Geçmiþ ölmedi. Henüz geçmedi bile. -William Faulkner |
![]() |
|
||||||||||
|
![]() Ýnsan karanlýk bir hisle baþ baþa kalýnca… insan dehþet bir sis içinde bir tutsaklýða düþer, bu esnada gotik bir ormandasýn, alaca bir karanlýk var, çocukluðumda TRT ekranlarýndan böyle çok film izledim þimdilerde hiçbiri yok, bir metre öteni göremiyorsun, karanlýk bir his çýnlar içinde, kalbinde, zihnine sýçrar. Ýnsan kötü þeylere nasýl meyil eder, iþte sana anatomisini anlatýyorum dostum, o karanlýk his, o sancý, o koyu acý, kalbinden saçýlan gerginlik, zehir gibi bir his, zihnine akar durur, iþte çýlgýnlýða, uç noktalara sapma aþamasý bu, ya öldüreceksin, ya delireceksin ya da bu hisle baþa çýkmasýný öðreneceksin, çok pislik bir histir bu, iç sesin, o sesler konuþur durur, kötü þeyler fýsýldar sana o ses, diðer bir ses onu bastýrmaya, yok etmeye çalýþýr, içinde iyi ve kötünün kapýþmasý baþlamýþtýr, hadi gel bu oyunu oyna der, kötü þeylere seni çekmek isteyen ses, iyi þeylere yol vermeni ister iyi kalpli ses bu oyunda…iradeni hangi tarafa sevk edersen hayatýný belirler, kaderindir, toplumun hafýzasýna bununla geçersin, bu tek kareyle, Allah varsa nerde, ben acý çekerken nerde? Lan mal, Allah ne etsin seni, baþýnýn çaresine bak iþte, mücadele et. Ýþin bu, çare gökten gelmez. Ýnsan karanlýk bir acýyla baþ baþa kalýnca gerçek kimliði ortaya çýkar, bir hayvan mýsýn, uslu pembe çayýrlarýn teki ki, ahlaksýzlýðýn en güzel mi, piç misin, it misin, temelinde yatan enerji nedir, omurganda uyuyan bir prens ya da prenses mi vardýr, bir kýz gördüm abim, sakindi, öyle konuþurdu, çok sakin bakan suratýný, gözlerini acayip sevdim, bir süre dost olduk, derken ona aþýk oldum ve aniden çekti gitti, çok kýzdým; ama böyle olmasý gerekiyordu, sonradan anladým, o da delirdi, delirmiþ gibiydi, ya kendini, ya bir þeyleri doðrayacak gibiydi, bizler yaþamak denilen þeyin içinde sürekli deriliyoruz, normal insan bir kurgudur, bir kumraldý, bir kumralla dans ederken nasýl öpüþülür, hiç denemedim; ama bu kýzla denemek isterdim, biz onunla konuþurken de öpüþürdük, çay içerken, bir yere bakarken, elini tuttuðumda, onu dinlediðimde, biz onunla ruhsal anlamda öpüþürdük, bir kýzla en mühim olan nedir biliyor musun, onu öpmek okþamak deðildir, en mühim olan onu hissetmektir, bir erkek olarak böyle diyorum, onun da da seni hissetmesidir; ama kökleriyle kökünde, ruhsal manada, bir kadýnla bir erkeðin baþarýlý iliþkisi tam tamýna böyledir, sarýlýp sarkmaya, daðdan esen rüzgar ve seviþirken kan ter içinde güneþ olup akmaya gerek yok, koþturmaya, heyecana, can alýcý konuþmalara, izahlara ve bilgeliðe gerek yok; sakin iki kiþi, kökleriyle birbirlerini hissediyorlar, ruh kökleriyle, dostum , iþte bu ölümsüzlük kadar deðerli bir þey bence, yaþ ilerleyince anladým bunu. Ýnsan karanlýk bir hisle baþ baþa kalýnca….dananýn kuyruðu orada kopuyor iþte…git þunu gebert. Git þunu vur, git þunun ayaklarýna sýk. Git þunu patakla. Git þunun yüzüne kezzap at, ben bunu hak etmiyorum, bu þerefsiz bunu hak ediyor..ah, insan neler düþünmez ki… Ýnsan karanlýk bir hisle baþ baþa kalýnca…büyük bir hata yaptým ve yýllarca hapis yattým, sonra eve geldim, derin, sarýcý ve beni pas pas gibi ayaklar altýna alan bir utanç ile ve babamýn eline mecbur kaldým, kimse iþ vermiyordu ve onunla da tartýþýp duruyorduk, babam sürekli damarýma basýyordu, baltayý onun kafasýna indirmeyi düþünüyordum, ben deðil, þeytan böyle düþündürüyordu, içimden kötü þeyler geçiyordu, babam yanýnda baltayla uyurdu ve balta elinden yere düþerdi ya da yataðýn yanýnda dururdu, ben mutfaða çay yapmaya girerdim gece, ses yapmama, ýþýðý açmama kýzardý, hep sýkýntýydý, gidip odasýnda yatmazdý, ah baba, ben ufakken neden hep dövdün beni, abimi, sen beni dövdün durdun, gücün, kaba gücün mühim ve gerçek olduðunu sandým ve ben de adam dövmeye baþladým, Bruce Lee yaþý ufakken eþek kadar adamlarý dövermiþ, ben de öyle oldum, ama yavþak çýktý ve býçak çekti, yaralandým ve býçaðý elinden alýp boynuna sapladým. Babam leþ gibi kalýrdý iþten gelince salonda, divanda, tv’ye bakarken uyuyakalýrdý, üç çocuktuk biz, tv meraklýsý, babam uyursa kapattýrýrdý televizyonu, sinema filmi izleyemezdik, gidip geberseydi yatak odasýnda, anneme, gel beni yatýr derdi bazen,
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
![]() | Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2023 | © Ýsa Kantarcý, 2023
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |