Sabah beþ civarlarýydý. Köyde peþ peþe silah sesleri duyuldu. Evin köpeði çýlgýncasýna havlýyordu. Muhtar ancak köpeðinin sesine uyanabildi. Odasýnda ki pencerenin perdesini araladý. Dýþarýya göz gezdirdi. O da ne. Ýki terörist evine doðru geliyordu. Hemen ayaða kalktý. Üzerini bile giyinmeden evin çýkýþ kapýsýna yöneldi. Aðaçlarýn arasýnda sinerek iki teröristin gözünün önünden kayboldu.
Muhtar teröristleri bir kayanýn arkasýndan gözetliyordu. Aklýna cep telefonu geldi. Eyvah ki onu evinde unutmuþtu. Þimdi jandarmaya kim ihbar yapacaktý. Diðer taraftan yoðun silah atýþlarý yaþanýyordu. Bir iki baðýrýþ çaðýrýþ duyuldu. Bunlar boþ köyde teröristlerin feryadýydý.
Muhtar evini gözlüyordu. Ýki terörist evine girince cam kýrýlma sesleri duyuldu. Kulak kabarttý. Ýçeriden telsiz sesleri geldi. Biri “Baþkaným bu köyden bize iþ çýkmaz. Zannedersem Afrin’e giren Türk ordusu bu köyü riskli diye boþaltmýþ. Emrinizi bekliyoruz.”
Yanýt geldi. “Siz orada fazla oyalanmadan güneye çekilin. Talimatlarýmýzý bekleyin.”
Muhtar bir bir duyduklarýný not defterine kaydediyordu. Þafak sökerken köyden toplu halde on bir teröristin çýktýðýný gördü. Hemen evine yöneldi. Ýçeriye girdi. Cep telefonunu aradý buldu. 158 jandarma ihbar hattýný aradý. Görevli jandarma bir bir Muhtarýn anlattýðý detaylarý not aldý.
Muhtar köyde durup durmamakta kararsýzdý. Köy ne kadara boþ ise de Kaymakamýn emri ile nöbet tutuyordu. Kiþisel eþyalarýn korunmasý, güvenlikleri ve tehlikelerden korumak içindi bu nöbet.
Köy beþ ay önce boþaltýlmýþtý. O zamanlardan kalan yegane iþaret köye bir telsiz kulesinin kondurulmasýydý. Türk ordusunun kullandýðý bir kuleydi. Fýrat Kalkaný harekatýndan bu yana dikilen telsiz kulelerinin arasýnda en güçlü veri aðýna sahipti. Muhtar kuleyi gözü gibi koruyordu.
Ýn ve cinin top oynadýðý köyde Muhtarýn hiç caný sýkýlmýyordu. Evinde interneti vardý. Yiyeceði haftada bir ilçeden geliyordu. Muhtar gýdasýný bu yol ile alýyor ama iþ rapor vermeye geldiðinde ince eleyip sýk dokuyordu. Kaymakam onda her hafta rapor istiyordu. Raporda nereleri gezdiðini, araç seslerini duyup duymadýðýný, bir ateþ ve benzeri gibi bir koku hissedip hissetmediðini rapora kaydediyordu.
Rapor sanki Muhtarýn günlük defteriydi. “Olsun ben yine de günlüðümü en ince ayrýntýsýna kadar tutacaðým.” Diyordu.
Akþama doðruydu. Muhtar televizyonu açmýþ Zeytin Dalý Harekatýný takip ediyordu. Sigarasýna uzandýðýnda azaldýðýný gördü. “Ýdareli içmeliyim. Saat baþý bir tane içsem çok tasarrufunu görürüm.” Diye söylendi. Saate baktý. Kýrk beþ dakikadan beri sigara içmiyordu. “Bir on beþ dakika daha bekleyebilirim.” Dedi.
Tam böyle düþünürken kapý ‘Güm güm güm’ gümbürdedi. Muhtar bu ýssýz yerde kimseyi beklemiyor ve kimseyle karþýlaþmak istemiyordu. Telaþ içinde kapýya geldi. “Kim o?” diye seslendi.
“Muhtar aç benim. Komþun Cevdet. Ýlçeden geliyorum.” Dedi. Kapý açýlýnca ekledi. “Benim buraya geldiðimden yetkililerin haberi var. Oradan izin aldým da geldim.” Muhtar misafirini içeriye buyur etti.
“Seni bana mý yolladýlar veya köye kendi evin için mi geldin. Dedi ekledi .”Gecenin bu vaktinde kendi evine gitmeyip yanýma geldiysen önemli bir þey oldu demektir. Söyle bir þey mi oldu?”
Cevdet “Sorma Muhtar. Baþýma neler geldi. Sýnýrý geçmeye çalýþan birkaç teröristle karþýlaþtým. Hemen Kürt ayaklarýna yatýp Kürtçe konuþmaya baþladým. Beni uzun süre sorguladýlar. En sonunda bana ne dediler biliyor musun. ‘Sen terörist misin yoksa buralarda ne geziyorsun’ dediler. ‘Terörist sizsiniz’ diyecektim. Hemen sustum. Bana bakýp acýdýlar. Ama bana saldýrsalar ben onlara acýmayacaktým. Cebimde kelebek býçak hazýrdý.”
Muhtar “Ne ettin sen. O teröristleri elinden kaçýrdýn. Haklayamadýn mý onlarý. Bak cebimde býçak var da diyorsun. Býçaðýný kullanamadýn mý?”
Cevdet “Býrak Allah’ýný seversen dalga geçmeyi. Ellerinde ki silahlara karþý benim ne hükmüm olabilir?”
Muhtar “Az önce söylemedin mi. Cebimde kelebek býçak hazýr diyordun.”
Cevdet “Dediðin doðru. Bu savaþ hali. Ben o pozisyonda bir strateji içindeydim. Ama lazým olmadý o strateji. Teröristleri elimden kaçýrdý isem de yerlerini, kaçýþ istikametlerini 158 Jandarmaya bildirdim.”
Muhtar “Gel otur ayakta durmayalým. Bak çay demledim. Sigaram da var. Þu televizyonun sesini açalým da Zeytin Dalý Harekatýný izleyip tarihe þahit olalým.” Oturdular. Televizyonun sesi kýsýktý. Açtýlar. Ýki arkadaþ üzerine oturduklarý minderlerin elleri ile kabartýp düzelttiler. Sonra yeniden üzerilerine oturdular. Çay ve sigara içmeye baþladýlar.
Cevdet “Ben ne düþünüyorum biliyor musun. Zeytin Dalý Harekatý baþladýðýndan beri ölecek insanlarýn sorumluluðunu teröristlere yüklüyoruz. Ben bunu televizyonda duyduðumdan beri içimden, ‘teröristlere günahýmýz bile verilmez.’ Diyorum. Teröristlere ’bire ahmaklar’ diyorum. ‘Gözleriniz kör sizin. Maksat sizin kayýplarýnýzsa siz teröristleri zaten Kandil Daðýnda vuruyoruz. Bu gösteriþiniz bu cakanýz niye?”
Muhtar “Öyle deme. Biz Ýbrahim Peygamberin yapamadýðýný yapýyoruz. Teröristleri Allah’a yolluyoruz.” Dedi. Ekledi. “Sus sus sus. Cumhurbaþkaný açýklama yapýyor. Dinleyelim.”
Ýki komþu tellendirdikleri sigaranýn ardýndan yenisini yaktýlar. Sigaralarý arka arkaya uluyorlardý.
Muhtar “Cevdet dedik sana çay ve sigara ikram ettik. Ama sen beni yoldan çýkardýn. Artýk bir saat boyunca her saat baþý sigara içeceðim.”
Cevdet Muhtarýn huyunu biliyordu. Onun saat baþý sigara içme icadýna hayrandý. “Muhtar bundan sonra ben de saat baþý içeceðim.” Dedi.
Muhtar “Görelim bakalým. Dedi ekledi. Az önce Cumhurbaþkaný ‘teröristleri tepeleyeceðiz’ dedi. Bence bu siyasette kullandýðý dil için uzmanlardan mutlaka yardým alýyordur. Sence öyle deðil mi?”
Tam bu anda dýþarýdan patlama sesi geldi. Ýkisinin de kulaklarý çýnladý. Hemen dýþarýya çýktýlar. Ýlerideki Afrin düzlüklerinde ikinci bir patlama daha oldu.
Muhtar “Sen git istersen Cevdet. Beni bu köye Kaymakam dikti. Sana bir zarar gelirse hesap veremem.”
Cevdet “Ben buraya zaten geçici geldim. Hemen geri dönmek þartýyla geldim. Hem seni görecek hem evim bucaðým ne halde onu denetleyecektim.”
Muhtar “Bu köyden ben ancak ikinci bir emir ile çýkarým. Bana boþ evlere bekçilik yap denildi. Ben Zeytin Dalý Harekatýna ancak böyle katký yaparým. Senin katkýn ise çoluk çocuðunun sensiz kalmamasý.”
Cevdet “Gel de sarýlalým.” Dedi. Kucaklaþtýlar. Cevdet “Zeytin dalýný biz yerli halka sunarýz. Teröristlere deðil.” Dedi uzaklaþýrken. Ve oradan patlamalarýn eþliðinde arkasýna bakmadan yürüdü gitti.

Tuna M. Yaþar