Ekim,05/07


Evet… Nerede kalmýþtýk?
“Arkasý yarýn”a benzedi bu yazý, hatýrlayan kaç kiþi kaldýysak? Zaman sular gibi akýp gidiyormuþ gerçekten, vallaha bunlardan söz edeceðimi hiç zannetmezdim!

Evliliklerde de böyle oluyor…Hiç benzemeyiz sanýyoruz, hani þu restoranlarda gördüðümüz doðru dürüst iki laf etmeden oturan, etiketi üstünde eski evlilere, ama… Biz görmüyoruz yaþarken de… Bir anda benzemiþiz bile…

Farkýnda bile olmuyoruz yaþarken…

Biraz dýþarýdan bakmak lazým!

Dýþarýdan bakabilmek için, biraz o ortamdan uzaklaþmak lazým!..

Ortamdan uzaklaþmak tek baþýna da yetmez!...

Tüm kýrgýnlýklarýnýz, kýzgýnlýklarýnýz da sizle beraberdir, ilk baþlarda…

Boþalmanýz gerekir! Saðaltma için de bu zaten gereklidir!..

Kýrýklýk ve kýzgýnlýklar ancak ayrýyken irdelenir…

Kendi hatalarýmýz da ancak bu zamanlarda belirginleþir…

Yalnýzlýklar bir anlamda insaný geliþtirir!

Ýnsanoðluyuz, ne yaparsak yapalým, ne kadar bilirsek bilelim, kaybetmedikten sonra anlayamýyoruz bazý deðerleri…

Sahip olduklarýmýzýn ayýrtýna onlarý yitirdiðimizde varýyoruz, maalesef…

Varlarken ise… Evet, ama varlar ve bizler o döngüye öyle bir alýþýyoruz ki… Varlýklarý anlamýný mý yitiriyor ne? Hatta sýkýyorlar bile...

Ne kendi kaprislerimizi görüyor gözümüz, ne de ayýrtýna varabiliyoruz karþý tarafýn anlamsýz kaprislerinin!

Horlamasýna sinir olduðunuz adamý özlemeye baþlayabilirsiniz, “yanýmda olsa da ah keþke de horlasa” diyebilirsiniz…

Ya da ”salak mýymýþým ayol ben, bu kadar þiddete neden katlanmýþým” diyebilirsiniz…

Bunlarý düþünmek…Bunlarý diyebilmek için ise zaman gerek ve bu zaman o ortamdan ayrý kalýndýðýnda baþlayacaktýr, ancak…

Birlikteliðin ki, buradaki konu evlilik kurumudur ama yinede elma ile armudu toplamak gerekir, adý evlilik bile olsa özü birlikteliktir, devamý ya da buraya kadarý ancak ve ancak saðlýklý olarak o ortamdan uzaklaþmakla anlaþýlýr…

Bireylerden birinin anlaþmalý olarak o ortamý boþaltmasý bile her iki taraf için ortamýn dýþýna çýkmaktýr ki, evde kalanýn bir derece daha eksisi vardýr ama o eksi diðer tarafýn yeni ortamýna alýþmasý ile eþitlenmektedir…

Biraz karmaþýk mý oldu ne?

Neyse… Ýkili iliþkiler zaten hep böyle…

Sonuç itibariyle… (Ehhh… En sonunda baðlayabildi diyenleri duyuyor gibiyim, haksýz da deðiller gerçi, ki, ayrýca bir teþekkürüm vardýr ki onlara, sabýrlýdýrlar ve yazdýklarýmý takip ediyorlar, etmeyenler lütfen alýnmasýn, ama inanýn onlar, ki kimse eksik olmasýnlar, nacizane þu yazdýklarýmý takip ederek emek harcadýlar, haa þu an okuyanlar da emek harcýyorlar ki, onlara da teþekkürüm bakidir…)

Her zamanki gibi lafý karýþtýrdým…

Diyorum ki, sonuç itibariye evli çiftlerin belli dönemler ayrý kalmalarý iliþkileri açýsýndan elzemdir, kalýnmalýdýr ve deðerlendirilmelidir…

Daha saðlam temeller kurulmasý, ya da sonlandýrýlmasý gerekenin gereðinden fazla uzatýlmamasý amacýyla, ki burada amaç kiþilerin,ki buna çocuklar da dahil, hatta tüm aile efradý, ruhsal ve elbette dahasý bedensel saðlýklarýný korumalarý anlamýndadýr...

Evlilik ant deðildir dostlar, evlilik birlikte yürümekten keyif alýnan bir yol olmalýdýr, birlikte yürüdüklerimize cefa deðil, sefa vermemiz gereken bir yoldur ve birilerine sefa vermek için ise ancak kendi ruhumuzu sefalandýrmamýz lazýmdýr, ki ancak bu da zaman zaman kendi baþýmýza kalýþlarýmýzla saðlanýr ki, aramadan kimse bulamýyor kendini…

Kendini bulamayan bir insandan da kime ne hayýr gelir ki!...


GülgünKaraoðlu

Ekim,05/07