-Hoþ geldin evlât,otur oraya!
-Nereye oturayým,bu maðaranýn içinde oturacak yer mi var sanki?
-Galiba,yanýndaki iskemleyi göremedin!
-Bu mu,bu da nesi?...
-Ýskemle.Ee ne yaparsýn,biz de artýk modern çaðýn gereklerine uyuyoruz. Büyücü olmasýna büyücüyüz,ama çaðýn gerisinde de deðiliz.Siz ne diyordunuz buna? Ah, buldum:Çaðdaþlaþmak...
-Ben çaðdan,maðdan söz etmiyorum.Þu tek ayaðý kýrýk,arkalýðý kopuk pis þeyin üzerindekileri soruyorum. Kanla karýþýk tüyler yapýþmýþ üzerine.Bir iðne baþý kadar bile temiz bir yer kalmamýþ.
-O kan ve tüyler kestiðim yarasalardan çýktý.Boþ ver kibarlýðý da,oturup derdini anlat!Dilersen önce biraz dinlen.Nefes nefese kalmýþsýn.Buraya týrmanmak senin için bayaðý zor olmalý.
-Gerçekten de öyle...Üç buçuk,dört saattir bu Allahýn belâsý daðý týrmandým, durdum. Hiç olmazsa senden öðreneceklerim,çektiðim bu eziyete deðse!
-Bundan hiç þüphen olmasýn.Bir an önce baþla anlatmaya,o zaman deðip deðmediðini de öðrenirsin.
-Nereden ve nasýl baþlayacaðýmý da bilemiyorum.
-Öyleyse,bu konuda ben sana yardýmcý olayým:Önce adýný söyle!
-Benim adým...
-Senin adýný sormadým,O’nun adýný sordum.
-Ne yapacaksýn O’nun adýný?Diyelim ki Leyla,Yasemin,Sibel,Eda ya da Hülya...Ne fark eder?
-Çok þey...Söylesen iyi olur,benim iþim de kolaylaþýr böylece.
-Israr etme,O’nun adýný aðzýma almak istemiyorum.
-O’nun adýný ben biliyorum ve þu koyun derisinin üzerine de yazýyorum. Ýstedim ki senin aðzýndan duyayým.
-Bana,bildiðin bir þeyi sorman çok anlamsýz geliyor.Boþa geldim onca yolu... Sende mantýk bile yok.Ey ihtiyar,nedir bu leþ gibi koku?Oradan,maðaranýn en karanlýk yerinden geliyor.Ýðrenç ve aðýr...
-Hiç de deðil!Senin duyduðunun aksine,dünyadaki kokularýn en nefisi.Senin gibi onlarca insana yaþam verdi bu beðenmediðin koku.Sen de onunla ciðerlerini doldur!Önce kollarýný yukarýda açarken,havayý içine çek,sonra...
-Þimdi de jimnastik derslerine baþladýk...Çattýk kaçýðýn birisine!Pöhh,yaþam veriyormuþ,kusmak geliyor içimden.Öðöööö,öðööö...
-Böðürmene bir diyeceðim yok,lakin biraz saygý gerek.Kendi evinin de ortasýna böyle kusup, eder misin?Gene de zararý yok.Sen þimdi,söyle bakalým onu hâlâ seviyor musun?
-Ne,neee?
-Sinirlenme,ya evet yada hayýr,de.
-O’nu sevmek mi ha?Ben ve O’nu sevmek,öyle mi?Ne sevmesi,nefret ediyorum ondan!
-Ne kadar nefret ediyorsun?
-Senin þu iðrenç havandan ettiðim kadar,deminki çýkardýðým kusmuk kadar...
-Öyleyse,benden tekrar onu sana baðlamamý istemiyorsun.Ben mi öyle sanýyorum? Madem sevmiyorsun, öyleyse niçin geldin?Ýyilik için mi,kötülük için mi?
-Tabii ki kötülük için.Yoksa sende iyilik de mi var?
-Ne yapayým O’nu?Dilersen O’na öyle bir dert vereyim,öyle bir dert vereyim ki ömrünün sonuna kadar acý içinde kývransýn dursun.
-Yetmez!O kadarý O’na az gelir.Daha beterini ver,daha kötüsü olsun büyücüler kralý...
-Az önce pis büyücüydüm,þimdi nasýl birden senin nazarýnda büyücüler kralý oldum?Neyse,bunu boþ verelim.Söyle bakalým,hangi cinleri çaðýrmamý arzu edersin?Kötülük mü,iyilik mi,güzellik mi,çirkinlik mi,sevgi mi,nefret mi?
