BAHARA BÝR ÞEY DÝYEN VAR MI?
Bir toplulukta soðuklardan yakýnanlar olmuþ. Ýçlerinden biri:
- "Þu insanoðlu haline þükretmesini hiç bilmez; kýþýn soðuktan, yazýn sýcaktan yakýnýrlar." demiþ.
Konuþmaya kulak misafiri olan Hoca :
- "Öyle deme bre cahil, bak bahara kimsenin bir þey dediði var mý?" demiþ.



**
OÐLANLARDAN BÝRÝNÝN
Hoca'nýn oðullarýndan biri yakýn köylerin birinde çömlekçilik yapýyormuþ. Bir gün Hoca yanýna gidince:
- " Baba, bütün paramý þu çömleklere yatýrdým" demiþ. " Hava güneþli olurda zamanýnda hepsi kurursa zengin olacaðým. Ama yaðýþlý olursa anam aðlayacak!"
Hoca oradan ayrýlýp baþka bir köyde oturan büyük oðluna uðramýþ. Oðlu :
- " Baba, varým yoðum þu tarlada, zamanýnda rahmet yaðarsa zengin oldum gitti. Kuraklýk olursa anam aðlayacak" demiþ.
Hoca eve caný sýkkýn dönmüþ. Karýsý :
- "Hayrola efendi, yüzün neden asýk" demiþ.
- "Benimki bir þey deðil" demiþ Hoca; "Asýl Sen kendi halini düþün. Yaðmur yaðsa da yaðmasa da bizim oðlanlardan birinin anasý aðlayacak".


**
ACEMÝ BÜLBÜL ÖTERSE
Hoca bir gün, yol kenarýndaki hayrat aðaçlardan birine çýkmýþ, incir yemeye baþlamýþ. Yanýndan geçen bir yolcu seslenmiþ:
- "Hey ! Sen kimsin ? Ne yapýyorsun orada ?"
- "Ben bülbülüm" demiþ Hoca. Adam :
- "Öyleyse öt bakalým" deyince, Hoca karga gibi acayip sesler çýkarmýþ.
- "Bu ne biçim bülbül sesi yahu", demiþ adam. "Bülbül hiç böyle mi öter."
- "Ne yapalým" demiþ Hoca, "acemi bülbül bu kadar öter!"