Uzaklardan gelen naðmeler kulaklarýndan ruhunun derinliklerine yayýlmýþtý, Ýhtiyar Kaplumbaðanýn. Yuvasýndan çýktý. Büyük ve aðýr kabuðunu zorlukla sýrtýnda taþýyordu. Ayaklarý aðrýyordu, ama olsundu. Sýkýntýya katlanacak fakat en güzel öten, en güzel þarký söyleyen Bülbül’ün konserini kaçýrmayacaktý. O Bülbül ki, aman efendim, bir ses bir nefes! Duyanlar elindeki iþini býrakýr, dinlemeye koþardý.. Zalim bir de yakýþýklýydý ki.. Þöyle bir yan döner, kafasýný yukarýya kaldýrýp þarký söylemeye baþladýðý zaman, dinleyenler mest olur “ Ah “ çekerler, biçareler, mecnunlar “ Of “ çekerlerdi.

Ýki ay önce tüm çevre ormanlarý þampiyonlarýnýn katýldýðý güzel ses yarýþmasýnda birinci olup “ Þampiyonlar Þampiyonu “ ünvanýný almýþtý. Kendisine armaðan edilen büyük bir yuvada yaþýyordu. Yuvanýn temizliðine ve yiyecek iþine yardýmcýlarý bakýyordu. Konserler veriyor, çok kazanýyor, çok harcýyordu. Yakýn dostlarý, arkadaþlarý yüzleri aþmýþtý. Hepsi iltifat ediyor, övgüler yaðdýrýyor, çevresinde pervane oluyordu.

Bu böyle dört ay daha devam etti. Havalar soðumaya baþlamýþtý. Orman hayvanlarý kýþ uykusuna yatmaya baþladýlar. Bülbül yakýn arkadaþlarý ile görkemli yuvasýnda eðlenceler tertipliyor, þarkýlar söyleyip, sabahlara kadar zevk ve eðlence ile vakit geçiriyordu.

Karlý bir kýþ günü Bülbül yuvasýndan çýktý. Daldan dala neþe ile uçarken yoruldu. Terledi. Susuzluðunu gidermek için, biraz kar yedi. Tekrar havalandý. Uçtu. Uçtu.. Akþamüstü yuvasýna geri döndü. Arkadaþlarý evde toplanmýþlardý. Bülbül’ün gelmesiyle eðlenceler tekrar baþladý. Sabahlara kadar yediler, içtiler, güldüler, oynadýlar. Arkadaþlarý gittikten sonra Bülbül odasýna girdi. Yataðýna yattý. Derin bir uykuya daldý.

Vakit öðle üzerini geçmiþti. Bülbül uyandý. Baþý sersem gibiydi. Ter içindeydi. Yutkunmaya çalýþtý, yutkunamadý. Boðazý yanýyordu. Aklýný toplamaya çalýþýrken, dün terliyken soðuk kar yediðini hatýrladý. Hastalanmýþtý. Hemen doktor Sincap Beyi çaðýrdý. Doktor Sincap, Bülbül’e dinlenme tavsiye etti. Çeþitli ilaçlar yazdý, haplar verdi. Bülbül bu tavsiyeleri aynen uyguladý. Birkaç gün sonra iyileþti, ayaða kalktý.

Ertesi gün odasýnda yalnýz olduðu bir sýrada caný þarký söylemek istedi. Kendisini ne kadar zorladýysa da fark etmedi; sesi eskisine göre, daha kalýn, boðuk ve çatallý çýkýyordu. “ Bu sesle þarký söylemeye kalkarsam herkesin yanýnda rezil olurum. Beni alaya alýrlar. En iyisi hiç kimseye bundan söz etmemek. “ dedi kendi kendine. Sonraki üç ay ayný þekilde eðlenceler devam etti.

Nisan ayý geldiðinde kýþ bitmiþ, havalar ýsýnmýþtý. Orman hayvanlarýnýn çoðu kýþ uykusundan uyanmýþlardý. Hemen ormanda konser tertipleyen organizatörler harekete geçtiler. Ýlk duraklarý Bülbül’ün yuvasýydý. Büyük paralar vaat ettikleri halde Bülbül bütün teklifleri geri çevirdi. Aslýnda paraya çok ihtiyacý vardý. Kýþ mevsimi boyunca dostlarýyla birlikte geçen yaz kazandýðý paralarý harcamýþtý. Hazýra daðlar bile dayanmazdý. Çok uðraþýp çalýþýp çabaladýðý halde eskisi gibi güzel þarký söyleyemiyordu. Sonunda orman hayvanlarý arasýnda Þampiyon Bülbül’ün sesini kaybettiði hakkýnda söylenti çýktý. Kimseler evine uðramaz oldu. Hizmetçiler evi terk etmeye baþladýlar. Bülbül maaþlarýný ödeyemez duruma gelmiþti.

