Hala sarhoþum. Beynim yorgun, periþan bir haldeyim. Yataðýmda kývranýyorum.Yorgunum, boðuluyorum.Sesler duyuyorum, insanlar bana bakýyor..

"Hadi kalk, geç kaldýn. Kýzlar siz de çabuk olun, çantanýzý hazýrlayýn. Bugün pazartesi okul var."

Eþimin sesini duyuyorum.

Ýlköðretime giden iki kýzýmýn tartýþmalarý yine baþlýyor.Ayný þeyler, sýkýlýyorum. Sorumluluðu olan bir aile reisi olarak, kafamýn sarhoþluðu hiçte yakýþmýyor. Hemen her gece arkadaþlarla oturup sayýsýz içkileri, sayýsýz esrarlý sigaralarý, sahte bir dünyada, üstelik kendi kurduðumuz bu dünyada içiyoruz. Yýllardýr devam eden bu yaþamdan bazen rahatsýz olsam da hep devam diyorum. Faturasý, bedeli aðýr olan bu yaþam, beni maddi manevi çökertse de, artýk vazgeçmem mümkün deðil.

Esiri olduðum bu zevk aleminde geçirdiðim süreyi düþündüðümde, kýrýlýyorum. Aileme bu sürenin onda birini ayýrdýðýmý biliyorum. Gerçeðin farkýnda olmadan, hatta gerçeði bilsem de hemen unutuyorum.

Korkuyorum gerçekle yüzleþmeye..

Doðma büyüme Ýstanbullu olmama raðmen, hiçte bir Ýstanbullu gibi yaþamýyorum.

Artýk bir kaç gün içmeyeceðim diyorum ama bunun da bir yalan olduðunu, akþam üstü arkadaþlardan sadece birisinin aramasýyla yine esrarlý dünyanýn, esrarengiz yaþamýnda içerek, kahkahalarla gülerek eðleneceðiz., belki..

Saati yediyi gösteriyor.Baþým dönüyor, kalkýyorum. Hýzlý bir þekilde üstümü giyerken, yorgunluktan, sarhoþluktan ayýlmaya çalýþýyorum. Dört yaþýnda olan tek oðlum yataðýnda melek gibi uyuyor. Onu her gördüðümde dayanamayarak yüzlerce kez öpüyorum, hemen her gün. Ablalarý kýskançlýkla bakýyor. Haklýlar, onlara hiçbir zaman bu kadar ilgi gösteremedim. Düþününce yine bozuluyorum. Kýrýlýyorum. Yataðýna eðilip öpmeye baþladýðýmda uyanýyor. Saçlarýmý çekiyor. Bana kýzýyor.

"Yeter artýk býktým baba, hep öpüyorsun".

Bir kaç dakika yatakta boðuþuyoruz.Onu sevmiyorum, kendimi seviyorum, biliyorum. Eþimin getirdiði kahveyi içerken, elimi yüzümü yýkarken, daðýnýk uzun saçlarýmý düzeltmeye çabalýyorum. Cebimden çýkarttýðým parayý uzattýðýmda, eþim her zaman olduðu gibi serzeniþte bulunuyor.

"Ama bu para yetmiyor, hem bugün pazar var"

Duymuyorum, yýkýlýyorum..

Dün gece bu paranýn iki katýný içkiye, arkadaþlarýma harcamýþtým. Zamaným, param, arkadaþlara ipotek edilmiþ.Koþar adým dýþarýya çýkýyorum. Taksiye bindiðimde onlarý görüyorum. Balkonda bana bakýyorlar. Cefakar eþim, iki kýzým, oðlum bana el sallýyor her zaman olduðu gibi. Yola çýkýyorum. Ýstanbul beni bekliyor, taksi þoförünü bekliyor.

Yolcu arýyorum sokaklarda, caddelerde. Uyuþmuþ beynimle.. Hava puslu, çok kötü, yaðmur gelecek. Yevmiye bile çýkmaz bu havalarda. Ýyi bir taksi þoförü gemi kaptaný gibi hareket etmek zorunda. Ticari taksi paradýr. Hava þartlarý, zaman, trafik, bu paraya engel olmaz. Kural budur meslekte.

Sokak baþýnda bir kadýn el sallýyor, görüyorum onu.

Duruyorum.

"Kardeþ bir hastamýz var, Çapa'ya gideceðiz."

Baþýmý sallýyorum. Kadýn bir apartmana giriyor. Kafamý direksiyona yaslýyorum. Alnýmý ovuþturuyorum. Hala sarhoþum, ruh gibi olmuþum. Midem bulanýyor, kusmak istiyorum, camý açýyorum.

Apartmandan üç kadýn kolkola çýkýyor. Yaþlý bir kadýný zorlukla da olsa yürüterek araca bindiriyorlar. Yola çýkýyorum.Ses yok. Aksaray yönüne giden bir otoyola girdiðimde sessizliði bozuyorum.

"Geçmiþ olsun."

Karþýlýk gelmiyor. Üç kadýndan çýt çýkmýyor. Þaþýrýyorum. Sanki çok kötü bir kelime aðzýmdan çýkmýþ. Ne tuhaf insanlar. Dikiz aynasýndan yüzlere bakýyorum. Yaþlý kadýn doksanýndan fazla görünüyor. Suratý bir iskelet gibi. Ölüyor ama yakýnlarý hala çabalýyor. Yaþlý kadýn sanki bu dünyada fazladan yaþamaya çalýþýyor. Beni durduran orta yaþ civarýndaki kadýn dikkatimi çekiyor. Birden kadýnla göz göze geliyoruz. Ürküyorum. Gözlerimi çeviriyorum. Önümdeki son model araca bakýyorum.

