Sorguladýðýn bir hayat var; tüm mahremiyetiyle dosyasý sana ait olan. Gece, gündüz kendi gözlerinin hapsindesin. Göðüs kafesinin parmaklýklarý arasýndan soluk alýp veriyorsun. Haklý ya da haksýz olduðunu bilmediðin davanýn en yakýn takipçisisin; ister sümenaltý , istersen de didik didik edersin.

Hayat kah avuçlarýnýn arasýnda kah beyninin içinde kah yüreðinde. Peki ya sen hayatýnýn neresindesin? En son girdiðin yaþýn rakamlarýnda mýsýn? Yoksa sadece akrep ve yelkovan arasýnda saniyenin peþinde misin?

Anýlarýnýn tozlu raflarýnda mýsýn yoksa henüz çok belirsiz, puslu, yol aldýkça tanýþacaðýn gelecek kaygýsýnda mýsýn? Her nerede isen lütfen derin bir nefes al ve kafaný engin gökyüzüne çevir. Ne güneþin cömertce doðuþuna ne de görkemli batýþýna müdahale edebilirsin. Bulutlar sen istiyorsun diye bembeyaz ya da kapkara deðiller. Rüzgarý kendi istediðin yöne doðru estiremezsin. Bazý þeyler plansýz, programsýz geliþiverir. Fazla düþünmek hep doðru tespit ve kararlara götürmez. Yanýlgýlar, þanssýzlýklar, hatalar da bizimle yürür hayat denilen gizemli yolculukta. Her þey ama her þey önce kendimizi sevmekle baþlar. Kendinle uzlaþamazsan baþkalarýyla kavgan bitmez.

Sorgula kendini ama bir suçlu deðil sevgisini ve insanlýðýný hep yeþil tutan bir hayat yolcusu gibi. Hayat her þeye raðmen güzel.