-Bir deli kuyuya bir taþ atmýþ, kýrk akýllý çýkaramamýþ.
-Demek ki kýrk akýllý, bir deli etmezmiþ!
**
Hastanenin giriþ kapýsýna geldim, bekliyorum. Kuyruk var. Bir kapý çerçevesinin içinden insanlarý geçiriyorlar. Hasta, ziyaretçi herkesi… Bazýlarý geçerken yan taraftaki kutudan ses duyuluyor. O zaman görevli, kiþiyi içeri býrakmýyor, ceplerini boþaltýp geçmesini istiyor. Benim önümdeki adam geçerken cihaz öttü, geri çevirdiler. Cebindeki telefonu ve anahtarlarý çýkarýp geçti, gene öttü. Bozuk paralarý çýkardý, öttü. Görevli belindeki kemeri de çýkarmasýný isteyince adam öfkeyle “Soyunayým bari!” diye baðýrýnca ve bir yandan da pantolonunun düðmelerini çözmeye baþlayýnca “Geç, hadi geç!” demek zorunda kaldýlar.
Ben geçerken hiç ses çýkmadý. Çünkü ceplerim boþtu. Bahçeye baktým, deðiþmiþti. Yeni binalar yapýlmýþ, bazýlarý da yýkýlmýþtý. Polikliniklerin yerini bulmak için levhalara baktým. “Poliklinikler” yazan levha sol tarafý gösteriyordu. O tarafa yöneldim. Tekrar levhalar çýktý. Bu sefer sað taraf. Biraz ilerleyince bir heykel gördüm. Daha önce yoktu. Yarý çýplak bir kadýn ve yerlerde sürünürken aðýzlarý sulanarak ona bakan iki tane deli erkek… Doðrusu bu heykelle sanatçýnýn ne anlatmak istediðini çýkaramadým.
Bir baþka levha gideceðim yeri solda gösteriyordu, sola döndüm. Sað, sol, sað derken sonunda kendimi bahçeye ilk girdiðim yerde buldum. Galiba birileri muziplik olsun diye levhalarla oynamýþ. Beyaz önlüklü bir bayana sordum, eliyle tarif etti.
Poliklinikleri nihayet bulmuþtum. Ýçeri girdim. Çok kalabalýk. Hemen karþýda iki masada iki bayan görevli oturuyor. Birinin baþýnýn üzerinde asýlý duran levhada “Hasta Kabul (ve Ýngilizcesi)” diðerinin “Danýþma (ve Ýngilizcesi)” yazýlarýný görünce “Demek ki artýk buraya yabancýlar da muayene olmak için geliyor.” Diye düþündüm.
Hasta Kabul’ün önünde en az 20-30 kiþi sýrada beklerken Danýþma’da kimse yok. O nedenle de oradaki görevli bayan elindeki telefonla oynayýp duruyor. Bazen de “Yaþlý ve Engelli Hastalar Önceliklidir” yazýsýnýn yerini deðiþtiriyordu. Kuyruða girip bekleyeceðime etrafý dolaþmaya karar verdim. Nasýl olsa bekleme sürem deðiþmeyecekti.
Hemen yanýmda üç tane koltuk ve bunlarýn üstündeki bir yazý dikkatimi çekti: Bu koltuklar yaþlýlar, hamile bayanlar ve engelliler için ayrýlmýþtýr. Güzel bir düþünce! Koltuklarýn üçü de doluydu. Oturanlara baktým. Hepsi erkek. Ýçlerinde hamile bayan olmadýðý buradan belliydi. Yaþlý kimse var mýydý? Yaþý 30’u geçen yoktu içlerinde. Peki engelli? O da yok. Oysa ayakta bekleyen, elindeki bastona dayanan yaþlý bir adam bu görüntüden sadece birkaç metre uzaktaydý.
Duvarlar uyarý, açýklama ve afiþle doldurulmuþ. Okuyan var mý bunlarý? Zannetmem. Hepsini okumaya kalksanýz saatler gerekebilir. Gene de bazýlarýný okudum: Sigara içmenin yasak olduðu, içildiðinde þu kadar lira ceza ödeneceði uyarýsý. Hastalarýn kimlikleri olmadan muayene olamayacaklarý ve ilâç alamayacaklarý açýklamasý. Tuzun zararlarýný, suyun faydalarýný anlatan afiþler. Çerçeveli bir yazý: Hastanemizde þiddete sýfýr tolerans gösterilmektedir. Yanýnda “Hastanemiz 24 saat kamera sistemi ile gözlenmektedir.”. Hasta ve Hasta Yakýný baþlýðý ile yer alan uzunca bir yazýda hastane personeline ve doktorlara yapýlacak saldýrýlara verilecek cezalarýn, ilgili kanun maddeleri de belirtilerek açýklamasý.
