Yine o avmede sevgili günlüðüm✍🏻
her þey var a’dan z’ye kadar yok yok yani…
Bolca restaurantlar, kýyafet kýyafet her yer kýyafet, cafeler, çokça sigara içen insanlar var sigara içme alanýnda, görsen üzülürsün, hýzlý geç bu satýrlarý intihar ediyorlar keyif diye.

Sahi ben ne için gitmiþtim avmeye bir eþarp bakayým dedim etamin cinsinden, bir de çalar saat almaktý niyetim.
Gideceðim maðaza belliydi: Ýpek dedin mi etamin cinsi, veya tvili ayný; bir avuç bile deðil alsan avuçlarýnýn içine.

Nasýl bulmuþlar ipeði, nasýl akýl etmiþler küçücük tontiþ masum bir böcekten iplik elde etmeyi… Onlarda onlarýn alaný yormayalým zihnimizi.

Güler yüzlü çalýþan buyur etti, baþýmla selamýna karþýlýk verdim: Etamin eþarbýnýz var mý diye sordum.

Önce anlayamadý, baþýma örtmüþ olduðumu gösterdim bundan dedim, evet var buyrun bu tarafta dedi.

Maðaza çok hoþ kokuyordu. Boða burcu demek koku hassasiyeti demek zaten.
Güzel hoþ kokulara bayýlýrým.

Elime aldým yok gibiydi, hafif ve ipeðin kalitesini elimin hissetmemesi mümkün deðildi.

Renkler alabildiðince yaz renkleri: Cývýl cývýl hepsini alýp örtünesim geldi bir an.

Ücretlerini ödeyip, uzaklarda çok uzaklarda ki çöllere ýþýnlanýp gitmeyi, ipek ile dans etmeyi istedim…

Serabý olur çöllerin, bir de metrelerce ipek kumaþlarý.
Çok yakýþýr çöle bu ikili… Hayal et bak sevgili günlüðüm anlayacaksýn ne demek istediðimi.

Çölde güzel ve þýk olurdu metre metre ipeði üzerimde taþýmak yalnýz ve bir baþýma; bir o yana, bir de bu yana ne güzel dansým olurdu savrulurdum ipekle fersah fersah … Dokusu hissedilirdi ipeðin, rüzgar götüreceði yeri mutlak bilirdi.

Birde kýrmýzý renkte olursa ipek; ayaklarýnýn altýna sürüne sürüne gelir seraplar gerçek olur.

Ýpeðin yüzü suyu hürmetinedir tüm bunlar
sevgili günlüðüm✍🏻

Sustuðum zaman, sessizleþmiþken ben, lütfen seslenme bana nerede olursak olalým ve saat kaç olursa olsun… Ýsmime aþýk olsam bile Hülya deme: Býrak gittiðim hülyalardan dönene kadar ses etme bekle beni, dokunma tenime iyi misin diye, kendi halime býrak beni olur mu?

Bir avuç bile yoktu doksan santimlik eþarp. Öyle canalýcýydý ipeðin dokusu.

Sessiz kaldým, bilmiyorum ki diðerlerine bakarken ipek beni Bursa’ya mý alýp götürdü, hatýrlamýyorum.
Bir tek çöllere gittiðimi hatýrlýyorum.

Þallarda var dedi çalýþan. Çöle elini uzatýp beni maðazaya gerisin geri çekip getirmiþti sesi.

Teþekkür ederim þal tercih etmiyorum dedim.

Bir kaç eþarbýn üzerinde gezindi parmaklarým. Saatlercede gezinebilirdi ellerim, ipekte hayatýn aktarýmý var çünkü bana göre.

Bir de þu renklerimiz var diyerek diðerlerini getirdi güler yüzlü çalýþan. Her biri ayrý güzel fakat þunu rica ediyorum dedim elimle uzatarak.

Kasaya doðru gittik, fiyatýný hiç sorma
sevgili günlüðüm✍🏻

Kim bilir kaç ipek böceðinin hayatýna mal oldu bir avuç ipek eþarp…
Vicdan azabýda çekmiyor deðilim aslýna bakarsan, bizler tercih edip almasak týpký yediðimiz etler gibi, belki ipek böcekleride hayatý tadarlardý bizler gibi. Mümkün yani adým baþý dönercinin olduðu þu koca þehirde.
Ýçim cýzlýyor ama ette yiyoruz, ipeðide giyiyoruz iþte.