Kadýnda masum bir güzellik var, solan bir gül gibi. Yüz ifadesi, çehresi ona bir rahibe görüntüsü veriyor. Konuþmak istiyorum, soruyorum:

"Ýnþallah yaðmur yaðmaz, þemsiyenizde yok hanýmefendi."

Rahibe yüzlü kadýnýn sesini duyduðumda irkiliyorum.

"Yaðsa da farketmez kardeþ, aylardýr her gün hastahane kapýlarýnda periþan olduk. Allah canýmý alsa da kurtulsam" .

Baþýný cama dayayarak susuyor. Boþ gözlerle yola bakýyor. Sanki intihar aþamasýnda olan birisinin son sözleri. Hastahaneye gidene kadar yine araçta çýt çýkmýyor. Kadýnýn tarif ettiði bir servis binasýnda duruyorum. Kadýn çantasýndan para çýkartýp veriyor, yüzüme bakmadan. Hasta yaþlý kadýný tekrar sürüklercesine götürüyorlar. Yüzlerce insan, yaþlý genç, çocuk hastahane bahçesinde koþturuyor. Midem bulanýyor. Yangýndan kaçarcasýna hastahaneden çýkýyorum. El sallayan bir yolcuyu almýyorum.

Kaçýyorum..

Aksaray meydanýndan, Unkapanýna giderken yolcu arýyorum. Bir tuhaflýk var. Bugün insanlar nerede. Her gün geçtiðim bu güzergahta onlarca yolcu olurdu. Rahibe yüzlü kadýn, yaþlý kadýn ne tuhaftý. Ýkisinin gözleri de sanki ayný gözlerdi. Belki de annesiydi.

Perþembe pazarýndan geçiyorum hala bir yolcu yok. Ýnanýlacak gibi deðil. Karaköy köprüsüne geliyorum, köprü giriþindeki korsan taksi duraðýnda sýraya giriyorum. Yeraltý geçidinden çýkanlar, vapurdan inen yolcular önümüzden geçiyor. Arka sýramda bekleyen þiþman taksi þoförü elindeki bir gazeteyi sallayarak yanýma geliyor.

"Bak birader okudun mu Balatta taksi þoförünü öldürmüþler."

Gazeteye bakýyorum.

"Taksi þoförü Balattaki evinde öldürüldü. Soyguncular þoförü baðladýktan sonra eviyle birlikte ateþe verdi."

Þoförle göz göze geliyoruz. Sanki bir yakýnýmýz ölmüþ. Ýkimizin de gözleri korku saçýyor.

Bir kadýnýn sesiyle dönüp bakýyoruz..

"Þoför bey sýra hanginizde?"

Gözlerime inanamýyorum. Yanlýþ mý görüyordum. Rahibe yüzlü kadýnýn sanki gençliði karþým da duruyor. Yüz, gözler, sanki o gelmiþ. Bir tuhaflýk var. Sýra bende.. Þaþkýn bir halde soruyorum:

"Ne tarafa bayan?"

"Balat, Kanlý Kilise."

Konuþamýyorum. Sanki içimden bir el beni geri çekmeye çalýþýyor. Kadýnýn güzel yüzü beni dehþete düþürüyor. Suratýnýn arkasýnda sanki baþka bir yüz var. Ýlk kez bir kadýndan böylesine çekiniyorum.Sýramý veriyorum.

"Sen götür istersen"

Þiþman þoför aracýna binerken birden vazgeçiyorum. Sanki ben konuþmuyorum. Oraya gitmem þart. Bir güç beni çaðýrýyor.

"Neyse buyurun ben götüreyim hanýmefendi."

Þoför bana somurtarak bakýyor. Kýzgýn þoför.

Köprüden geçerken aynada kadýna bakýyorum. Kadýn sanki bir robot. Bir heykel gibi duruyor. Bu kadar tesadüf olurmu. Rahibe yüzlü bir kadýný hastaneye býrakmýþým. Onun gençliðini ise bir kiliseye götürüyorum. Balatýn eski tarihi surlarýndan, binalarýndan, eski dar yollardan güçlükle geçiyorum.

Kanlý Kilise tüm kýzýllýðýyla önümüzde duruyor. Bu kadýnýn kilise ile ne iþi var. Yýllardýr kapalý bu kilise. Ücreti söylemeden parayý uzatýyor. Para üstünü almadan iniyor. Kilisenin küçük bir kapýsýndan içeri girip kayboluyor. Hayretle onu seyrediyorum. Rahatlýyorum.

Balat sahil yolu þimdi daha da güzel..

Sýrtýmdan bir yük boþalmýþ gibi.Yaðmur baþlamadan birkaç yolcu bulmalýyým..

Gaza basýyorum..Önümde ki araçlarda da telaþ var.Hemen hepsi kaçýyor..Fren sesleri ortalýðý yakýyor.Neler oluyor.

Araçlar saða sola, þeritlere kaçýyor.Frene basýyorum, tekrar basýyorum.Durmuyor.

Cam parçalarý suratýmda daðýlýyor.

Bana bakýyorlar.Ne iþim var, yerde.Sýrt üstü asfaltta yatýyorum.Polisler insanlar baþým da durmuþ, bakýyor.Kýmýldayamýyorum.Sesleri duyuyorum.

--Ölmek üzere--

--Ambulans geliyor--

--Hemþerim dayan, az kaldý--

Uykum var.

Uyumak istiyorum.Gözlerim kararýyor.Ýnsanlar nereye gitti.Onu görüyorum.

Yaþlý kadýný görüyorum.Bana bakýyor..

Hastanede deðilmiydi..Bana gülüyor.Bir çocuk var yanýnda, baþýný okþuyor.

Oðlum, bana bakýyor....

Ölüyorum..