"Elimde deðil", diyorsun sürekli, o zaman tutabileceðin, býrakabileceðin, uzanabileceðin, bir hamlede itebileceðin baþka bir uzuv bul kendine.

Ýstediðinde kaldýrabileceðin, istemediðinde indirebileceðin ellerinden daha güçlü bir ruhun var bilmem farkýnda mýsýn?

Bakma hiç ruhunun; "parmaklarý, týrnaklarý, bileði, kaslarý"nýn olmayýþýna. Yüreðini arkana alýrsan eðer; güçlü bir halterci, hiç bir problemi karmaþýk aðlarýna hapsetmeyen bir kaleci, her türlü karþý ataðý tuþa getirebilen yenilmez bir güreþçi, önüne konan bütün engellerin üstünden atlayabilen bir atlete dönüþüverir ruhun.

Ellere deðil önce kendine güven. Herkes yolda býrakabilir ama yüreðinin direksiyonu sende olursa çýkmaz yola deðil mutluluða ani bir manevra yapabilirsin.

Yanýnda herhangi birinin olmasý yalnýz olmadýðýn anlamýna gelmez. Yanýndaki kiþi sana herhangi biriymiþsin gibi davranýyor, üzüyor ve deðersiz hissettiriyorsa yine tek baþýna sayýlýrsýn.

Sevgiyi önce kendi topraðýna ek, gözyaþlarýnla deðil umutla büyüt, yeþert. Gelecek o kadar çabuk geçmiþe dönüþüyor ki. Geçmiþe çare yok ama gelecek ellerinde. Lütfen avuçlarýndan boþa akýp gitmesine izin verme.

Hayat, sen kucak açarsan sana adým atar. Yeter ki iste. Gerisi inan çok kolay.