Merhaba kýymetli okur,

öncelikle burada ne aradýðýný ve ne bulduðunu inan bilemiyorum. Bloðumdaki tüm yazýlarý senin için deðil, kendim için yazýyorum. Hoþuna gidiyorsa tabii ki okuyabilirsin, gitmiyorsa istersen yorumlarýnla eleþtirebilir farklý fikirlerin ortaya çýkmasýna vesile olabilirsin…

Bunlarý yapamýyorsan lütfen “Gölge etme baþka bir ihsan istemez”…

Yukarýdaki mini ilamý veya açýklamayý aslýnda uzun zaman önce yapmam gerekiyordu fakat bir türlü yoðunluktan yapamadým. Artýk bu ilamdan sonra mail üzerinden sipariþ usulü yazýlar yazmamý isteyen okurseverlerin bu duruma bir son vereceðini ümit ediyorum… Çünkü gerçekten saçmalýklara ayýracak hiç vaktim yok…

Her ne ise, bugünkü denememizin konusu; “Gen’ellemeler…”

Þöyle bir düþünelim, genellemeler olmazsa; detaylardan, tüme varmaya çalýþan yazarlar ne yazardý hiç düþündünüz mü? Ya da edebiyat sürekli olarak size, yaþam kalitesi için -þiir deðilse-, vasiyetiniz kadar özel sýrlarýnýzý “giriþ – geliþme ve sonuç” noktasýnda daha da acýklýsý anafikri olan bir düzyazýya dönüþtürme mecburiyetini dikte etseydi ne yazardýnýz acaba?

Aslýnda ortalamalara, ortalamalarý anlatma baþarýnýz, uçlarý, bir çaneðrisiyle özetleme bilgeliðiyle bir arada olursa, geneli özelle özetleyebilir ve beðenilirsiniz hiç kuþkusuz. Ama dikkat! Bu kadar uzun cümleler, okuyucuyu yorabilir, usandýrabilir. Beri taraftan tüm genel hikâyeler, o meþhur “evrensel” temalar, hep genellemeler yapýlarak deðerlendirilir. Ancak son yýllarda sosyal medyada genellemeler, baþlý baþýna popüler bir yazý konusu oldu… Yani, insanoðlu “genleri ellemeye” baþladý ve kendini artýk hep ulaþmaya çalýþtýðý yaratýcýya daha yakýn görüyor diyebiliriz.

Genlerin günümüzde tanýmlanabiliyor olmasý, saðlýk için nasýl büyük bir devrimse, hukuk için daha da büyük bir devrimdir. Bilimin bugün ulaþtýðý noktayý, güncel olma riskine girmek istemediðim için atlýyorum. Çünkü gen-elleme hukuku ve daha sonrasý durumlar için oldukça tahrik edicidir. Ama ben bu yazýda daha çok genlere müdahale ediliyor olmasý üzerinden, cinsiyetler doðrultusunda biraz fikir teatisi yapmak istiyorum.

Örneðin, eðer seçim þansý olsaydý anne ve babalar, doðacak çocuklarý için hangi cinsiyeti tercih ederlerdi gerçekten merak ediyorum…

Ya da bu seçimin “erkekler” ve “kadýnlar” arasýndaki iliþkilerde etkisi nasýl olurdu?

Tek cinsiyet toplumu ütopyalarý, Amazonlar, eþcinsellik ideolojisi, ilerleme, rekabetçilik psikolojisi, toplumsal mobilite, hatta evrim ne kadar izlerdi çizilmiþ olan bu yolu?

Mesela; kadýn – erkek zýtlýðý androjenide, bir karma cinsiyettin potasýnda eriyebilir miydi?

Anneler kendi “tip”lerine uygun seçmiþ olduklarý, “ideal” oðullarý, Oedipus kompleksinden baðýmsýz erkek çocuklar olarak yetiþtirebilecekler miydi?

Babalar; bütün jenerasyonlar içinde yer alan, ince belli, uzun bacaklý tatlý, þirin, seçilmiþ genç kýzlardan oluþurken, “American Beauty” sendromunu hala yaygýn bir þekilde yaþanmaya devam eder miydi?

Aile, dediðimiz kavrama ve barýndýrdýklarýna ne olacaktý?

Pekiyi aileden sonra, kim veya kimler seçecekti doðacak çocuklarýn genlerini?

Hiç kendinize -imkânýnýz olsaydý- bütün yetenek parametrelerini doðacak bebeðinize yükler miyim? diye sordunuz mu?

Küçücük bir bebeðin hatasýz bir robota dönüþtüðünde ne kadar sevimli olabileceðini umabilirsiniz?

Deha ölçütünde seçileceði muhakkak IQ seviyelerindeki bebekler için nasýl bir eðitim modeli kurulacak?

Ya da sanat, bilim ve spor gibi, mesaiyi ödüllendiren, ama çalýþkaný yetenekliye ezdiren meslekler hangi ufka uzanacak?

Yine cinsiyetler çerçevesine girersek, erkek ve kadýn meslekleri ayýrýmý kalacak mý örneðin?

Genleri doðum sonrasý ellemek imkâný doðarsa, bütün erkeklerin, malum uzantýlarýnýn boyunu belirleyen gene müdahale ettirmek için, cinayet dâhil, neleri göze alabileceðini merak etmiyor musunuz?

Ya da hanýmlarýn yapacaðý sonu belirsiz “düzeltilecek genler” listelerini?

Mükemmel erkek ve mükemmel kadýnlardan oluþan bir toplum, mükemmel bir toplum düzeni kurarsa, Leyla vü Mecnun’un aþký nasýl olurdu?

Kusursuzlar, kusursuz bir aþk mý yaþarlar ve kusursuz olursa bu aþk olur mu?

Bilim-kurgu filmlerindeki, ya da uzaylý fýkralarýndaki türden yakýnlaþmalar dünyevi aþkýn yerini alabilir mi?

Yoksa aþkýn yerini, yazarýn da malulü olduðu, karþý cinsin kusurlu-kusursuz bütün bireylerine duyulan marazi hayranlýk mý alýr?

Genlerimiz tanrýnýn teknolojiye saðladýðý en büyük üstünlüklerden biriydi. Yaratýlýþýn “nasýl”ý bilim için en büyük soruydu. “Genleri ellememize de o izin verdi” düþüncesi de elbette saygýya deðer. Ama þimdi en büyük soru þu: yaratýcýyý taklit ederek, deðiþtirdiðimizi düþündüðümüz kaderler, vektörel bir birleþmede, insanlýðýn ve dolayýsýyla evrenin doðrultusunu ne kadar etkileyebilecek?

Bunu sanýyorum hiç birimiz bilmiyoruz. Ýçimizden birçoðumuz benim gibi bunu bilmek de istemiyordur herhalde. Ancak bilmek isteyenler, eðer birileri ortaya çýkýp da bir an önce onlara anlatmazsa, muhakkak deneyerek öðrenmiþ olacaklardýr.

Ama, fakat ve lakin, risk büyük efendim. Gen-ellemeler “özel”liklerini öyle ya da böyle kaybettirecek insanlara diye düþünüyorum.

Bilmiyorum siz ne düþünüyorsunuz?

Sahi ne düþünüyorsunuz?