. ''Hadi bakalým bu hamleye nasýl cevap vereceksin tablet efendi.'' diyerek, karþý hamleyi beklemeye koyulur. Tablet Bilgisayar yapýlan her karþý hamleye en fazla beþ saniye içinde karþý hamle ile cevap vermektedir. Tabi ki bu durum Tunç'u haliyle strese sokmakta ve kýzdýrmaktadýr. Yine hamlesini yapar. Karþýlaþma kýrk dakika kadar sürer ve Tablet Bilgisayar Tunç'u bir sefer daha alt etmiþtir. Karþý aðacýn dibinde ki arkadaþý Mehmet'de Tunç'a eliyle ''Nasýl gitti oyun.'' der gibi hareket yapar. Tunç'un cevabý kýsa ve net olacaktýr. Baþ parmak aþaðýya doðru gösterilip maçýn kaybedildiði bir þekilde anlatýlacaktýr...

Öðle teneffüsü sýnavý yapacak profesörün toleranslý davranmasý nedeni ile biraz daha uzayacaktýr. Bölümün diðer hocalarýndan Doçent Dr. Nurcan haným ile Yardýmcý Doçent arkadaþý Gülizar haným da öðrencilerin oturmakta olduðu çimenlerin ve aðaçlarýn yanýna gelerek bir köþeye iliþirler. Tabi ki ellerinde ki akýllý telefonlar hemen çantadan çýkar. Nurcan haným bir arkadaþý ile Gülizar haným da eþi ile mesajlaþmaya baþlarlar. Aradan kýrk beþ dakika geçtiði halde aralarýnda tek kelime konuþma olmadýðý gibi ellerinden telefon düþmeyip mesajlaþmayý da kesmemiþlerdir. Bir ara Gülizar haným Nurcan hanýma kendisine gelen ilginç mesajlarý Nurcan hanýma gösterir, Nurcan haným da bakar ve eli ile güzel manasýnda iþaret yapar...

Bir müddet sonra çimenlerin ve aðaçlarýn olduðu yer alt sýnýflardan diðer öðrencilerinde bahçeye çýkmasý ile epeyce kalabalýklaþýr. Bir köþede öðretim üyeleri, bir köþede her sýnýftan beþ on tane öðrenci. Ellerinde cep telefonlarýnýn en akýllýlarý makineler ile bütünleþmenin, makineler ile iletiþim kurup da birbirleri ile bir türlü kaynaþamamanýn, iletiþim kuramamanýn en belirgin örneklerini sergilemektedirler. Olsun fakültenin adý Ýletiþim Fakültesi deðil miydi? Ha burada insanlar birbirleri ile iletiþim kurmuþ, yok olmamýþ insanlar makineler ile bütünleþmiþ iletiþim kurmuþ. Sonuçta bir iletiþim kurulmuþ mu kurulmamýþ mý? Önemli olan da bu deðil miydi?