-Daha anlayamadýn mý hangilerini çaðýrman gerektiðini?Tabii ki kötülük, çirkinlik ve nefret... O da nesi?...Bacanýn içinden gürültüler geliyor,birileri mi var orada?Konuþmalarýmýzý baþkasýnýn duymasýný istemiyorum.
-Korkma konuþtuklarýný kimse duymuyor.Cinler sabýrsýzlanýyorlar.Görev almak için birbirleriyle kavgaya tutuþmuþ olmalýlar.Onlar kavga ede dursun,bizim zamanýmýz bol,tâ sabaha kadar...Yani düþünecek ve fikrini deðiþtirebilecek bol bol vaktin var. Eðer O’nu affedip O’nun için iyilik dilersen söyle! Fikir deðiþtirmek, korkma alçaltmaz insaný.Niceleri ilk baþta senin gibiydi de sabaha karþý tam tersi oldu!... Belki de o güzel günlerin tatlý anýlarýndan bir kýrýntý gizlenmiþtir, yüreðinin bir köþesine... Ya hâlâ seviyorsan...
-Hayýr,hayýr,yüz bin kere hayýr!Bana bak iblis!Az önce sana biraz kaným ýsýnmýþtý, aradýðým adam bu demiþtim,ama bir kere daha O’nu sevdiðimi söylersen bilmiþ ol ki seni öldürürüm.Anlýyor musun,cehennem zebanisi,senin o buruþuk boðazýný böyle sýkar,gebertirim...
-Dur,sinirlenme !Çek ellerini boðazýmdan!Býrak beni!Býrak beni dedim sana! Tamam,senin istediðin gibi olsun.Bütün maharetimi gösterip,kara büyünün en þiddetlisini yapacaðým.Bu büyünün dünyada bir eþi daha yok.O’nu yerlerde kývrandýracaðým,boðazýndan bir yudum su bile geçirtmeyeceðim,gözlerinden yýllarca seller boþalttýracaðým...
-Yetmeeez!Dahasý var mý?Daha beteri,daha kötüsü,daha daha...
-Var,var.Sýrasý gelince hepsini anlatýrým.Ýçlerinden birisini seçersin...
-Senin elindeki ne?Kitap mý o?.Demek ki senin kitabýn da varmýþ.Sayfalarýný neden çevirip duruyorsun gizlice?Yapma, sinirlerim bozuluyor!
-Bu kitap,binlerce sene öncesinden kalma,Ökilt bilgilerle dolu.Büyük Sahip tarafýndan önce bir taþ üzerine yazýlmýþ.Orta Sahip papirüs kaðýdýna aktarmýþ ve yüzlerce kuþak önceki dedem,yani Küçük Sahip onu þu gördüðün hale getirmiþ. Geleneklerimize göre bu kitap,aile büyüðü tarafýndan en çok hak eden oðula verilir. Kötülükte ve kötülük yapmada birinci olmak þartýyla...Bu emaneti verecek oðlum yok benim,çünkü geleneklere aykýrý ama ben evlenmedim.O nedenle yýllardýr bu kitabý verecek birisini aradým.
-Ne yazýyor içinde?Her þeyden haber verip,her türlü büyüyü öðretiyor mu?
-Ne istersen bulabilirsin.Yalnýz açýkça deðil de semboller halindedir buradaki bilgi ve gerçekler.Yorumu doðru yapabilirsen sayýsýz ihtimal arasýndan istediðini bulabilirsin.
-Gözlerim yoruldu.Daha aydýnlýk olamaz mý bu maðaranýn içerisi?
-Karanlýk da ýþýk da insanýn ruhundadýr.Gözlerini kapat ve öyle konuþ.Daha rahat edersin.Hem göremeyeceðim diye korkma,eskisinden çok daha iyi göreceksin her þeyi.Tamam iþte öyle...Þimdi geçmiþinden bahset bana, çocukluðunu anlat!Sence o döneme ait önemli bulduðun anýlarýn yok mu hiç?
-Var olmasýna var da,konumuzla ne ilgisi var bunlarýn?
-Ýnsan yaþamý bölünemez bir bütündür,her anýn hangi zaman aralýðýnda olursa olsun diðer anlarýn hepsi ile iliþkisi vardýr.Ýstersen ben senin hatýrlamana biraz yardýmcý olayým:Mesela on yaþýnda iken bir kedinin peþinden koþarken düþüp baþýný yarmýþtýn.Sonra ne oldu?
