Kýnýyorum! (Devam)

Saygý…

Ne çok boþalttýk içini…

Her fazla söylenen ve olduk olmadýk yerde sarf edilen, söylenilip de uygulanmayan her söz, her kavram gibi…

Saygýyý büyüklerin karþýsýnda bacak bacak üstüne atmak /atmamak olarak algýlayan ya da karýþtýran bir toplumun bireyleri olarak buna da þaþmamak lazým!

Saygýyý güçlüye, büyüðe duyulan hürmet olarak da algýlamamak lazým.

Saygý tam anlamýyla bir varlýðýn doðasýna duyulan bir kabuldür, bana göre…

Ve her varlýk kabul görmek ister… Görme hakký da vardýr, yeter ki bir diðerinin sýnýrýna tacizde bulunmasýn!..

Toplum olarak buralarda bazý eksiklerimiz var, bunu kabul etmek gerek ve hal böyle iken
ikili iliþkilerde “saygý” unsurunun saðlanamamasý, ayný toplumsal bir yaramýz olarak iliþkinin taraflarýný yaralar!

Kaçýnýlmaz son!

Haa… Yaralar yuvanýn altýnda mý saklanýr, kanatlara mý sýðýnýr, kanatlar yuvayý nereye kadar korur?

????

Zorba yaralar
Kanatlar altýnda...

Kadýnlar kuþ kanadýnda...

Kuþ kadýnlarýn kanatlarý
Yanlarýnda...

Yaralar kanatlar altýnda...

Korkarlar,
Uçar sanýrlar.

Ev kafesler...
Evlilik kafesler...

Kuþlar kafeslerinde yaþarlar...

Yuvada kuþlar
Zorba yaralarýn üstüne yuva basar.

Kanatlarýn altýnda yuva
Yuvanýn altýnda yara...

Kadýnlar erkek kuþ kanadýnda...


Gülgün Karaoðlu


Kahkahanýza, neþenize aþýk bir adam/kadýn evlendikten sonra bunu sorun yapmaya baþlýyorsa:
Kýskançlýk mý? Evet! Ama altýnda yatan? Özsaygý eksikliði… Tam isabet! Peki hissettirdiði?
Kabulsüzlük!...Eþittir saygýsýzlýk!...

Aþýk adam/kadýn tapýyordu neredeyse…Ne oldu bu adam/kadýna evlenince? Ýlle de kendine uydurmak istiyor her biri, güç kimdeyse, o kazanýyor, maalesef, hoþ o da neyi nereye kadar kazanýyor?

Hani saygý nerede?

Maia, 9 aylýk köpeðimiz oyun oynamak istiyor, hoþgörü deðil bunun adý, doðasýna saygý göstermek gerek, eðer ki doðada deðil de evde beslemek istediysek…

Konu bitmemiþtir, ama Maia bekleyememekedir…


Gülgün Karaoðlu
Eylül,30/07