Bu ülke ne zaman özgür bir biçimde kendi gündemiyle ilgilenmeye baþlasa mutlaka dýþ kaynaklý bir þeyler ortaya çýkýp bizi gündemimizden uzaklaþtýrýyor.
Daha dün anayasa ve laiklik sulandýrýlýyor mu tartýþmalarý ile çok önemli bir noktada tartýþýrken bugün terör belasý bizi yine birleþtirdi.
Elbette ne terör yeni bir sorun ne de bir ülke halkýnýn birlik olmasý kötü bir þey. Terör zaten azmaya baþlamýþtý ve halkýnda böyle zamanda birlik olmasýndan daha güze bir þey olamaz. Benim midemi bulandýran sinek, geçmiþte de önemli zamanlarýmýzda ya bir bomba patlamýþ olmasý, ya savaþ çýkmasý, ya terör ya da bilmem ne bela ortaya çýkmasý. Sanki birileri bu ülkenin doðru düþünmeye, doðru kararlar almaya fýrsat bulmasýný istemiyormuþ gibi bir hisse kapýlýyorum.
Kimi zaman “yok caným, abartýyorum ben de..” diye kendimi azarlýyorum. Sonra orman kanunlarý ile yönetilen bir dünyada yaþadýðýmýzý yine hatýrlýyorum.
Ýnsanýn dünya üzerindeki varlýðý yaklaþýk üç yüz elli bin yýllýk bir hikaye. Rakamla yazalým. 350000 yýl. Biz 2007 yýlýndayýz. Ýsa peygamberden bu yana 2007 yýl geçmiþ. Yazýlý tarihin ilk kalýntýlarý sayýlacak maðara resimlerinde 35000-40000 yýl öncesine ancak ulaþabildik. Ýspanyollar Amerika kýtasýnýn yerlilerini 1000000 nüfuslu zengin þehirlerde gördüklerinde tarih yaklaþýk 1500’lü yýllardý ve Avrupa þehirlerinde nüfus elli bini buluyorsa o þehir büyük bir þehirdi. Son iki yüz yýlda dünya hiç olmadýðý kadar küçük bir yer oldu. Mesafeler hiç olmadýðý kadar yakýnlaþtý. Bilim tam anlamý ile bir sýçrama yaþadý ve hala yaþýyor. Ýki yüz yýl önceki hayat tarzý ile yirmi bin yýl önceki hayat tarzýnýn ayný kefeye koyabiliriz, eðer bugün insanýn yaþadýðý hayat tarzýnýn düþünürsek. Son iki yüzyýldaki ilerleme o derece büyük bir sýçramadýr insanlýk için.
Maddesel uygarlýkta büyük bir aþama kaydettik son iki yüzyýlda. Ne yazýk ki insanlýkta ayný ilerlemeyi kaydedemedik. Maddesel uygarlýkta ilerledikçe daha açgözlü ve diðerlerine karþý daha düþman olduk. Maddeye o kadar yoðunlaþtýk ki maneviyatý inkar eder olduk.
Sonuçta açgözlülükle yönetilen ve bunu maddesel uygarlýklarý ile maskeleyen ülkelerin yönetimlerinin, daha zayýf durumdaki ülkeleri yutmaya ve yönetmeye yönelik kötü niyetli çabalarýnýn olmasý hiç þaþýrtýcý deðil ki. Þaþýrtýcý olan bunun farkýna varan ve elinde güç olduðu halde onu kullanmaya cesaret edemeyen bir dolu insan olmasý.
Yabancýlardan gelen bir deyiþ var dilimizde; no pain no gain.-acý yoksa kazanç da yok. Cesur olmadan, harekete geçmeden kazanmanýn yolu yoktur.
Uyanýn, uyandýrýn. Uyumayýn.