-Evet hatýrlýyorum.Baþýmdan akan sýcak kanlar yüzümü kýrmýzýya boyamýþtý. Aðlayarak eve gittim,annem benim bu halimi görünce önce bir çýðlýk attý,sonra da yaramýn aðýr olmadýðýný anlayýnca beni bir güzel dövdü.Bir hafta yataktan kalkamadým; fazla kan kaybýndan mý, dayaktan mý,bilemiyorum.Bir hafta sonra okula baþýmda sargýlarla gittiðimde arkadaþlarým beni amma gýrgýra almýþlardý! Ayný kedi iki ay sonra bir baþka çocuðun neredeyse ölümüne neden olacaktý. Çocuðun babasý elinde tüfek, günlerce kediyi aradý;ama bulamadý.Çünkü ben,o kediyi evimizin bodrumunda günlerce gizlice sakladým ve besledim.Kendi yemeðimden bile ona götürdüm.Bir gün o nankör kedi kaçýverdi.Çok üzülmüþtüm ve onu suçlamýþtým.Hepsi bu kadar...
-Anlattýklarýnda yanlýþ ya da yalan taraflar yok mu?
-Neden olsun ki.Ben hatýrladýklarýmý anlattým.Söylediklerim tutarlý deðil mi? Bunlarýn neresinde yalan var?
-Konunun baþý ve sonu doðru ;yalnýz,büyük suç ve büyük yalan ortada gizli.
-Evet,þimdi daha iyi hatýrlýyorum:Bir hafta kafam sarýlý yatýp kalktýktan sonra,ilk iþim düþmeme sebep olan o kediyi arayýp bulmak ve ondan intikam almak oldu.Doðrusu beni peþinden çok koþturdu.Buna raðmen sonunda onu bir köþede kýstýrdým,gözlerinde çaresizliðin yýkýlmýþlýðý vardý.Tuttum ön bacaklarýndan, biraz ilerideki bir kireç kuyusuna fýrlattým ve oradan kaçtým.
-Hayýr,kaçmadýn...
-Tamam kaçmadým.Onun canhýraþ baðýrýþlarýný dinledim,kirecin içine batýp çýkmasýný seyrettim.Bu eðlence tam on ya da on beþ dakika sürdü.Diðer kurtardýðým kedi ise baþka bir kediydi.Öðrendin iþte... Sanýyorsun ki kendimi sana iyi göstermek gibi bir gayret içerisine girdim.Ben iyi bir insan deðilim,ben kötü bir insaným.Kötülük peþinde olmasaydým senin yanýnda ne iþim vardý?
-Sanmýyorum evlât,biliyorum.Ne yazýk ki biliyorum!Ýnsanlarýn tümü iþledikleri kötülükleri, hayali bir iyilikle süslemek isterler; çocuðu da büyüðü de böyledir.Senin yaþýn kaç?
-Kýrk bir.
-Ya O’nun?
-O’nunkini sorma!Hem kesin olarak kaç yaþýnda olduðunu bilmiyorum.
-Ben söyleyeyim:On sekiz.O’nun nesine aþýk oldun veya hayran kaldýn? Bacaklarýna, göðüslerine,bakýþýna,ruhuna,namusuna... O kýz sana karþý dürüst mü davranmadý?Sen herkese karþý dürüst mü davranýyorsun?
-Elimden geldiðince...Ben riyakarlýðý beceremem,bununla da övünürüm.
-Güldürme beni.Ýkiyüzlülük olmadan insanlar kandýrýlamaz.Ýnsanlar kandýrýlamazsa iliþkiler sürdürülemez. Hele bir de aile reisiysen,kocaysan,bunu yapman kaçýnýlmazdýr.
-Nereye varmak istediðini anlamadým.
-Ýki sene önceye dönelim:Karýnla birlikte,bir plajýn sýcacýk kumlarý üzerine serdiðiniz rafyanýzda güneþleniyorsunuz.Karýn sana bir soru sormuþ,sen de sýrtýn ona dönük olduðu için çok rahat cevap verebilmiþtin.O sýrada baþka neler oldu dersin?Þimdi diyeceksin ki “onu memnun eden,mutlu kýlan bir yalaný “ bu kadar büyütmenin ne alemi var?Bu tartýþýlabilir bir görüþtür,ama þunu unutma her yalan, her riyakarlýk ya bir piþmanlýða ya da bir özleme açýlan yeni ve baþka bir kapýdýr.
