DAVETE GÝTMELÝ
Bir gün Bektaþiye sormuþlar:
- Baba erenler, niçin oruç tutmazsýnýz?
- Vallahi tutmak isterim ama halim mecalim yok.
- Ýftara çaðýrsalar gider misin?
- Aaa... doðrusu ne yapar eder giderim.
- Caným, bu nasýl olur? Allah’ ýn emrini dinlemiyorsun da kullarýn davetine icabet ediyorsun.
- Bunda þaþýlacak ne var? Bilirsiniz ki Cenabý Hak merhametlilerin merhametlisidir. Bir eþref saatine gelirse kullarýn günahýný derhal affedebilir. Fakat insanlar böyle midir ya? Onlar, en küçük bir sebepten güceniverirler. Bunun için davetlere derhal icabet etmek gerekir.

**

BUYURUN
Ýçkinin þiddetle yasaklanmýþ olduðu bir zamanda, gizli meyhanelerden birinde demlenen Bektaþi, salýna salýna giderken, birdenbire tanýdýk bir çehre ile karþýlaþmýþ. Hemen samimi bir tavýrla elini o çehre sahibinin omzuna koyarak, sormaya baþlamýþ:
- Ýmaným! Seni iyice gözüm ýsýrýyor. Acaba nerede gördüm? Fener deki Çardaklý meyhanede mi?
- Hayýr.
- Öyleyse, Tavukpazarýndaki Küplüde.
- Hayýr.
- Eh, o halde mutlaka Uzunodalarda.
- Hayýr.
- Allah, Allah... bari söyle de meraktan kurtulayým.
- Her halde sen beni selamlýk ettiðim zaman görmüþ olacaksýn.
Bektaþi, karþýsýndaki adamýn Padiþah olduðunu anlamýþ. Artýk söyleyecek söz bulamamýþ. Hemen oraya sýrt üstü yatarak:
- Ey ahali!.. Ben kalýbý deðiþtiriyorum. Buyurun cenaze namazýna. Diye baðýrmýþ.

**

YANLIÞLIKLA
Sofulardan bir zevzek, Bektaþi ile güya alay etmek için ona her rastlayýþýnda rüyalar uydurur söyler ve bu rüyalarýn konularýný da, mutlaka Bektaþi babalarýný küçültecek uydurma vakalara ayýrýrmýþ. Bir sabah Bektaþi iþine giderken bu zevzek herif yine kendisini karþýlamýþ:
- Aman dostum, bu gece öyle bir rüya gördüm ki bayýlacaksýn.
Diye söze baþlamýþ ve rüyasýnda, bir Bektaþi babasýnýn kendisinin aðzýna tükürdüðünü anlatmýþ. Bektaþi, rüyayý büyük bir dikkatle dinlemiþ.
- Hakikaten, rüya çok mühim... Her halde bizim baba senin suratýna tükürecekmiþ. Fakat bu tükürük, yanlýþlýkla aðzýna girmiþ. Demiþ.