Eski þarkýcý Bülbül görkemli yuvasýnda yalnýz kaldý. Çaresizdi. Tarifsiz acýlar içindeydi. En güzel þarký söyleyen þarkýcý seçilmiþ, konserlerde büyük paralar kazanmýþ, kýsa sürede baþ döndürücü bir hýzla yükselmiþti. Gençti, tecrübesizdi, aldanmýþtý. Dostlarý, can arkadaþlarý neredeydiler þimdi? Fakat onlara da kýzamýyordu: “ Beni hiçbirisi zorlamadý ki, her gece eðlenceler düzenle, paralarýný bizim için harca diye. “ Ayrýca soðuk bir kýþ günü terli terli kar yemiþti. Ya buna ne demeliydi?..

Ýhtiyar Kaplumbaða günlerdir çok üzgündü. Sesine hayran olduðu yakýþýklý Bülbül’ün haline kahroluyordu. Duyduklarý doðruysa, Bülbül sesini kaybetmiþti. Bülbül’ü evinde arýyor, fakat bulamýyordu. Bir gün ormanýn tenha bir yerinde Bülbül’le karþýlaþtý.

Kaplumbaða:

“ Merhaba Sayýn Bülbül. Ne zamandýr sizinle tanýþmak istiyordum. Geçen yýl siz þarký yarýþmasýný kazandýðýnýzda ben de seyirciler arasýndaydým. Sesinizi ilk kez orada duydum, hayran kaldým. Daha sonra verdiðiniz konserlerden hiçbirini kaçýrmadým. Siz þarký söylerken kendimi bulutlarýn üzerinde gibi hissediyorum. “ dedi.

Bülbül:

“ Ne yazýktýr ki, hepsi mazide kaldý. Hatýralar hayal oldu. O bülbül yok artýk aramýzda. Duymuþsunuzdur, karlý bir kýþ günü uçarken yorulmuþ ve biraz kar yemiþtim. Hastalandým. Hastalýk birkaç günde geçti. Fakat sesimi kaybetmiþtim. Param çokken yanýmdan ayrýlmayan dostlarým beni terk ettiler…Her neyse, sizi de meþgul etmeyeyim, belki iþiniz vardýr. “ dedi.

Kaplumbaða:

“ Bakýn Sayýn Bülbül. Ben tam yüz on yaþýndayým. Nice olaylara tanýk oldum. Bunca uzun süren yaþamým boyunca kimseye zararým dokunmadý. Aksine birçoklarýna yardým ettim ve karþýlýk beklemedim. Anladýðým kadarýyla, sesinizi etkileyen, ses tellerinizin iltihaplanmasýdýr. Dumanlý daðdaki “ Þifa Veren Ýksiri “ aðýr hastalýklar sonucu oluþan arazlarýn giderilmesine birebirdir. Bu iksirin içinde bulunan elementler, çeþitli hastalýklara iyi geldiði gibi ses telleri ve gýrtlak üzerinde de olumlu etkileri vardýr. Ýksirden günde üç bardak olmak üzere dört gün boyunca içeceksin, dört gün sonunda sesinin düzeldiðini göreceksin. Haydi bakalým Sayýn Bülbül, yolun açýk olsun. “ dedi.

Bülbül Kaplumbaða ile vedalaþtýktan sonra, bir ok gibi gökyüzüne yükseldi. Kaplumbaðanýn söyledikleri doðru ise ve sesi düzelirse, tekrar eski güzel günlere dönebilecekti. Fakat çok daha bilinçli ve tutumlu olacaktý. Bülbül uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra, dumanlý daða vardý. Ýksirin aktýðý pýnarý buldu. Dört gün sonunda sesi eski saðlýðýna kavuþtu. Tekrar ormana döndü. Ýlk iþi kaplumbaða ile buluþmak oldu. Son derece sevinçliydiler. Hemen gidip konser tertipleyen bir organizatörle anlaþtýlar. Bülbül’ün konserler vereceði haberi ormanda büyük yanký uyandýrdý. Orman hayvanlarý akýn akýn Bülbül’ün büyüleyici sesini dinlemeye koþtular.

Ýki hafta sonra: Bülbül eski güzel günlere nihayet dönmüþtü. Fakat kazandýklarýný harcarken tutumlu davranýyor, gereksiz harcamalardan þiddetle kaçýnýyordu. Bir iþe karar vermeden önce Kaplumbaða’ya danýþýyor, onun söylediklerini harfiyen uyguluyordu. Organizatörlere yardýmcýsý olduðunu söyleyip ayrýca Kaplumbaða’nýn para kazanmasýný saðlýyordu. Zevk ve eðlence arkadaþlarý: “ Neden tekrar evinde eðlence düzenlemiyorsun?..“ diye sorduklarýnda buruk bir þekilde gülümsüyor, “ Yakýnda arkadaþlar, yakýnda…” diyerek geçiþtiriyordu. Bu arkadaþlarýyla daima arasýnda belirli bir mesafe býrakýyordu.

En acýlý günlerinde karþýlýk beklemeden yardýmcý olan, üstün bilgi ve engin hayat tecrübesine sahip bulunan yüz on yaþýndaki ihtiyar Kaplumbaða’ya sarýlýyor ve “ Bir gerçek dost bin posttan iyidir..” diyordu.


SON