-Güneþin sýcaklýðý beni serseme çevirmiþti,tam o sýrada karým;”beni hâlâ çekici buluyor musun?” diye o birçok kadýnýn klasik sorusunu sordu.Kat kat göbeðine, buruþuk kalçalarýna,güneþ yanýðý nedeniyle kabuklarý kopmuþ,yarýsý esmer yarýsý beyaz cildine bakmadan “Tabii yavrucuðum,sen her zaman taze ve güzelsin!” dedim.
-Bu iltifatýn karýna mýydý?
-Öff,sýktýn amma!Ona deðildi,on metre kadar ötede bikinili,nefis bir kýz vardý ve ben bunlarý söylerken gözlerim onun üzerindeydi.Sen de baþýma yargýç kesilip çýktýn! Ona mýydý,kýza mýydý yorumunu sen yap yargýç hazretleri...
-Sanýyordum ki ikimiz de yorumun deðil,gerçeðin peþindeyiz!Bana hakaret etmek yerine,gerçekleri görmene yardým ettiðim için teþekkür etmelisin.
-Hak ettiðinde,teþekkür de alýrsýn benden.Tavandaki pöstekiyi ne ile baðladýn oraya?
-Baðlý deðil,týpký yalanlar gibi havada duruyor.Baðlý olan ise þu yanýmdaki aðýr örstür,zincirinin halkalarý da oldukça kalýndýr ha...
-Neden ?
-Çünkü gerçeði simgeliyor,kaçýrýlmamasý gerek...
-Babalýk senin burnun bir uzuyor bir kýsalýyor.Ha,ha,ha...Yoksa karþýmda çaðdaþ Pinokyo mu var?
-Ýnsanlarýn dilleri de öyle deðil midir?Dilleri uzunken sesleri gür çýkar, kýsalýnca ise süt dökmüþ kedi gibidirler.Hatýrlasana,sen de gözleri iyi göremediði için aldýðýn kavuna ödediðin paranýn üstünü beþ kuruþ eksik veren ihtiyara karþý aslan kesilmiþtin de gece yolunu kesip silahýný göðsüne dayayan soyguncuya binlerce lirayý teþekkürler ederek avucuna saymamýþ mýydýn?
-Ama sonra o soyguncudan paramý geri almýþtým.
-Doðru almýþtýn,hatta elleri kelepçeliyken üzerine atlamýþ,aðzýný,burnunu o muhteþem yumruklarýnla daðýtmýþtýn bile...Daha önce onun,þimdi ise senin dilin uzundu...
-Bana yaptýklarýný yanýna mý býraksaydým?
-Onunla nasýl tanýþtýnýz?Ýlk görüþmenizde neler söylediniz birbirinize?
-Kapýsýnda “Personel Müdürü” yazan odamda oturmuþ,o günkü bazý iþleri yapýyordum.Moralim bozuktu,çünkü o gece pek de hoþ geçmemiþti.Üstelik çocuklarýmýn ve karýmýn bazý sorunlarý da vardý.Karým o gece,yine her zamanki gibi olaylarý abarta abarta anlatýyor,her þeyden þikayet edip,yakýnýyordu.Aradýðýný bulamadýðýný,her þeyin çok daha iyisine lâyýk olduðu halde bu koþullar altýnda yaþamak zorunda býrakýldýðýný,elalemin kaknem karýlarýnýn lüks içinde yüzdüklerini filan söyleyip duruyordu.Tabii bu konuþmalarda bana laf dokundurduðu için daha fazla susamazdým.O nedenle ben de patladým ve bir þeyler söyledim.Çocuklarýn gözü önünde kýyasýya bir kavgaya baþladýk.Karýmý o sýrada öldürmeyi bile düþündüm.Sehpanýn üzerindeki meyve tabaðýnýn içinde bulunan býçaða gözüm takýldý.Hayalimde karýmý bu býçakla delik deþik ettim.Bu da bana yetmedi,televizyonun anteniyle onu boðdum.Boðazýný zevkle sýkarken yalvarmalarý bu zevkimi daha da artýrýyordu.Bir yandan da kahkahalar atýyordum, bunu yaparken.Çocuklar korkup panik içersinde kaçmaya baþlamýþlardý.Az önce de dedim ya, bunlarýn hepsi hayaldi.Ya çýldýracaktým,ya da bu kadýný gerçekten gebertecektim.Bu düþünceler nedeniyle bakýþlarým korkunç bir hal almýþ olmalý ki karým önce sesini yavaþlattý,sonra da sustu.
-O gece,karýný ilk öldürmek isteyiþin miydi?

(Devam edecek)