Bizim çalışmalarımızı okuyanlar, bizim hiçbir dili küçümsemediğimizi aksine bütün dillerin güzel yönleri olabileceğini hatta olduğunu söylediğimizi bilirler..Fakat bizim ihtisas alanımız Türkçe olduğu için çoğunlukla bu güzel dil üzerine yoğunlaşmaktayız.
Üstelik bu dil ana dilimiz olması hasebiyle bize kazandırdığı düşünce hazinelerine bir minnet ifadesi olarak tüm güzellikleriyle tüm kâinata gösterilmeye lâyık bir cevherdir.Bu yönüyle de Türkçe’mizden bahsetmek onun güzelliklerini göstermek bizim milli bir vazifemizdir de..
Hemen birilerinin: “Bilim adamlarının milli vazifesi olur mu?” diye hayretler içerisinde şaşkın bakışlarla sorular yönelttiğini görür ve duyar gibi oluyorum..Maalesef bizde bilim yanlış anlaşılmış..Elbette bilimin tarafsız olma ilkesi vardır ancak bu ilke de hiçbir zaman maalesef modern bilimin doğduğu Avrupa’da dahi uygulanamamıştır..
Astronomi, tıb, dilbilim, coğrafya ve hatta pek çok bilim dalının terimlerinin Latin/Anglo/Sakson kökenli dillerden geldiğini çok iyi biliyoruz..Hatta içimizden bazı saf dil bilim adamlarının “Bilim dili Türkçe olmalıdır” şeklindeki, Türkçe aşıklarının gerçeği ifade eden önerilerine kulak tıkadıklarını ve “Bilimin dili olmaz, bütün diller evrenseldir.O halde Latince kökenli terimler de bize uygundur.” dediklerini duyuyoruz.Aslında bilimin tarafsızlığının ihlali işte bu noktadan başlıyor..
Avrupalı bilim adamlarının milli kökenlerinin de sâikiyle Anglo-Sakson dillerini bilim alanında hükümran kılma gayreti içinde olduklarını müşahede ediyoruz..Eğer bilim tarafsızsa ve eğer başka dillerden türetilen terimleri kullanmak bilimselliğin ta kendisiyse, herhalde ne Einstein, ne Galile ne Descartes ve ne de diğer Avrupalı bilim ve düşünce adamları bilimle, felsefeyle barışık insanlar değillerdi bunca getirdikleri bilimsel yeniliklerin rağmına..Çünkü bu gibi bilim adamlarının tamamı kendi yaşadıkları coğrafyanın, kültür ve hatta inanç şemsiyesinin kuşattığı medeniyet dilini esas alarak çalışmalarını yapmışlardır..Mesela hiç biri Arapça ya da Türkçe eserler vermeyi düşünmemiş, bazı çeviri çalışmalar dışında..
Bu durumda Anglo-Saksoncu bilim adamları, asimilasyon üstü yakalanmış bulunuyorlar..Onları uyandırmak da gerçek Türk Bilim Adalarının vazifesi..Türk Biliminin inşası sürecinde Türk Dilbiliminin oluşmasına az da olsa bir katkımız olacak mı bilemiyoruz ama bildiğimiz bir nokta vardır ki seslendiğimiz ve hiçbir sarsıntıya uğramadan sımsıkı durduğumuz bu nokta, bizim için ölümcül bir o kadar da hayat bahşeden Milli Bilim şelalesinin çağlayacağı ab-ı hayat fışkırtan bir kaynaktır..Bu kaynaktan tereşşuh eden Türkçe suyunu tüm Türk Bilim Adamlarının beyinlerindeki deha depolarına pompalamadan bizim vazifemiz bitmeyecektir.
Ölümcül diyorum çünkü bu noktadan gaflet, milli benliğin yok oluşu gibi bir felaketi doğuracaktır..Herhalde kimliğini kaybetmiş bir millete de diri demek onun nefes alıp verdiğine kanarak gerçekten yaşadığını varsaymak imkansız olacaktır..Zira tüm milletlerin milli benlikleri, yaşayan birer canlıdır ve onların kendilerine has suları, atmosferleri, inceden inceye seslenişleri vardır..İşte dil de bir millet için havadan daha lüzumsuz değildir..Lisan gitti mi o milletin milli benliği de ölecektir yeni bir milli benlikle ba’su badel mevt (öldükten sonra dirilme) gerçeğini canlı tutarak..
Hayat bahşeden diyorum çünkü bilimin Türkçeleşmesi, bu milletin uyuşmuş, tıkanmış, hareketsizleşmiş tüm hücrelerinin yüreciklerine masaj yapacak, ölmek üzere olan hem ruh hem de beden genlerimiz, hücrelerimiz canlanacak, sanki “vazife başına arş!” emrini almışlar gibi ruhumuzun Türkçeleşmesinin inşa faaliyetine başlayacaklardır..İşte o zaman Türkçe konuşacak, Türkçe düşünecek ve Türkçe yaşayacağız..
Bu Türkçe yaşayış ve de konuşuş Fatih Sultan Mehmed’i de, Yunus Emre’yi de, Baki’yi, Fuzuli’yi de ve onların hem yaşam hem de lisan “Türkçe”lerini kapsayacak geniş bir dâirede olacaktır..Yani Fuzuli’nin ya da Baki’nin kullandığı kelimeler de onların yaşam tarzları da, medeniyetleri de Türkçe’dir ve onlara hakareti kabul etmemiz asla mümkün değildir..Anglo-Sakson bilim adamlarının kazandırdıkları binlerce terimi misk u anber bulmuş gibi yüzüne gözüne sürüp medeni olduğunu varsayan kafalar bizim bu Türkçe anlayışımıza toslamışlar ve de maalesef paramparça olmuşlardır.İşte bu noktada sahte Türkçecilik değil tüm tarihimizin tüm yaşantılarını, tüm renklerini ve tüm kelimelerini kapsayan gerçek Türkçecilik vazifemiz olmalıdır.
Fatih Sultan Mehmed, Kanuni Sultan Süleyman, Yunus Emre, Fuzuli, Baki, Yahya Kemal, Ziya Paşa ve daha binlerce “Türkçe yaşayanlarının” gerçek Türkçeleri bizim tüm yaralarımızın da merhemi olacak ve bu dev hazineyle yepyeni bir düşün istikbaline yelken açacağız.Yoksa bin yıllık tarihimizin Türkçe’sini hayatımızdan çıkardığımızda o Türkçe ile konuşan, yazan milyonlarca ecdadın emanetine ihanet etmiş olacağız…Bunu yaparken Çanakkale’ye bedenlerini sokmadığımız Anglo-Sakson’un, kelimelerini de dilimize sokmayacağız..Binlerce yılda teşekkül etmiş milli benliğimizin yaşamasının başka da bir yolu yoktur.
Elbette yeni kavramlara karşılık gelecek yeni kelimeler türeteceğiz ancak nesillerimizi bin küsur yıllık tarihinden, ecdadından kesip koparacak kelime kıyımlarına kapı açmayacağız.
Dilimizin ve kültürümüzün Anglo-Saksonlaşma zehirlenmesinin başka da panzehiri yoktur.