Diðerleri: Hastaya hekimini seçme hakký. Çok ilaç deðil, doðru ilaç iyileþtirir. Saðlýk çalýþanlarý sizin dostunuzdur. Sizin için buradayýz. Emin ellerdesiniz. Hasta Haklarý. Güveniniz bize güç verir. Ve dahasý da var ama bu kadar yeter…
Ýçerisi kalabalýk olmasýna raðmen sýcak deðildi. Serin ve rahatlatýcý bir hava vardý. Bunun nedeni klimalar olmalý diye düþündüm, etrafa daha doðrusu duvarlara bakýndým; ama klima göremedim. Koridorun sonuna doðru yaklaþtýkça serin bir rüzgar hissediliyordu ve orada yerden yüksekliði iki metreyi bulan bir klima vardý.
Bir ses duyup arkama döndüm. Genç bir kýz baðýrýyordu. Þiþman, normalden biraz uzunca bir kýz… Sesi oldukça gür çýkýyordu. Sol ayaðýnda sargýlar olan ondan birkaç yaþ büyük bir kýz da onu susturmaya çalýþýyordu. Ablasý olabilirdi. Kýz býrakýn susmayý sesini artýrdý ve saða sola saldýracakmýþ gibi hamleler yapmaya baþladý.
-Yetti be canýma yetti! Bu yapýlan hastaya eziyettir. Saatlerdir bekliyorum, doktor hâlâ yok. Muayeneye baþlama saati sekiz buçuk, þimdi saat kaç, tam dokuz buçuk… Bir de þiddete karþýyýz diye yazmýþlar! Bu yaptýðýnýz hastaya þiddet uygulamasý deðil de nedir? Hepinizi þikayet edeceðim, hepinizi buradan attýracaðým. Bunu yapmaya hakkýnýz yok.
Herkes baþýný sesin geldiði tarafa doðru çevirmiþti. Bazý hastalar korkudan titriyorlardý. Çünkü baðýran kýzýn sesi oldukça rahatsýz ediciydi. Yanýndaki kýz:
-Biraz daha bekleyelim, þimdi gelir.
Deyince o daha da coþtu, ayaða kalkýp camýn yanýna gitti. Sað elini yumruk yapýp cama vuracakmýþ gibi yaptý.
-Daðýtýrým þimdi burayý… Bütün camlarý aþaðý indireceðim… Beni bekletmeye kimsenin hakký yok. Yýkacaðým ortalýðý…
Dedi. Herkes nefesini tutmuþ camý kýrmasýný bekliyordu. Hatta yaþlý iki kadýndan biri gözlerini diðeri de kulaklarýný kapatmýþlardý bile… Gergin bir bekleyiþ baþladý. Neyse fazla deðil bu gerilim kýsa sürdü. Çünkü kýz cama vurmadý, geri döndü, doktorun odasýna yöneldi ve kapýyý yumrukladý. Sargýlý ayaklý kýz seke seke peþinden koþtu, elinden tutup oturduklarý yere getirdi.
Karþýlarýndaki koltukta oturan bir bayan:
-Ýlk muayene sýrasý benim, ama ben sýramý sana veriyorum. Doktor gelince önce sen girersin.
Dedi fakat o bu sözleri duymamýþ gibi yaptý.
Bütün bu olaylar olurken görevli memurlar ve güvenlik elemanlarý ne yapýyordu? Seyrediyorlardý… Olaya herhangi bir müdahalede bulunmadan, þaþkýn bakýþlarla seyrediyorlardý…
Delikanlý bir hasta “Benim doktor geliyor!” diye yanýndakine seslendi. Baktým gelen doktora. Gece karanlýðýnda bu adamý görseniz korkarsýnýz. Saçý sakalýna karýþmýþ, ayaðýnda eski bir kot pantolon, sýrtýnda kirli bir tiþort… Alýþýk olduðumuz doktor görüntüsünden farklý… Hiçbir þeyi umursamaz bir görünüþü var, sadece yürüyüþü biraz telaþlý. Geç kaldýðý için olmalý.
Baþka bir hasta:
-Bu gelen bayan da benimki…
Dedi. Ona da baktým. Çok genç görünüyor. Lise öðrencisine benziyor. Uzun saçlarý savruluyor yürürken. Adýmlarýný hýzlý atýyor.
Olay çýkaran kýza sýrasýný vereceðini söyleyen bayan da konuþtu:
-Ýþte bizim doktor da geldi.
Kýrk yaþlarýnda bir adam. Kýyafeti oldukça düzgün. Yavaþ adýmlarla yürüyor. Sanki geç kalan o deðilmiþ gibi, hiç acele etmiyor. Odasýna girer girmez hasta kýz da peþinden seyirtti.
Ýçeriden kýzýn baðýrýþlarý geliyordu. Üç-dört dakika süren baðýrýþ birden býçakla keser gibi kesildi. On dakika sonra doktorun odasýndan çýktýðýnda oldukça sakin görünüyordu. Doktor ne yapmýþtý da hastayý böyle rahatlatmýþtý?
Ayaðý sargýlý kýz seke seke onun yanýna gitti, kol kola girip oradan ayrýldýlar.
(Devam edecek...)